Δημοσιογράφοι, κάμερες και φωτογραφικές μηχανές υπερσούπερ, που πατάς το κουμπί και κάνουν διαπλανητικά κόλπα. Πολιτικοί που περνούν στον προαύλιο χώρο της βουλής καθισμένοι πίσω από φιμέ παράθυρα πολυτελών βουλευτικών αυτοκινήτων. Διοικητικοί με λαμέ κουστούμια και ύφος δυναμικό που λογικά θα πηγάζει από την εύνοια και τα προνόμια που κατέχουν οι εκλεκτοί της αυλής. Μαζί τους και σεκιουριτάδες αστυνομικοί με γυαλιά ηλίου καθρέπτες και χοντρούς σβέρκους  που τους σφίγγουν γραβάτες με τον ντόναλτ ντακ, να κάνουν ελέγχους στους λοιπούς κομπάρσους της βραδιάς. Εμάς. Ένα παράλληλο σύμπαν δίπλα μας να ξεχειλίζει από την αδρεναλίνη της εξουσίας και να καμώνεται με κακογουστιά και χάρη. Το παράδοξο σκηνικό μιας χρεοκοπημένης χώρας που μάλλον δεν καταλαβαίνει τι της γίνεται. Η δεν θέλει να καταλάβει.

Η ώρα είναι 10 το βράδυ, η ολομέλεια έχει ξεκινήσει για την "Πιο Κρίσιμη Ψηφοφορία της Μεταπολίτευσης''. Η αίθουσα κατάμεστη, τα θεωρία  sold-out. Όλοι στις θέσεις τους. Και εγώ στη δική μου, για πρώτη φορά μέσα στη Βουλή. Περίεργη αίσθηση. Στα έδρανα πραγματική αντιπροσώπευση της κοινωνίας. Οι φασαριόζοι, χαβαλέδες της γαλαρίας, τα αλάνια της πενταήμερης με το μπεγλέρι στο χέρι, έτοιμοι να χλευάσουν να λαϊκίσουν να ειρωνευτούν. Και οι άλλοι. Οι σοβαροί άνθρωποι, που ευτυχώς υπάρχουν, που προετοιμάζονται, γράφουν, σβήνουν, μελετούν και ακούγονται λιγότερο, όπως γίνεται πάντα με αυτούς τους τύπους. Χειροκροτήματα, γέλια, διαξιφισμοί, οι ώρες περνάνε, χαρακτηρισμοί, είσαι νούμερο, επιχειρήματα. Λόγια σωστά νηφάλια, λογικά, κάποια αδιάφορα, και μερικά επικίνδυνα. Διάλειμμα ολίγων λεπτών. Μιλάει ο πρόεδρος. Ησυχία. Τα ονόματα διαβάζονται, οι ψήφοι εδόθησαν κι μετρήθηκαν, η βραδιά ολοκληρώνεται. Οι πολιτικές εξελίξεις ενεργοποιούνται άμεσα μετά από ένα σουρεάλ αποτέλεσμα, μέσα σε ένα σουρεάλ δεκαήμερο τρέλας σε ένα σουρεάλ αξέχαστο καλοκαίρι, σε μια σουρεάλ απίθανη χώρα. Τα φώτα χαμηλώνουν, οι φωνές σιωπούν, οι καπνοί από τα χημικά της πλατείας καταλαγιάζουν. Οι τελευταίες δηλώσεις των πρωταγωνιστών μπροστά σ' ένα μικρόφωνο. 

Η Πανεπιστημίου στις 3 την νύχτα έρημη. Σε ένα κάθετο στενό της, σκοτεινιά, με μόνα φώτα να αναβοσβήνουν, εκείνα του φάρου ενός απορριμματοφόρου του δήμου που κάνει όπισθεν, και του πυροσβεστικού πιο δίπλα που σβήνει τη φωτιά στον κάδο. Βάζω ραδιόφωνο στο κινητό τα ακουστικά στο αυτί, ειδήσεις, μήπως έχασα κάποια εξέλιξη: Άλλο ένα μνημόνιο ψηφίστηκε απόψε, Νίκο. Η κυβέρνηση μετράει απώλειες. Η αντιπολίτευση μετράει τα κέρδη.

Ο λαός; Ο λαός δεν μετράει πια.
...όπως και αν το διαβάσεις αυτό.

Μενέλαος Μανώλης
menelaos@ikariamag.gr

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις του Μενέλαου Μανώλη.