«Την Ικαρία κάθε καλοκαίρι την επισκέπτεται ένα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων τουριστών και οι περισσότεροι είναι Θεσσαλονικείς», είπε στο karfitsa.gr ο δήμαρχος του νησιού, Στέλιος Σταμούλος.

Τι και αν  μια βουτιά στη θάλασσα της Χαλκιδικής απέχει από τη Θεσσαλονίκη μισή ώρα. Τι και αν η  Χαλκιδική έχει αρκετές παραλίες για να επιλέξει κάποιος,  τι και αν είναι η πιο οικονομική και εύκολη λύση για να πάει ένας Θεσσαλονικιός διακοπές εξακολουθεί να είναι οι Χαλκιδική… από ότι φαίνεται έχει βρει ένα νέο…  «παράδεισο», για να παραθερίζει…

Σύμφωνα με τον δήμαρχο του νησιού «ο κόσμος πλέον δεν ζητάει τη χλιδή, αλλά θέλει απλά πράγματα. Στο νησί μας έρχονται κυρίως νέοι από τη Θεσσαλονίκη. Έχουν αγαπήσει πολύ το νησί και το θεωρούν δεύτερη πατρίδα τους μας λένε. Έρχονται κάθε χρόνο». Ο ίδιος θέλοντας να εξηγήσει την αγάπη των νέων για το νησί είπε ότι « τους αρέσει ο τρόπος ζωής μας. Ενσωματώνονται με τον πολιτισμό μας δεν προσπαθούν να επιβάλουν κάποια άλλη κουλτούρα . Αισθάνομαι πως έρχονται εδώ για εμάς, τους ντόπιους. Η Ικαρία είμαστε εμείς , οι άνθρωποι της. Είμαστε μια ανοιχτή αγκαλιά! Για παράδειγμα, περνάει ένας άνθρωπος έξω από ένα σπίτι και ζητάει νερό και του λέμε τι νερό έλα να σου βάλω να φας».

Όσον αφορά τη συγκοινωνία ο δήμαρχος είπε ότι «σίγουρα η συχνή αεροπορική σύνδεση (Θεσσαλονίκης-Ικαρίας) και τα δυο εβδομαδιαία δρομολόγια από την Καβάλα έχουν συμβάλει στο μεγάλο ποσοστό τουριστών που δεχόμαστε από την Θεσσαλονίκη».

Τα Ικαριώτικα Πανηγύρια, το καλό φαγητό και η ευγένεια
«Ο ήρεμος τρόπος ζωής, το καλό φαγητό και η ευγένεια», λέει ο κ. Σταμούλος, «είναι από τα βασικά χαρακτηριστικά που προσελκύουν τους τουρίστες», ωστόσο τα ξακουστά Ικαριώτικα Πανηγύρια είναι το μεγάλο ατού του νησιού του Ικάρου. «Μέχρι και το 1980 η Ικαρία ήταν εγκαταλειμμένη από το κράτος, έτσι οι κάτοικοι έκαναν σε κάθε χωριό από ένα μεγάλο πανηγύρι. Και με τα χρήματα που συγκέντρωναν έφτιαχναν σχολεία, πλατείες, δρόμους, αυτή η παράδοση έχει μείνει μέχρι τώρα και η Ικαρία είναι γνωστή για τα Πανηγύρια της. Έρχονται οι τουρίστες μαζί μας, συμμετέχουν», εξηγεί και προσθέτει πως «όταν κάνουμε πανηγύρια οι επιχειρηματίες κλείνουν τα μαγαζιά και πάνε στο γλέντι να συμμετάσχουν στην γιορτή δεν είναι όπως σε άλλα μέρη που παραμένουν ανοιχτά για να βγάλουν χρήματα» και κατέληξε λέγοντας ότι «σε ένα χωριό με 200 κατοίκους για να φανταστείτε όταν γίνεται πανηγύρι μαζεύονται πάνω από 2.000».