Έφτασαν τα Χριστούγεννα, θα είμαστε πάλι καλοί, θα αγαπάμε τα παιδάκια κι όλο τον κόσμο, με αγαθές ψυχές, να τραγουδάμε ευλαβικά, ωσάν να μην αμαρτήσαμε ποτέ, το Άγια Νύχτα και άλλα τέτοια. Αυτό είναι το σποτάκι το διαφημιστικό των Χριστουγέννων. Και όπως οι περισσότερες διαφημίσεις, είναι παραπλανητικό.

Αυτή η πτήση λοιπόν γράφεται σε ένα παρακμιακό δωμάτιο ξενοδοχείου σε μια πόλη της Ελβετίας. Το δείπνο έχει μόλις τελειώσει. Δείπνο του κώλου δηλαδή, αλλά τέλοσπαντων..

Ο Κωνσταντίνος μου έστειλε τα κάλαντα, δεν είναι πολλά, δεν ξέρω αν είναι όλα. Πρέπει να τα μάθω απέξω!! Τα λέω τα ξαναλέω τα ξαναλέω, κάνω λάθος το ρυθμό, κάποια δε μου βγαίνουν, θα δω και πώς τα λένε οι άλλοι.. ο Καρνέρης τα ξέρει ωραία, μαζί του θέλω να πάω!

Δεν θυμάμαι πόσων ετών ήμουν ακριβώς εκείνα τα Χριστούγεννα. Ήμουν γυμνάσιο πάντως. Η μαμά εκείνη τη χρονιά αποφάσισε να κατέβουμε κάτω για τις γιορτές και εγώ είχα ξινίσει τουλάχιστον.

Δεν είμαστε το ΔουΝουΤου, μον' θα σας ευχηθούμε

Σελίδες