Νομίζω πως ήρθε η στιγμή να γράψω για ένα παράπονο μου, και είναι η κατάλληλη γιατί έχω να εμφανιστώ σε μαγαζί για φαγητό αρκετό καιρό λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων και έτσι δεν θα είναι σαν να φωτογραφίζω κάποιον για να το πάρει προσωπικά!

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι είμαστε τώρα σε ένα εστιατόριο ή σε ένα απλό μικρό ταβερνάκι ή σε μία ψαροταβέρνα, σε οτιδήποτε τέλος πάντων από αυτά τα υπέροχα, ως επί το πλείστον, που υπάρχουν στο νησί ή και ανά τον κόσμο αν το θέλεις, δεν έχω περιορισμούς.

Παραγγέλνεις λοιπόν το λαχταριστό φαγητό σου, που όσο το αναμένεις μετά βίας συγκρατείς τους καταρράκτες από τους σιαλογόνους αδένες σου, τσακίζεις πρώτα το ψωμί με τη σαλάτα και τα ορεκτικά σε ταχύτητα φωτός που είναι ακριβώς ανάλογη με την ταχύτητα της πείνας, και όταν έρχεται τελικά το πιάτο σου, το τρως με πάθος και ηδονή ενώ ταυτόχρονα πίνεις αυτό που σου αρέσει να πίνεις ή αυτό που αρέσει στην παρέα σου να πίνει, ας είναι.

Τελειώνει λοιπόν αυτό το καταπληκτικό για μένα συναίσθημα (γιατί το φαγητό είναι συναίσθημα), και ενώ συζητάς και πίνεις αυτό που τελειώνει, στο μυαλό σου μέσα, μια σκέψη γυρίζει τόσο έντονα που σε κάνει να μη μπορείς να παρακολουθήσεις τη συζήτηση αλλά και να καταπίνεις περισσότερες φορές από το κανονικό. Η σκέψη αυτή σε καταβάλει τόσο που το μόνο που θέλεις είναι να αδειάσει το τραπέζι σου από όλα τα απομεινάρια της γαστρονομικής συνουσίας και ένα χέρι με περίσσια κατανόηση να σου φέρει ένα μικρό πιάτο με τον παράδεισο μέσα....ναι, ναι...ένα γλυκό, ένα γλυκάκι βρε αδερφέ, κάτι να γλυκάνουμε την καταπιόνα μας, να ξυπνήσει τα εγκεφαλικά μας κύτταρα και να μας κάνει να φύγουμε χαμογελαστοί!

Και τότε ακούς την καταραμένη φράση: «Συγγνώμη αλλά δεν έχουμε κάτι σήμερα» ή «Είχαμε αλλά μας τελείωσε» ή ακόμα χειρότερα «Δε φτιάχνουμε γλυκά».

Τι; Σοβαρά τώρα, τι; Θέλετε να μας πεθάνετε;

Θα μπορούσα να δώσω τα ρέστα μου για ένα γλυκό και μου λες έτσι απλά ότι δεν έχεις; Πόσο απαράδεκτό είναι αυτο, ειδικά για ανθρώπους σαν κι εμένα που κάτι τέτοιο μπορεί να μας πληγώσει ανεπανόρθωτα, ε;

Έχω μία φιλική συμβουλή για τους ιδιοκτήτες των εστιατορίων: Φτιάξτε γλυκό για τους πελάτες σας.

Θες να είναι κάτι σπέσιαλ; Θες να είναι κάτι απλό; Θες να είναι κάτι κλασσικό; Ακόμα κι ένα ζελέ με φρούτα ή ένα γιαούρτι με γλυκό του κουταλιού είναι μια χαρά ευπρόσδεκτο. Όπως και κάτι σε ένα πιάτο με πολλά κουταλάκια για όλους, ούτως ή άλλως πάντα προλαβαίνω να φάω το περισσότερο!! Μην το αφήνετε έτσι, είναι κρίμα, πληγώνετε κόσμο.

Και τέλος, θέλετε να το κεράσετε; Συμφωνώ και νομίζω πως είναι και το πρέπον. Θέλετε να το χρεώσετε; Δεν συμφωνώ αλλά σίγουρα θα είμαι από αυτούς που θα το πληρώσω και θα το πάρω.

Θεοδοσία Καρίμαλη
theodosia1983@yahoo.com

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Θεοδοσίας Καρίμαλη.