Μεγάλη συζήτηση γίνεται τους δυο τελευταίους μήνες κυρίως στα ΜΜΕ για την  6μηνη πιλοτική εφαρμογή του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Ο απόηχος αυτής της συζήτησης έφτασε και στα νησιά μας. Ανοίγοντας ένα ενδιαφέρον διάλογο για τον χαρακτήρα αυτής της «κυβερνητικής παροχής», ποιοι την δικαιούνται, γιατί δεν εφαρμόζεται σε όλα τα νησιά, θέτοντας ερωτήματα για το  πότε θα αρθεί αύτη η αδικία, κλπ, κλπ. Ας μη βιάζονται τόσο. Από το 2015 το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα θα γενικευτεί σε όλη χώρα και οι πάσης φύσεως και αποχρώσεως διαχειριστές του συστήματος θα επιχαίρουν για τις προτάσεις τους πάνω στην εξαθλίωση του λαού, ιδιαίτερα αν καταφέρουν να του υφαρπάξουν την ψήφο.

Πριν εκφράσουμε την άποψη μας για αυτή την «κυβερνητική παροχή», χρήσιμο είναι να περιγράψουμε τι περιλαμβάνει.

Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ , με τη θέσπιση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος πιλοτικά σε 13 Δήμους της χώρας, ουσιαστικά απαιτεί από χιλιάδες οικογένειες να ζουν με 300 και 400 ευρώ. Γι’ αυτό αποτελεί μνημείο κοροϊδίας να βαφτίζεται ως «βοήθεια σε αδύναμους» τα 400 ευρώ το μήνα σε μια τετραμελή οικογένεια, που και αυτά θα δίνονται με όρους, προϋποθέσεις και εξαιρέσεις.   Σύμφωνα με την κυβέρνηση, μια 4μελής οικογένεια (με δύο ανήλικα παιδιά) θα πρέπει να επιβιώνει με 13,1 ευρώ τη μέρα, δηλαδή με 400 ευρώ το μήνα και σε ετήσια βάση μόλις με 4.800 ευρώ!

Για το μεμονωμένο άτομο, η «γραμμή φτώχειας» κάτω από την οποία θα παρέχεται προνοιακή στήριξη είναι τα μισά, δηλαδή τα 2.400 ευρώ.  Εάν το πραγματικό ετήσιο εισόδημα της τετραμελούς οικογένειας είναι μηδενικό, τότε το κράτος θα τους δίνει μέσω του μηχανισμού του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος το σύνολο των 4.800 ευρώ. Εάν, όμως, το πραγματικό εισόδημά τους (από μισθούς, επιδόματα – ανεργίας κ.ά.) είναι για παράδειγμα 3.800 ευρώ, τότε το κράτος θα τους καταβάλλει 1.000 ευρώ το χρόνο, για να συμπληρώσουν τα 4.800 ευρώ.

Τελικός στόχος είναι να απευθυνθεί σε 700 έως 800 χιλιάδες άτομα που ζουν σε συνθήκες «ακραίας φτώχειας», έτσι όπως την ορίζουν οι οργανισμοί της ΕΕ, μαζί με τις διάφορες υποκατηγορίες. Για παράδειγμα, φτωχός για την ΕΕ θεωρείται όποιος δεν έχει έγχρωμη τηλεόραση (!), αλλά όχι αυτός που έχει αποκλειστεί από την πρόσβαση στην Παιδεία ή την Υγεία. Επίσης, στο πραγματικό εισόδημα για την ένταξη στο μηχανισμό του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, θα υπολογίζεται και η αντικειμενική αξία των ακινήτων της οικογένειας, κάποια χρήματα στην τράπεζα για ώρα ανάγκης κλπ.

Τέλος, αναπόσπαστο μέρος του μηχανισμού αποτελεί η υποχρεωτική ένταξη του δικαιούχου σε σχέδιο επανένταξης στην αγορά εργασίας. Αυτό ανοίγει το δρόμο, ώστε τα ψίχουλα που θα δίνονται μέσω του μηχανισμού, να τα δικαιούται κάποιος μόνο το διάστημα που «τρέχει» κάποιο σχετικό πρόγραμμα. Ακόμα, μπορεί να χάνει το επίδομα, αν ο αρμόδιος φορέας του προτείνει μια δουλειά με οποιουσδήποτε όρους και αυτός αρνηθεί.

