Οι Stringless τελικά μας ξεγέλασαν. Μπορεί να τραγουδούν χωρίς μουσικά όργανα αλλά οι φωνητικές τους χορδές είναι αρκετές για να δημιουργήσουν ένα διαφορετικό πολυφωνικό σχήμα αξιώσεων. Η Βασιλική, η Αλεξία, η Κατερίνα, η Αλμπένα, η Έλσα και η Ελένη είναι ταλαντούχες και διαβασμένες, ενώ δεν τους λείπει η διάθεση για πειραματισμό και παιχνίδι. Συνομιλούν και αστειεύονται, λεκτικά και μουσικά, έχουν φρεσκάδα και χιούμορ αλλά κυρίως έχουν καλές φωνές που κάνουν τα πάντα. Μας είπαν παραδοσιακά τραγούδια από τον Πόντο, τη Θράκη, τη Μακεδονία και την Ήπειρο, ενώ έκαναν ένα πέρασμα από τον ευρύτερο χώρο της Βαλκανικής. Πρόσθεσαν ένα ρεμπέτικο, ένα παραδοσιακό της Αφρικής και άλλα πολλά. Λίγο πριν τελειώσει η βραδιά τους τραγούδησαν την Αμπελοκουτσούρα.

Πολλούς αιώνες πριν, οι ιερείς εναντιώθηκαν στα μουσικά όργανα και θεώρησαν τη φωνή ως το πιο κατάλληλο μέσο για να υμνήσουν το θεό και αυτό δημιούργησε τα στοιχεία της πολυφωνίας. Ήταν η ανάγκη των ανθρώπων να εκλεπτυνθεί η ταυτοφωνία και να περάσει το χορωδιακό έργο, αλλά και το τραγούδι, αργότερα, σε διαφορετικά επίπεδα. Έπρεπε η κάθε φωνή να έχει ένα διακριτό ρόλο όπως και τα όργανα σε μια ορχήστρα, αν υπήρχαν.

Stringless λοιπόν, φωνές πολύγλωσσες και πολύτροπες. Φωνές τόσο εκφραστικές ώστε μπορούσαμε να ντύσουμε το τραγούδι τους με τις υπόλοιπες εικόνες που έλειπαν. Από την καρδιά των Βαλκανίων ως την καρδιά της Μεσογείου. Καθεμιά τους εκφράζει μια διαφορετική «ανάγνωση» του τραγουδιού, πάνω ή κάτω, μπροστά ή πίσω. Σαν τα πουλιά που ταξιδεύουν σε σμήνος ακολουθώντας το καθένα τη δική του παράλληλη τροχιά.

ikariamag.gr|η Ικαρία…αλλιώς!