Το συγκεκριμένο κείμενο είναι μια προσπάθεια, να φωτιστεί η οπτική με την οποία βλέπουμε τον τουρισμό και την συμβολή του στην «αναπτυξιακή» προοπτική του νησιού μας  ….  (θα μπορούσαν να γραφτούν πολύ περισσότερα) . Αποτελεί μια μικρή απάντηση σε όσους εγκαλούν την Λαϊκή Συσπείρωση και το ΚΚΕ, για την στάση τους και τις θέσεις που  διατυπώνουν, για τον νευραλγικό για την οικονομία του νησιού και της χώρας , κλάδο του τουρισμού.

Κάνεις δεν είναι υποχρεωμένος να συμφωνεί με αυτές τις απόψεις , σε ότι μας αφορά όχι μόνο επιδιώκουμε την κριτική στις θέσεις μας. Αντιθέτως  καλούμε όλους τους συμπατριώτες να κάνουν τις επιλογές τους  αφού συγκρίνουν θέσεις και απόψεις (όσων  τολμούν να πουν κάτι συγκεκριμένο και όχι αερολογίες), χωρίς να αναπαράγουν άκριτα ότι άκουσαν η τους είπαν κάποιοι άλλοι για εμάς……….. 

Π.Χ (Μέχρι και χτες το βράδυ φίλοι και υποψήφιοι άλλων συνδυασμών στον δήμο και την περιφέρεια , περιέφεραν την συκοφαντική πληροφόρηση ότι μαζεύουμε υπογραφές για να σταματήσει η κατασκευή του καταφυγίου τουριστικών σκαφών στον Άγιο Κήρυκο……Ότι συγκαλύπτουμε καταπατητές , ότι τέσσερα  χρόνια μετά τις εκλογές του 2010, στον δήμο υπάρχουν κλειδωμένα γραφεία που έχουν τα κλειδιά οι κομουνιστές και πάνε το βράδυ και περνούν έγγραφα……, ότι, οτι…). ΕΛΕΟΣ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΟΧΙ ΠΟΛΕΜΟ.

Συμπατριώτες μέχρι την τελευταία στιγμή, θα προσπαθήσουν πολλά να πουν. Θα πουν ψέματα πολλά.  Θα συκοφαντήσουν,  θα ρίξουν λάσπη, θα διαστρεβλώσουν,  θα προχωρήσουν στον ωμό αντικομουνισμό.

Μην τους πιστέψετε, μην τους ακούσετε!!

Υ.Γ : Για ότι γράφω υπάρχουν αποδείξεις για όσους τα αμφισβητούν …
Νίκος Λαρδάς

25  Μαΐου  2014
Ο τουρισμός και συμβολή του στην ανάπτυξη της Ικαρίας
Οι εξελίξεις στον χώρο του τουρισμού στην χώρα μας αλλά και στα νησιά μας φέρνουν στην επιφάνεια ορισμένα ζητήματα που συνδέονται με τα επιχειρήματα περί «βαριάς βιομηχανίας» και «ατμομηχανής της οικονομίας». Ταυτόχρονα αναδεικνύουν τα αδιέξοδα που προκαλούν ακόμα και στον τομέα του τουρισμού οι οικονομικο-κοινωνικές σχέσεις του καπιταλισμού τις οποίες υλοποιούν απαρέγκλιτα οι κυβερνήσεις της χώρας μας όποια απόχρωση και αν έχουν. Για παράδειγμα  το 2013 ήταν  μια χρονιά που για το τουριστικό κεφάλαιο έσπασαν όλα τα ρεκόρ. Αφίξεις, έσοδα, κέρδη. 17 εκ. τουρίστες, πάνω από 12 δις ευρώ έσοδα. Από την άλλη:  Οι εργαζόμενοι γνώρισαν καλά τί σημαίνει ατελείωτη δουλειά, με απλήρωτες υπερωρίες. Με απλήρωτη κι ανασφάλιστη δουλειά, με εκβιασμούς για να αποδεχτούμε μεροκάματα κάτω κι από 20 ευρώ. Με μισθό πετσοκομμένο από συλλογικές συμβάσεις που υπογράφηκαν από Ομοσπονδία και εργοδότες πέρσι το καλοκαίρι για να μας ...«σώσουν», ενώ στην ουσία αυγάτεψαν τα κέρδη των εργοδοτών του κλάδου. Αφού σακατευτήκαμε για να βγει η δουλειά μέσα σε τέσσερις “κολασμένους” μήνες και μπροστά στο ενδεχόμενο να μείνουμε χωρίς επίδομα ανεργίας για τα επόμενα δυο χρόνια, πρέπει να αισθανθούμε «ευγνωμοσύνη» απέναντι στην κυβέρνηση που ενώ μας «άρπαξε» τη μισή φραντζόλα (5μηνο επίδομα ανεργίας)  από το τραπέζι για τους  χειμερινούς μήνες, μας πέταξε μια φέτα ψωμί (3μηνο) για να μην πεθάνουμε.   Πόσο φανερή είναι η αντίθεση!  12 δις έσοδα από τη μια, φτώχεια, αβεβαιότητα  κι εξαθλίωση από την άλλη. Πανηγυρισμοί από τους ξενοδόχους και την κυβέρνηση,  τα κεφάλια κάτω κι αγκομαχητό να βγει ο χειμώνας για όλους εμάς. Πόσο φανερό είναι το πρόβλημα!

