Μικρά καλοκαίρια όπως αυτό, μικρές στιγμές έμπνευσης, μικρές απολαύσεις, μικρές γιορτές-σα γενέθλια, μικρές χαρές λίγο σαν αρραβώνες, λίγο σαν επέτειοι. Αυτά ειναι τα καλοκαίρια μας στο νησί. Κυνηγώντας τον ήλιο και τη θαλασσα, πίσω στη ζέστη της ψυχής, σαν πουλιά, μέσα απο μικρά ταξίδια- με κάθε τροπο και μέσο για μια εβδομάδα, μια μέρα, μια ώρα, να γεμίσουν τα ματια γνώριμα τοπία.

Κάθε Σεπτέμβρης μια νέα αρχή. Αυτόν το Σεπτέμβρη περισσότερο από ποτέ. Όχι καταναγκαστικά, μόνο αν πράγματι το έχεις ανάγκη. Φταίει η κρίση, τα οικονομικά σου που παίρνουν την κάτω βόλτα, οι φίλοι που φεύγουν μακριά, οι νησιώτικες διακοπές που δεν πρόλαβες φέτος να πραγματοποιήσεις, τα τριάντα σου χρόνια που σου ζητάνε και που τους ζητάς;

Πώς πέρασε έτσι (και) αυτό το καλοκαίρι! Ελπίζουμε να σας βοήθησε ο καλοκαιρινός μας οδηγός. Και τώρα, τι κάνουμε; Τώρα, που ένα ελαφρύ αεράκι σήμανε τον αποχαιρετισμό;

14/07/2014 - 08:57Η Νύφη

Πάλι στην Ικαρια!!;; Τον κοίταξε με δυο μάτια που πετούσαν σπίθες, την κοίταξε κι αυτός πελαγωμενος μην ξέροντας τι να της πει. Σκέφτηκε να θυμωσει, να υψώσει φωνή, μα λουφαξε σαν κουτάβι με τα αυτιά κατεβασμένα, κυρίως γιατί αυτή η αντίδραση έπιανε τόπο, αγγίζοντας τις ευαίσθητες γυναικείες χορδές της.

Οι καλοκαιρινές διακοπές πλησιάουν και ανυπομονώ. Το Πάσχα στην Ικαρία παραήταν ολιγοήμερο. Είχα να πάω από το... φετινό artεις; fest. Η ανάμειξη με το ikariamag και τις δράσεις του, είναι ένας από τους τρόπους για να «ταξιδεύουμε» εμείς οι... Αθηναίοι στο νησί.

Είχα λέει αργήσει για τη δουλειά...
Ξύπνησα απότομα, ντύθηκα και μπήκα στο αυτοκίνητο βιαστικός.
Γυρίζω το κλειδί στη μηχανή αλλά τίποτα! Πιο νεκρό και από τον εγκέφαλό μου που ακόμα δεν έχει πάρει μπρος από το απότομο ξύπνημα.

Άλλο ένα Πάσχα στο νησί. Μέσα σε μία οργιάζουσα φύση, με την νέα ζωή να είναι πανταχού παρούσα με όλες τις αποχρώσεις του πράσινου των πρίνων, του κόκκινου της παπαρούνας, του κίτρινου των σπάρτων, του μπλέ των ταπεινών λούπινων. Και τόσων άλλων.

Ευτυχώς ή δυστυχώς ως παιδάκι και δροσερό κορίτσι, ρατσισμό δεν είχα νιώσει. Είχαμε έναν άραβα στην πολυκατοικία και πολλούς ρώσους, καλημέρα ο ένας, καλημερα ο άλλος, κυλούσε η ζωή.

20/03/2014 - 00:01Αόρατο φυλαχτό

Φυλαχτό της Ικαρίας... σκέφτηκα, μια όμορφη πέτρα, ένα κοχύλι από το βυθό της θάλασσας. Δεν είναι. Σκέφτηκα πάνινα κουκλάκια παιδικά και αντικείμενα αγαπημένων προσώπων χαρισμένα ή αφημένα για κάποιο λόγο ξαφνικά, που έμειναν σε μένα. Ούτε αυτά. Δεν είναι σταυρουδάκια βαφτιστικά, ρούχα, ρόδια ή πέταλα, μπλε χάντρες βραχιολάκια.

Έχουμε αφήσει πολύ πίσω το καλοκαίρι.. Το πιο όμορφο μέχρι πριν από αυτό, αυτό που πήρε τον τίτλο από το προηγούμενο. Κι όλα τα όμορφα εκεί, στο ίδιο νησί, στην ίδια θάλασσα που τώρα βλέπουμε από την οθόνη. Ηλιοβασίλεμα εκεί, μπόρα πιο πέρα, ουράνιο τόξο παραπέρα.

Σελίδες