Σε άκουσα πάλι να μου λες για τον τόπο σου τον άγιο…

Τρίκαλα μου είπες – άνθρωποι καλοί, τοπία μαγευτικά, κλίμα ιδανικό και αξέχαστο το φαγητό.
Κρήτη μου είπες – λεβεντιά και ξενοιασιά, θάλασσα, βουνό και τσικουδιά.
Θεσσαλονίκη μου είπες – τρόπος να ζεις, δεν υπάρχει τίποτα άλλο…
Στην Κω μου είπες – κάτσε δω, θα φας καλά. Φράγκα στην τσέπη και γκόμενες στην αμμουδιά.
Καλαμάτα μου είπες – δω θα ταξιδέψεις. Τα καλά που θα ‘βρεις, θα σε κάνουν να σαλέψεις.

Άκουσα και ήχους ξένους. Σλάβικα, λατινικά και αγγλικά.
Μία Μόσχα, μία Πετρούπολη. Μία Νάπολη, μία Τοσκάνη. Αγγλία εδώ – Σκοτία εκεί. Ατέλειωτη και βαρετή η λίστα.
Τα δίκια σας πολλά, μα βουίξανε τ’ αυτιά μου.

Να σ’ άκουγα μία φορά να μου ‘λεγες για την αλαζονεία, την ξεροκεφαλιά σου, τον κομπλεξισμό και το πνεύμα σου το άδειο. Την πισώπλατη τη μαχαιριά σου και την επίκτητη σκλαβιά σου.

Μα τον Θεό, με κούρασες κι εσύ Καριώτη…

Γιάννης Κουτελίδας
ikoute@yahoo.com

Πίνακας: The circus του Marc Chagall