Με τις σημερινές οικονομικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα μας  το λεγόμενο «τουριστικό προϊόν», αποτελεί  όντως ένα  « προϊόν»,  από το οποίο παράγεται κέρδος, δημιουργούνται θέσεις (φτηνής) εργασίας, και συμβάλλει στην προσωρινή έστω μείωση της ανεργίας. Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι ο τουρισμός αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές οικονομικές δραστηριότητες του νησιού μας. Από αυτή την  σκοπιά διευκρινίζουμε ότι οι όποιες προσπάθειες γίνονται από τους δήμους και την περιφέρεια στην κατεύθυνση δημιουργίας αναγκαίων υποδομών (Λιμάνια –καταφύγια τουριστικών σκαφών, κλπ) που θα συμβάλλουν  στην  διευκόλυνση  επισκεπτών  κατά τους θερινούς μήνες στα νησιά μας καλώς γίνονται.  Για να γίνουμε σαφέστεροι, καλώς ο δήμος Αγίου Κηρύκου με την προηγούμενη διοίκηση, ξεκίνησε τις διαδικασίες ωρίμανσης (Μελέτες, συζητήσεις με ΕΟΤ, υπουργεία, κλπ), για την κατασκευή του καταφυγίου τουριστικών σκαφών.  Επίσης καλώς η διοίκηση του ενιαίου πια δήμου Ικαρίας συνέχισε τις διαδικασίες ολοκλήρωσης και δημοπράτησης του συγκεκριμένου έργου. Καλώς ο δήμος Αγίου Κηρύκου με την προηγούμενη διοίκηση, προχώρησε για πρώτη φορά στα δημοτικά χρονικά στην λειτουργία των ιαματικών πηγών με ευθύνη του δήμου, και επίσης καλώς η διοίκηση του ενιαίου πια δήμου Ικαρίας συνέχισε την λειτουργία τους με τον ίδιο τρόπο. Καλώς ο δήμος Αγίου Κηρύκου προχώρησε στην διεκδίκηση πόρων για την αναβάθμιση των ιαματικών πηγών, κατορθώνοντας να ανακαινιστεί πλήρως η «Σπήλια» και μερικώς ο «Απόλλωνας». Καλώς ο δήμος  Αγίου Κηρύκου, ξεκίνησε την διαδικασία πιστοποίησης των ιαματικών πηγών, (διαδικασία που ξεκίνησε σε όλη την χώρα μετά την αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου το 2010, σε συνεργασία με το σύνδεσμο δήμων λουτροπόλεων Ελλάδας), και επίσης καλώς η διοίκηση του ενιαίου πια δήμου Ικαρίας συνέχισε την αυτή την αναγκαία  πια  διαδικασία.

