Μετά την σημερινή έκτακτη συνεδρίαση του Δ.Σ του Δήμου Ικαρίας και με ομόφωνη απόφαση των παρόντων συμβούλων εκδόθηκε το παρακάτω ψήφισμα.

Κατά κοινή ομολογία οι κάτοικοι της Ικαρίας βιώνουν μια πρωτόγνωρη κατάσταση, όπου η χρόνια και επαναλαμβανόμενη κρατική απραξία έχει αναμειχθεί με πρωτοφανείς πράξεις συρρίκνωσης και τελικής αποδόμησης των κοινωνικών δομών του νησιού. Πραγματικά δεν έχουν τελειωμό οι άστοχες ενέργειες της διοίκησης, οι αποφάσεις, η επικαλούμενη μεταρρύθμιση (ν.3852/10) αλλά και η απαράδεκτη δημοσιονομική πολιτική των τελευταίων κυβερνήσεων  οι οποίες παραγνωρίζουν την ιδιαιτερότητα και τις αυξημένες ανάγκες του ακριτικού  νησιού μας.

Διαπιστώνουμε με μεγάλη θλίψη ότι σε ένα νησί σαν την Ικαρία, που χτυπήθηκε τόσο άσχημα από τις πλημμύρες του φθινοπώρου του 2010, θρηνώντας ανθρώπινα θύματα και ανυπολόγιστες υλικές ζημιές, δεν έχει προχωρήσει σχεδόν καμία δράση αποκατάστασης.

Ακόμη και σήμερα το οδικό δίκτυο της δυτικής Ικαρίας παραμένει σχεδόν κατεστραμμένο και οι κάτοικοι ιδίως του Καρκιναγρίου δικαιούνται να μιλάνε για απομόνωση και για επιστροφή σε άλλες εποχές. Αλήθεια τι έχει να πει κανείς σε αυτούς τους ανθρώπους, όταν οι βασικές δομές του οικισμού έχουν καταστραφεί εδώ και 15 μήνες και το μόνο που εισπράττουν και εισπράττουμε  στις εκκλήσεις μας είναι υποσχέσεις, ευχολόγια και ειδοποιήσεις για πληρωμή του ειδικού τέλους ακινήτων.

Αλλεπάλληλες είναι οι εκκλήσεις μας προς τα αρμόδια Υπουργεία, αμέτρητη η αλληλογραφία με τους εμπλεκόμενους φορείς και δεκάδες οι συναντήσεις μας αλλά παρόλα αυτά βρισκόμαστε στο ίδιο σημείο.

Η Ικαρία παραμένει στο έλεος των καιρικών φαινομένων και οι δημοτικές υπηρεσίες με τα πενιχρά τους μέσα καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να μην θρηνήσουμε ξανά θύματα χωρίς καμία κρατική συμπαράσταση.

Είναι τουλάχιστον άτοπο αν όχι εγκληματικό στο όνομα της λιτότητας να λαμβάνονται αποφάσεις, οι οποίες καθιστούν τη ζωή των Ικαριωτών εξαιρετικά δύσκολη.

Ποια αλήθεια η χρησιμότητα της κατάργησης του ενός από τα δύο υποκαταστήματα του ΙΚΑ στην Ικαρία. Είναι σίγουρο ότι όσοι λαμβάνουν γενικά και απρόσωπα ανάλογες αποφάσεις δεν έχουν καμία επαφή με την πραγματικότητα της ακριτικής Ικαρίας και την γεωγραφική και πληθυσμιακή ιδιαιτερότητα του νησιού, καθώς αυτή η πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα του υδροκέφαλου αθηνοκεντρικού κράτους στην οποία ζούν και νομοθετούν οι περισσότεροι από αυτούς, που καθορίζουν τη μοίρα μας.

Γνωρίζετε βέβαια ότι ο Δήμαρχος Ικαρίας μετέβη στην Αθήνα και δεν χρειάστηκε πολύ ώρα για να παρουσιάσει τα επιχειρήματα που συνηγορούσαν στην ανάκληση της απόφασης για τα υποκαταστήματα της Ικαρίας στον ίδιο τον διοικητή του ΙΚΑ. Για άγνωστους λόγους όμως και σε απόλυτη σύμπνοια με την ανακολουθία έργων και πράξεων της κεντρικής διοίκησης, απλά ενημερωθήκαμε πριν από λίγες ημέρες ότι άνευ καμίας αιτιολογίας τελικά το ένα από τα δύο υποκαταστήματα θα κλείσει. Έτσι απρόσωπα και χωρίς καμία επίγνωση των επιπτώσεων λαμβάνονται αποφάσεις με τρόπο, που μόνο οργή μπορούν να παράγουν. Παράλληλα μας ζήτησαν να επιλέξουμε ποιο από τα δύο υποκαταστήματα θα «θέλαμε» να λειτουργήσει, ρίπτοντας ένα ανήθικο μπαλάκι σε μια ταλαιπωρημένη κοινωνία προκειμένου αντί να συζητάμε για την απουσία δομών, να διαφωνούμε για ότι έχει απομείνει από την παρουσία του μεγαλύτερου ασφαλιστικού οργανισμού της χώρας.

