Πήγαμε στη συναυλία το δεύτερο βράδυ, στο Αέρινο, αφού είχε προηγηθεί εκείνη στο Casmir. Με χορηγό επικοινωνίας το ikariamag και τον Δημήτρη Ζερβουδάκη να μιλά στο περιοδικό μας, λίγες ώρες πριν έρθει στην Ικαρία.

Ήταν μια σεμνή συναυλία χωρίς εξάρσεις. Τραγούδια που δε θέλουν να είναι θεαματικά και ερμηνεύονται μόνο για να κοινωνήσουν στους θεατές τα βιώματα και τις εικόνες του Ζερβουδάκη. Ατμόσφαιρα παρέας και ωραίο πάντρεμα ηλεκτρικής κιθάρας και μπουζουκιού. Λατρεύει τον Τσιτσάνη όσο λατρεύει και τον Ντύλαν κι έχει επιλέξει να μην κάνει διαχωρισμούς και να μην ενορχηστρώνει τα κομμάτια με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ξεχωριστά. Μέσα του το ροκ και τα εγχώρια λαϊκά ακούσματα αναμειγνύονται και δένουν εξαιρετικά.

«Την πόλη αυτή την έφτιαξα με ογδόντα πινελιές», λέει ο στίχος του κι έτσι αβίαστα το ένα τραγούδι διαδεχόταν το άλλο μέχρι να συμπληρωθεί όλος ο πίνακας από την μεγάλη διαδρομή του Ζερβουδάκη στην ελληνική μουσική σκηνή.

Σε αρκετά τραγούδια τον συνόδεψε η Σοφία Γεωργαντζή, τραγουδοποιός και η ίδια, με τη γυναικεία προσέγγιση στο βιωματικό τραγούδι. Ακούσαμε και δικές της συνθέσεις από το προσωπικό της δίσκο «Ζωγραφίζω όνειρα» που κυκλοφόρησε πέρσι από την νεοσύστατη εταιρεία ΚΥΜΑ του Δημήτρη, «δισκογραφική ευκαιρία» όπως προτιμάει ο ίδιος να την αποκαλεί.

Σιγά σιγά στο νησί, με δεδομένο ότι οι μουσικές συναντήσεις γίνονται όλο και συχνότερα τον τελευταίο καιρό, χρειάζεται να βρεθεί ένας σωστότερος τρόπος φωτισμού που θα κάνει την ατμόσφαιρα πιο μαγική και δε θα τρελαίνει τις φωτογραφικές μας μηχανές.

ikariamag.gr|η Ικαρία…αλλιώς!