Καλώς ο δήμος Ευδήλου με την προηγούμενη διοίκηση, ξεκίνησε τις διαδικασίες ωρίμανσης (Μελέτες, συζητήσεις με νομαρχία ,περιφέρεια, υπουργεία, κλπ), και κατασκευής του λιμανιού του Ευδήλου.  Επίσης καλώς η διοίκηση του ενιαίου πια δήμου Ικαρίας συνέχισε τις διαδικασίες ολοκλήρωσης του συγκεκριμένου έργου.

Όμως  συμπατριώτες αυτή η προσπάθεια δεν εξαρτάται μονό από τις υποδομές και την καλή πρόθεση των δημοτικών η των περιφερειακών αρχών. Αφού το λεγόμενο «τουριστικό προϊόν», είναι αυτό που (δυστυχώς) κυρίως παράγουμε και στην Ικαρία, πρέπει να εξετάσουμε και μια σειρά παράγοντες που διαμορφώνουν την κατάσταση, για να καθορίσουμε και την στάση μας απέναντι τους .

Στην νησιωτική Ελλάδα - και πολύ περισσότερο στην Ικαρία – εκτός από την γενική τάση που έχει διαμορφώσει η εφαρμοζόμενη πολιτική, πολιτική που οδηγεί  το 73% των Ελλήνων να μην  μπορέσουν να κάνουν ούτε μια μέρα διακοπές το καλοκαίρι,  αλλά και από όσους κάνουν το 80%  να φιλοξενηθεί σε φιλικά ή συγγενικά σπίτια (πανελλαδική έρευνα του ΙΝΚΑ 2013) - υπάρχει μια ακόμα παράμετρος που δημιουργεί προβλήματα στην «αναπτυξιακή προοπτική» του τουρισμού: η παράμετρος αυτή αφορά  τις συγκοινωνίες και τα πανάκριβα ακτοπλοϊκά εισιτήρια, (για αεροπορικά δεν το συζητάμε), που κάνουν αποτρεπτική την σκέψη ακόμα και για ένα ταξίδι επίσκεψης από τους ξενιτεμένους συγγενείς μας. Πριν λίγα χρόνια, καυτηριάζοντας τις υψηλές τιμές των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών σαν μέσο μεταφοράς των λαϊκών στρωμάτων, λέγαμε ότι συνέχεια βάζουμε το χέρι πιο βαθειά στην τσέπη για τα πανάκριβα εισιτήρια. Σήμερα αν και προχώρησε η κατάργηση των «μονοπωλίων» και η δρομολόγηση πλοίων από «πολλές» ναυτιλιακές εταιρίες που όπως έλεγαν «ο ανταγωνισμός τους θα μείωνε την τιμή των εισιτηρίων», τα πράγματα χειροτέρεψαν. Τώρα όσο και να βάζουμε το χέρι στην τσέπη δεν υπάρχουν διαθέσιμα για τα ναύλα ενός ταξιδιού.  Πως λοιπόν θα έρθει κόσμος στα  νησιά  μας όταν δεν βρίσκει πλοίο (π.χ από την βόρειο Ελλάδα), όταν τα πλοία που φτάνουν τελικά στα νησιά μας δένουν σε όσα λιμάνια «γουστάρουν», όταν οι τιμές για τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια (από Πειραιά για Ικαρία ή το αντίστροφο), κυμαίνονταν  για το 2013   στις παρακάτω  τιμές: Οικονομική θέση (κατάστρωμα) 33 -35 ευρώ- Οικονομική με αριθμημένη θέση (αεροπορικού τύπου) 43-49 ευρώ-  Για καμπίνα 68-90 ευρώ το άτομο η 47-70 ευρώ το άτομο - Για Ι.Χ. 70-80 ευρώ, για μηχανάκι 24 ευρώ η  80 -103 ευρώ, για μηχανάκι 25 ευρώ.

Όπως προκύπτει, για μια τετραμελή οικογένεια με αμάξι  χρειάστηκαν  210  ευρώ για την πιο φτηνή μεταφορά τους, μόνο το να έρθουν. Η τιμή για καμπίνα μιας τετραμελούς οικογένειας με αμάξι είναι απλησίαστη, αφού για την πιο φτηνή μεταφορά τους, χρειάστηκαν μόνο το να έρθουν από 268 έως 342 ευρώ!!! Περίπου ένα ολόκληρο μηνιάτικο!!!, γιατί τόσο κατάντησαν το μισθό του νεοπροσλαμβανόμενου εργαζομένου. Χωρίς βέβαια να μειώσουν και τα κέρδη των ακτοοπλόων εφοπλιστών.

Οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις με μια σειρά νόμους εξασφαλίζουν τεράστια κέρδη για το ακτοπλοϊκό κεφάλαιο είτε μέσω επιδοτήσεων είτε με τη μείωση του μισθού των ναυτικών είτε με τη φοροαπαλλαγή είτε …είτε.  Αυτή είναι η πολιτική της σημερινής κυβέρνησης και κάθε κυβέρνησης που υπερασπίζεται τα συμφέροντα της αστικής τάξης και στην προκειμένη περίπτωση του εφοπλιστικού κεφαλαίου.  Αυτές ήταν, είναι και θα είναι οι πολιτικές τους. Να στηρίζουν τους εφοπλιστές και κάθε είδους μονοπώλιο σε οποιονδήποτε χώρο δρα.  
Άρα προκύπτει ένα σοβαρό ζήτημα για την στάση που έχει ο κάθε ένας απέναντι στην εφαρμοζόμενη πολιτική στον χώρο των συγκοινωνιών, γιατί όσο καλές προθέσεις και αν έχει ο οποιοσδήποτε δήμαρχος η περιφερειάρχης και η κάθε πλειοψηφία συμβουλίου, αν δεν αντιπαρατεθεί με την κυρίαρχη πολιτική (όποια απόχρωση και αν έχει αυτή), και δεν συμβάλει στην διεκδίκηση μιας διαφορετικής πολιτικής, τότε θα συμβάλει εκούσια η ακούσια στην διαιώνιση της σημερινής κατάστασης.

Ουσιαστική λύση προς όφελος των εργαζομένων και των νησιωτών, μπορεί να υπάρξει μόνο από την υλοποίηση μιας πολιτικής που δεν θα έχει ως κυρίαρχο στοιχείο το κέρδος των εφοπλιστών, αλλά θα αντιλαμβάνεται της συγκοινωνίες στην κυριολεξία ως κοινωνικό αγαθό και θα στοχεύει μέσα από τον κεντρικό σχεδιασμό της παραγωγής και των υπηρεσιών να θεσει και τον χώρο των συγκοινωνιών κάτω κοινωνικό έλεγχο διάμεσου ενός αποκλειστικά δημόσιου φορέα ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών.  Για να μην υπάρξουν παρανοήσεις, αυτό που λέμε δεν έχει καμία σχέση με τον  φορέα που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα φορέα «τροχονόμο» δρομολογίων που θα επιδοτεί τους εφοπλιστές, (δεν μιλάνε για ένα φορέα που θα εκτελεί δημόσιες συγκοινωνίες), ενώ ταυτόχρονα ζητάνε δημόσιο έλεγχο των τραπεζών (εγγύηση του δημοσίου) για χρηματοδότηση των εφοπλιστών για να                     φτιάξουν καράβια και την διασφάλιση των επιδοτήσεων για να τα δρομολογούν. Να γιατί επιμένουμε από το 2001 (όταν όλοι οι υπόλοιποι μας λοιδορούσαν) να διεκδικούμε :
1. Ενιαίο Κρατικό φορέα μεταφορών με κεντρικό σχεδιασμό για την εξυπηρέτηση των συγκοινωνιακών αναγκών των νησιωτών όλη τη διάρκεια του χρόνου με ασφαλή και σύγχρονα πλοία και αεροπλάνα, με φθηνά εισιτήρια. Δημόσιος φορέας Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας για να φτιάχνουμε τα δικά μας  καράβια. Αποκλειστικά κρατικά λιμάνια & αεροδρόμια, με σύγχρονες και ασφαλείς υποδομές.  
2. Καθημερινά δρομολόγια προς Πειραιά και  σύνδεση των νησιών του Αιγαίου μεταξύ τους με την Περιφέρεια και με την Β. Ελλάδα.
3. Πλήρη και σταθερή εργασία. Υπεράσπιση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
4. Προστασία της ζωής στη θάλασσα. Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας επιβατών και ναυτεργατών.
5. Μείωση 50% της τιμής των εισιτηρίων. Διατήρηση και παραπέρα διεύρυνση των εκπτώσεων των εισιτηρίων στις ευπαθείς ομάδες (συνταξιούχους, φοιτητές, στρατιώτες, άτομα με ειδικές ανάγκες, πολύτεκνους).
6. Κατάργηση του κανονισμού 3577/92,του νόμου 2932/2001, καθώς και όλων των νόμων που απελευθερώνουν τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες και καταργούν το καμποτάζ.
       
