photo

Σάββατο μεσημέρι, ανηφορίζω τις δρομόσκαλές και τα πεζοδρομημένα σοκάκια του Μετς-Αθηνών.  Μια παραδοσιακή συνοικία της Αθήνας με δικό της μοναδικό χαρακτήρα και προσωπικότητα.

Άφησα το βλέμμα μου να πλανηθεί δεξιά και αριστερά για να θαυμάσω τα ελάχιστα –δυστυχώς- αρχιτεκτονικά στολίδια που κοσμούν αυτήν την ήσυχη γειτονιά.  Προς μεγάλη μου απογοήτευση τσέκαρα ορισμένες κραυγαλέες περιπτώσεις νεοκλασικών διατηρητέων ερειπίων –μάρτυρες πολλών ιστορικών ετών- σε φριχτή κατάσταση.  Επιβεβαιώθηκα για άλλη μία φορά για την πολυσύνθετη αστική κρίση που διέπει τους καιρούς μας και την απαίδευτη προτίμηση της πλειοψηφίας στον ωκεανό των πολυκατοικιών-φυλακών. 

Φυσικά!  …αν η νομοθεσία είναι αναποτελεσματική -μη υποστηρικτική, δε δίνει κανένα κίνητρο στον ιδιοκτήτη ή στον αγοραστή για την αναπαλαίωση των ανεπανάληπτων αρχιτεκτονικών αριστουργημάτων…ας αλλάξει!!!  Επιτέλους φτάνει!  Αν στην ανάγκη για το ομαδικό μπάζωμα της Αθήνας στον άχαρο και άναρχο οικοδομικό οργασμό των δεκαετιών ’70-’80, αρκετοί συμπολίτες μας απαξίωσαν αυτά τα αριστουργήματα…ας επιδείξουμε τη γενναιότητα σήμερα πράττοντας το ορθό…ή τέλος πάντων ας πούμε απλά …ΣΥΓΓΝΩΜΗ.

Στέλλα Κυριακού
thejackalsk@gmail.com