Με το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα», αυτό που εγγυάται ουσιαστικά η κυβέρνηση είναι η διαιώνιση και η ανακύκλωση της φτώχειας για πλατιά λαϊκά στρώματα, που στερούνται ακόμα και τα στοιχειώδη για την επιβίωσή τους. Το εισόδημα αυτό καθορίζει τη «γραμμή φτώχειας» πάνω από την οποία η λαϊκή οικογένεια ή μεμονωμένα άτομα δε θα δικαιούνται καμία κρατική αρωγή. Επιβεβαιώνεται ο στόχος της κυβέρνησης να καταργήσει επιδόματα και παροχές σε χιλιάδες δικαιούχους, ενώ υπόσχεται κάποια ψίχουλα στα πιο φτωχά και ευάλωτα τμήματα του πληθυσμού.         

Το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα αποτελεί ουσιαστικά εργαλείο για τη μονιμοποίηση της απόλυτης φτώχειας για χιλιάδες λαϊκές οικογένειες, ενώ συνοδεύεται με περικοπές σε πάσης φύσεως κοινωνικά και προνοιακά επιδόματα, όπως είναι το επίδομα ανεργίας και το ΕΚΑΣ για χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχους.  Τα ψίχουλα που θα δώσει η κυβέρνηση σε όσους ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας θα τα πάρει από όσους θεωρούνται λιγότερο φτωχοί, ανακυκλώνοντας μ’ αυτό τον τρόπο την ανέχεια και ορίζοντας έτσι μία «γραμμή φτώχειας» πάνω από την οποία κανείς δε θα δικαιούται καμιά προνοιακή στήριξη.

Για την κυβέρνηση το όριο φτώχειας είναι τα 200 ευρώ το μήνα δηλαδή 6,5 ευρώ τη μέρα, ώστε κάποιος να έχει τη δυνατότητα να φάει, να ζεσταθεί, να ντυθεί, να έχει ρεύμα και νερό, σπίτι για να μένει, παιδεία και υγεία…

Η στρατηγική της ΕΕ, που υπηρετεί η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, μόνο ψίχουλα μπορεί να εγγυηθεί σε όσους στερούνται ακόμα και τα στοιχειώδη για την επιβίωσή τους, την ίδια στιγμή που άλλα κόμματα εκπαιδεύουν το λαό να ζει με τα ελάχιστα. Άλλωστε, το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» υιοθετεί και ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι «μεταρρυθμίσεις» τους είναι ξεκάθαρη ομολογία πως το σύστημα που υπηρετούν έχει αδυναμία να εξασφαλίσει πλήρη και σταθερή εργασία για όλους, ουσιαστική προστασία στους ανέργους.

Η Τ.Ε Ικάριας –Φούρνων του ΚΚΕ καλεί το λαό των νησιών μας να αγωνιστεί για να ανατρέψει αυτή την πολιτική, να μην συμβιβαστεί και να απαιτήσει να καλυφθούν όλες οι ανάγκες για δουλειά, υγεία, παιδεία, πρόνοια. είναι αντίθετη σ΄αυτή την πολιτική και καλεί το λαό να μην συμβιβάζεται με τα ψίχουλα που του δίνουν.  Το Κ.Κ.Ε απαιτεί και διεκδικεί:
• Επείγοντα μέτρα προστασίας των ανέργων, με επίδομα καθ' όλη τη διάρκεια της ανεργίας.
• Επαναφορά του 13ου & του 14ου μισθού και σύνταξης.
• Συνολική επαναφορά των εισοδημάτων στα προ κρίσης επίπεδα.
• Τακτική κρατική επιχορήγηση όσο διαρκεί η κρίση για την προμήθεια ειδών διατροφής, ρουχισμού, υπόδησης, σχολικών ειδών και ειδών πρώτης ανάγκης για την ανακούφιση των ανέργων και των οικογενειών τους.
• Να καθιερωθεί η καθημερινή παροχή ενός κολατσιού για όλα τα παιδιά της 1οβάθμιας και 2οβάθμιας εκπαίδευσης.
• Να μην κοπεί το ρεύμα σε καμιά οικογένεια ανέργων.

Κανένας εργαζόμενος και άνεργος δεν πρέπει να συμβιβαστεί με τα ψίχουλα, με τους ανταγωνισμούς ελεημοσύνης που κάνουν κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση.

Τ.Ε  ΙΚΑΡΙΑΣ-ΦΟΥΡΝΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