Στην Ικαρία ειδικότερα μια ακόμα πλευρά του προβλήματος αφορά τον λεγόμενο «Ιαματικό τουρισμό», όσους δηλαδή επισκέπτονται το νησί μας αναζητώντας κατά κύριο λόγο ανακούφιση σε διαφορές παθήσεις που τους ταλαιπωρούν (π.χ καρδιαγγειακών παθήσεων, διαταραχών του νευρικού συστήματος, παθήσεων των αρθρώσεων, μυών και τενόντων, χρόνιων γυναικολογικών παθήσεων, κλπ), και λιγότερο ευεξία και αναψυχή. Η συντριπτική πλειονότητα όλων αυτών είναι (σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν τελευταία φορά το 2010 από τον δήμο Αγίου Κηρύκου) συνταξιούχοι, με τους ασφαλισμένους του ΙΚΑ να αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος αυτών (65%) και η μεγαλύτερη ηλικιακή ομάδα των επισκεπτών είναι  60 -70 ετών.  Λαμβάνοντας υπόψη την επίθεση που δέχεται από το 2009 το εισόδημα των συνταξιούχων συνολικά, καθώς και το πετσόκομμα των παροχών των ασφαλιστικών ταμείων και του ΕΟΠΥΥ για την λουτροθεραπεία (με τον πρώτο Ενιαίο Κανονισμό Παροχών του ΕΟΠΥΥ, περικόπηκαν τα επιδόματα, και για 15 λούσεις -από 20 που καλυπτόταν πριν- ο ΕΟΠΥΥ κάλυπτε μόλις 250 ευρώ για έξοδα - με τον δεύτερο Ενιαίο Κανονισμό Παροχών, που τέθηκε σε εφαρμογή το Νοέμβρη του 2012, οι περικοπές συνεχίστηκαν με γερό «χαράτσι», και τα έξοδα λουτροθεραπείας, μειώθηκαν στα 150 ευρώ), τότε γίνεται εύκολα αντιληπτό γιατί από το 2010 έχει αρχίσει η μείωση αυτής της κατηγορίας επισκεπτών,
(από 60.569 λούσεις το 2009 – περίπου 4.000 επισκέπτες- έπεσαν στις  53.578 το 2010, χωρίς έκτοτε να δοθούν ποτέ επίσημα στοιχεία αλλά είναι σίγουρο πως έχουν συρρικνωθεί περαιτέρω). Να μια ακόμα πτυχή των προβλημάτων που δημιουργεί η εφαρμοζόμενη πολιτική της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ αλλά και η πολιτική πρόταση των υποστηρικτών της λύσης των προβλημάτων της Χώρας εντός της Ε.Ε.  Είτε  αυτή  η πολιτική αφορά την υγεία, είτε αφορά τον τουρισμό.

