Το μεγάλο μας πρόβλημα βρίσκεται στην αντίθεση της δικής μας πραγματικότητας με αυτή των περισσότερων πολιτών, των περισσότερων ψηφοφόρων μας, ακόμη και κάποιων φίλων μας.

Η δική μας πραγματικότητα δεν φαίνεται. Είναι η κατάρρευση, η πτώχευση που προς το παρόν αποφεύγεται. Η πραγματικότητα των πολιτών, των ψηφοφόρων, των φίλων φαίνεται. Είναι τα σκληρά και κάποιες φορές άδικα μέτρα που παίρνουμε.

Πώς να τους πείσεις ή έστω να δεχθούν να σ’ ακούσουν για κάτι που αποφεύγεται μεν αλλά δεν είναι ορατό, όταν βλέπουν κάτι άλλο σκληρό και άδικο;

Επιτρέψτε μου, ως ένας από τους 154 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να περιγράψω αυτό το αόρατο στη συνέχεια όσο πιο απλά μπορώ.

Οι δανειστές μας αποφασίζουν να πάψουν να μας δανείζουν ή εμείς αποφασίζουμε να διαγράψουμε… μόνοι μας το χρέος και να μείνουμε στην ησυχία μας.

Η δραχμή που θα αντικαταστήσει το ευρώ, για καιρό θα «περιπλανηθεί» μέχρι να βρει τη νέα της ισοτιμία.

Στην καλύτερη περίπτωση το ένα ευρώ θα είναι ίσο με 500 ή 600 δρχ. Κάποιοι υποστηρίζουν και 1000 δρχ. Το πιο πρόσφατο ιστορικό μας προηγούμενο το ζήσαμε το 1945. Τη νέα δραχμή αναγκάστηκε η τότε κυβέρνηση σε λίγο χρόνο να την αντικαταστήσει με μία… νεότερη 10 φορές υποτιμημένη. Ο πληθωρισμός έφτασε το 40%.

Στην αόρατη σήμερα, αυριανή πραγματικότητα, οι τράπεζες θα στεγνώσουν τελείως.  Δεν θα είναι μόνο τα ομόλογα που θα κουρευτούν με την «ψιλή», θα είναι κα οι αποσύρσεις των καταθέσεων. Των καταθέσεων που αποταμιεύθηκαν στις τράπεζες σε ευρώ και θα πρέπει να εκταμιευθούν σε δραχμές. Το τι θα συμβεί το έζησε η Αργεντινή πρόσφατά και τόλμησε να το περιγράψει ένας από μας. Τότε πολλοί έπεσαν να τον φάνε…

Η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να πάρει μέτρα και δεν θα είναι για την Ελλάδα η πρώτη φορά. Έγινε και παλιότερα όταν κόψαμε το χαρτονόμισμα μας στα 2. Με τα κουρεμένα στην ψιλή ομόλογα τα ασφαλιστικά ταμεία θα χάσουν τουλάχιστον τα μισά από τα 25 δις ευρώ. που σήμερα κατέχουν και τότε οι συνταξιούχοι θα αναπολούν τις σημερινές μειώσεις του 5, του 10, έστω του 20% των συντάξεών τους.

Οι μισθοί με το καλημέρα θα χάσουν το 40 και το 50% της σημερινής αγοραστικής τους δύναμης και θα χάνουν όσο ο πληθωρισμός θα καλπάζει.

Οι επιχειρήσεις θα βρεθούν σε καταιγίδα, σε κυκλώνα. Ακόμη και αυτές που θα καταφέρουν να επιβιώσουν, οι τουριστικές σίγουρα αφού θα είμαστε πολύ «φθηνοί» για τους τουρίστες και όσες δεν εισάγουν πρώτες ύλες που θα είναι πανάκριβες ακόμα κι αυτές όμως δεν πρόκειται να προχωρήσουν στην παραμικρή επένδυση, θα πιέζουν τις αμοιβές και θα «ασφαλίζουν» τα όποια κέρδη τους στο εξωτερικό.

Η περίφημη «αναδιανομή του εισοδήματος» θα έρθει βίαια όχι βέβαια υπέρ των ασθενέστερων. Σε βάρος τους οι πλούσιοι δεν θα στερηθούν το παραμικρό. Αλί στους άλλους…

Όταν όλα τα παραπάνω φανούν, θα κρυφτούν, θα εξαφανιστούν όλοι όσοι σήμερα παρουσιάζονται αντιμνημονιακοί, ποντάρουν στην χρεοκοπία για να αποκομίσουν κομματικά οφέλη και ευαγγελίζονται μαγικές λύσεις εξόδου από την κρίση. Θα κρυφτούν θα εξαφανιστούν και όσοι εκφράζουν σήμερα την αντίθεσή τους με ανορθόδοξα (ήπιος ο χαρακτηρισμός) μέσα, νομίζοντας ότι θα βγουν ωφελημένοι μέσα από την καταστροφή.

Όλα τα παραπάνω, θα κάνουμε εμείς οι 154 κυβερνητικοί βουλευτές τα αδύνατα δυνατά να παραμείνουν αόρατα. Κι ας φαίνονται τα σκληρά και κάποιες φορές άδικα σημερινά μέτρα και ας αδυνατούμε να πείσουμε ή να δεχτούν να μας ακούσουν οι περισσότεροι πολίτες, οι περισσότεροι ψηφοφόροι μας ακόμη και κάποιοι φίλοι μας.