Το ίδιο ισχύει και με άλλες δομές του νησιού όπως το Τελωνείο,  το Ειρηνοδικείο Ευδήλου, τη ΔΟΥ για τις οποίες κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί τίποτα, αφήνοντας ολόκληρη την κοινωνία αβοήθητη.

Παράλληλα σε μια εποχή που η ανάπτυξη είναι η μόνη διέξοδος, η Ικαρία επιστρέφει πολλές δεκαετίες πίσω και η ακτοπλοϊκή της σύνδεση το μόνο που παράγει είναι συνειρμούς με το ναυάγιο του Σαμίνα, που τόσο ακριβά σε φόρο αίματος πλήρωσε η Ικαρία αλλά και τόσο σύντομα ξεχάστηκε στα συναρμόδια υπουργεία.

Η νησιωτική πολιτική απέγινε μια απλή συνταγματική αναφορά και το επιχειρηματικό κέρδος των ακτοπλοϊκών εταιριών έγινε το μοναδικό κριτήριο για την κατάρτιση των δρομολογίων. Η σύνδεση της Ικαρίας με τη πρωτεύουσα και τα υπόλοιπα νησιά είναι ζήτημα επιβίωσης και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάει κανείς. Ταυτόχρονα όμως τίθεται και ζήτημα ισότητας και ισοπολιτείας, αφού οι Ικαριώτες καθίστανται πολίτες δεύτερης κατηγορίας, αφού ακόμη και στο πιο απόμακρο μέρος της ηπειρωτικής Ελλάδας η συγκοινωνία βελτιώνεται και δεν χειροτερεύει. Φτάσαμε στο σημείο στο Συμβούλιο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών, όπου μόνο οι εκπρόσωποι της δημοτικής αρχής μας παραστάθηκαν, αντί να εισακουόμαστε με προσοχή ως ακρίτες, να χλευαζόμαστε από τους εκπροσώπους των εφοπλιστών, επειδή έχουμε την απαίτηση να έχουμε αξιόπλοα πλοία.

Η δε κατάσταση στο τομέα της υγείας παρά τα όποια θετικά βήματα έχουν γίνει παραμένει προβληματική .Τα τρία Αγροτικά Ιατρεία του νησιού μας για μεγάλο χρονικό διάστημα παραμένουν κενά το Κέντρο Υγείας είναι υποστελεχομένο και τμήματα του Νοσοκομείου που θα έπρεπε να έχουν αναπτυχθεί μένουν ανενεργά .

Είναι τραγικό μετά από τόσα χρόνια να φοβόμαστε να μην αρρωστήσουμε. Μέσα σε όλα αυτά οι ήδη ισχνές κρατικές δομές του νησιού μας πλήγηκαν και από την άνευ προηγουμένου απόφαση για εργασιακή εφεδρεία υπαλλήλων χωρίς κανείς να εξετάσει την επόμενη ημέρα, που βρίσκει ανάγκες που δεν μπορούν πλέον να εξυπηρετηθούν και δημοσίους υπαλλήλους σε καθεστώς εργασιακής ομηρίας.

Ένα μέτρο, που ενώ επιχειρήθηκε να επιβληθεί με απαράδεκτες ρυθμίσεις περί απώλειας συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, εν τέλει έχει ήδη ομολογηθεί η αστοχία του, ενώ επίκειται και η κήρυξή του ως αντισυνταγματικού.

Τα ανωτέρω είναι μερικά από τα σοβαρά προβλήματα τα οποία  σε συνδυασμό με την υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση των υπηρεσιών δημιουργούν ένα φαύλο κύκλο συνολικής διοικητικής δυσλειτουργίας, για την οποία αποκλειστικά υπεύθυνη είναι η Πολιτεία με εξαιρετικά δυσμενείς επιπτώσεις στην επιβίωση των πολιτών της Ικαρίας. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση ο Δήμος Ικαρίας είναι υποχρεωμένος να ορθώσει ανάστημα  και να προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την προάσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών, απαιτώντας από την Πολιτεία:

1. Να ανακαλέσει κάθε απόφαση συρρίκνωσης των κοινωνικών δομών του νησιού.
2. Να διασφαλίσει την απρόσκοπτη, συχνή και με αξιόπλοα πλοία ακτοπλοϊκή σύνδεση του νησιού τουλάχιστον με τον Πειραιά και την έδρα της περιφέρειας.
3. Να ενισχύσει τις δομές υγείας και εκπαίδευσης του νησιού με προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή.
4. Να συμβάλλει στην αποκατάσταση των καταστροφών από τις πλημμύρες του φθινοπώρου του 2010.
5. Να μην καταργηθεί ο μειωμένος φόρος προστιθέμενης αξίας για τα ακριτικά νησιά.

Για όλους αυτούς τους λόγους και εις ένδειξη διαμαρτυρίας και συντονιζόμενοι με αντίστοιχα αιτήματα φορέων του Νομού μας προτείνουμε να παραμένουν κλειστές οι υπηρεσίες του Δήμου Ικαρίας την 18-1-2012 και 19-1-2012.

ΔΗΜΟΣ ΙΚΑΡΙΑΣ