Από αυτή την πλευρά έχει πολύ ενδιαφέρον να εξηγήσουν στους κάτοικους των νησιών μας  οι υποψήφιοι άλλων συνδυασμών που υποστηρίζουν ότι  « πρώτος μοχλός ανάπτυξης είναι οι ιαματικές μας πηγές, το χρυσάφι για τον τόπο μας, η ευλογία για την κοινωνία μας ………. ανάδειξη στο ρόλο που τους αρμόζει στην πρώτη θέση παγκοσμίως». Πως θα γίνει αυτό αφού μέχρι σήμερα   δεν είχαν, δεν έχουν και δεν θα έχουν και στο μέλλον (κρίνοντας από το παρελθόν τους) καμία διάθεση να αντιπαρατεθούν και να αντιπαλέψουν την εφαρμοζόμενη πολιτική των κυβερνήσεων που υποστηρίζουν.  Για αυτό το λόγο άλλωστε πολλοί από αυτούς υποστηρίζουν ότι «είμαστε υποχρεωμένοι να αφήσουμε κατά μέρους τις πολιτικές που μας χωρίζουν γιατί ο τόπος δεν αντέχει πια τέτοιες καταστάσεις και δοκιμασίες και δεν μπορεί δίπλα μας άλλα νησιά να ευημερούν και εμείς να κρατάμε ομπρέλες στην ανάπτυξη…..»

Να γιατί εμείς επιμένουμε στην διεκδίκηση ενός αποκλειστικά δημόσιου δωρεάν συστήματος υγείας - πρόνοιας με αποκλειστική ευθύνη του κράτους, παρότι κάποιοι συμπατριώτες μας που έχουν επιλέξει σήμερα να συμπαραταχτούν στην λογική του «όλοι μαζί», μας εγκαλούν που επιμένουμε στη λέξη «αποκλειστικά».  Συμπατριώτες  δεν  πρόκειται για μια λέξη, έχει να κάνει με την ανάγκη διεκδίκησης ενός πραγματικά «δημόσιου δωρεάν συστήματος υγείας – προνοίας», που θα αναστείλει την μετατροπή των υπηρεσιών υγείας σε εμπορεύσιμο είδος, που θα μπορεί να καλύψει τις ιατροφαρμακευτικές ανάγκες των ανασφάλιστων εργαζόμενων που αυξάνονται με ραγδαίους ρυθμούς, που θα διασφαλίζει το αναγκαίο για τον ασθενή (αλλά και τον μικρομεσαίο επαγγελματία του τουρισμού των νησιών μας) επίδομα λουτροθεραπείας, που θα καταργήσει τα χαράτσια στην υγεία, που δεν θα μας αναγκάζει να τρέχουμε σε διαγνωστικά κέντρα και ιδιωτικές κλινικές την ώρα της ανάγκης γιατί δεν θα μπορούμε να καλυφθούμε από τις «δημόσιες» δομές οδηγώντας μας στον δανεισμό  και στην ελεημοσύνη.

Για αυτό και πρέπει να είναι κριτήριο ψήφου ακριβώς αυτό, το ότι δηλαδή μας στερούν βίαια όσα δικαιούμαστε, ότι πρέπει να πληρώνουμε πανάκριβα όποια παροχή έχουμε ανάγκη, και ότι αυτό έχει αιτία, «όνομα και επίθετο»: είναι η διαχρονική αντιλαϊκή πολιτική της σημερινής κυβέρνησης αλλά και όλων των προηγούμενων, είναι η στάση όλων των πολιτικών δυνάμεων και στον τόπο μας στον δήμο και στην περιφέρεια που στήριξαν, ανέχτηκαν, συμφώνησαν, δεν κατήγγειλαν, αυτή την κατάσταση.  Για αυτό και στις εκλογές,  η κατάσταση στον τομέα του τουρισμού και ποιοι τον έφεραν σε αυτό το σημείο, πρέπει να είναι κριτήριο ψήφου. Για να τιμωρηθούν όλοι όσοι ευθύνονται για αυτή την κατάσταση, για να καταδικαστεί και  να μπει φραγμός σε αυτήν ακριβώς τη βάρβαρη, πολιτική.
Για να δώσουμε δύναμη στη δική μας φωνή, στον δικό μας αγώνα!
Να στηρίξουμε αυτό που πραγματικά δίνει ελπίδα και προοπτική.

ΙΣΧΥΡΟ ΚΚΕ ΠΑΝΤΟΥ

Νικόλας  Λαρδάς ( Εργαζόμενος στον Τουρισμό –Επισιτισμό)
Αντιπρόεδρος της διοίκησης του Εργατικού κέντρου Νομού Σάμου
Υποψήφιος με την Λαϊκή Συσπείρωση στον Δήμο Ικαρίας