Εν συνεχεία των από 2ας  και 25ης  Οκτωβρίου 2013 Δελτίων Τύπου της εταιρείας μας θεωρούμε σκόπιμο να ενημερώσουμε του κατοίκους του Νομού Σάμου για την πορεία της υπόθεσης που αφορά στο πλοίο «Σάμος Σπίριτ» και την ενδονησιακή γραμμή του Νομού μας.

Από την πρώτη στιγμή που εξεδόθη η απρόσμενη Απόφαση ΔΜ/Φ.231.01/6170 του Μιλτ. Βαρβιτσιώτη που α) κήρυσσε την εταιρεία μας έκπτωτη της Γραμμής Φούρνοι-Αγ. Κήρυκος-Καρλόβασι-Βαθύ, β) απαιτούσε την κατάπτωση της Εγγυητικής Επιστολής μας  και γ) αξίωνε το αποκλεισμό μας από συμμετοχή σε διαγωνισμούς του Υπουργείου για τρεις μήνες, τοποθετηθήκαμε επίσημα όχι μόνο για το ότι ήταν παντελώς αβάσιμη, ερασιτεχνική και λανθασμένη αλλά και για τις επερχόμενες επιπτώσεις που θα επέφερε η πολιτική «βούληση» εφαρμογής των συγκεκριμένων τροϊκανικών επιταγών στην Ακτοπλοΐα. Οι εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων, όχι μόνο στη δική μας υπόθεση αλλά και όσον αφορά και άλλες εταιρείες του κλάδου που εξυπηρετούν άγονες γραμμές, μας επιβεβαιώνει πλήρως για ακόμη μία φορά.

Σε ότι μας αφορά, μετά την πρώτη υπέρ μας απόφαση προσωρινών μέτρων κατά της εν λόγω Υπουργικής Απόφασης τον περασμένο Σεπτέμβριο, το Διοικ. Εφετείο, αφού συνήλθε στις 8 Νοεμβρίου 2013, έκρινε, επικύρωσε και έκανε πλήρως αποδεκτό το Αίτημα της εταιρείας μας και ανέστειλε την εκτέλεση της απόφασης του Υπουργού Ναυτιλίας για την κατάπτωση της Ε/Ε μας και τον αποκλεισμό της εταιρείας μας από μελλοντικούς διαγωνισμούς, όσο κι αν αυτοί καθίστανται πλέον σκοπίμως μη ελκυστικοί και μη βιώσιμοι… Επίσης, από την Προσφυγή της εταιρείας μας, που θα εκδικαστεί εν ευθέτω χρόνω, θα κριθεί και το αν η Γραμμή θα πρέπει να επανέλθει στην εταιρεία μας αναδρομικά - πράγμα που καθιστά και έωλο τον μεθαυριανό διαγωνισμό του Υπουργείου που έχει επαναπροκηρύξει τη γραμμή με εξευτελιστικό μίσθωμα, λιγότερα δρομολόγια ανά εβδομάδα και λιγότερα λιμάνια ανταπόκρισης.

Θεωρούμε ότι, όσον αφορά τη ενδονησιακή γραμμή του Νομού μας, δύο πράγματα μπορούν μόνο να συμβούν: Είτε ο διαγωνισμός για την άγονη θα καταστεί… άγονος, γιατί με το μίσθωμα που προσφέρεται δεν είναι βιώσιμη ούτε η βάρκα «Ίκαρος» που έκανε τη γραμμή Ικαρία-Πειραιάς στην κατοχή και την οποία θαυμάζουμε σε συλλεκτικές φωτογραφίες της εποχής, είτε θα δοθεί στο «συλλεκτικά»  φωτογραφισμένο από την Προκήρυξη πλοιάριο του οποίου ο ιδιοκτήτης πίστευε, ίσως, ότι το μίσθωμα θα ήταν υψηλότερο και στοιχημάτιζε (ενεργά…) στον αποκλεισμό του «Σάμος Σπίριτ» απ’ τους διαγωνισμούς του Υπουργείου. Στην τελευταία περίπτωση, λόγω των χαμηλών μισθωμάτων το συγκεκριμένο πλοιάριο, το οποίο σημειώνουμε δεν βγάζει ούτε ένα ευρώ κέρδος, θα συσσωρεύσει ακόμα περισσότερα χρέη προς προμηθευτές και το πλήρωμα (το οποίο, παρεμπιπτόντως, παραμένει απλήρωτο επί μήνες χωρίς να το «υπερασπίζεται» κανείς τοπικός συνδικαλιστής, λιμενάρχης και χωρίς να ακούγεται κιχ στους Φούρνους…).

Το τι μέλλει γενέσθαι με την ακτοπλοϊκή σύνδεση των νησιών μας μεταξύ τους, αλλά και με τα ηπειρωτικά λιμάνια, δεν νομίζω ότι εναπόκειται σε τοπικούς ή μη βουλευτές που δεν είναι ικανοί να θέτουν σωστά ούτε μία ερώτηση στη Βουλή περί του θέματος και που δεν έχουν κάνει τον κόπο να ανταλλάξουν ούτε μία κουβέντα (κυρίως λόγω της άγνοιας που έχουν επί των ναυτικών θεμάτων) με τους ανθρώπους που γνωρίζουν και δη με τους ντόπιους επιχειρηματίες, ενώ ταυτόχρονα έχουν και μεγαλεπήβολα ακτοπλοϊκά σχέδια να προτείνουν, όταν οι ίδιοι -αλλά και οι αρχηγοί τους- δεν ξέρουν τη διαφορά της πλώρης από την πρύμνη.

Δεν εναπόκειται, δυστυχώς όμως, ούτε σε συγκεντρώσεις απόγνωσης καπηλευόμενες από μόνιμους «επαναστάτες χωρίς αιτία» ή σε επιστολές διαμαρτυρίας ή σε κομματικούς εκπροσώπους που θέλουν ενσυνείδητα κι έντεχνα να αποτελούν πάντα μέρος του προβλήματος (εκτός κι αν «ελέγχουν» τη λύση), ώστε να έχουν ρόλο και υλικό διαμαρτυρίας προς τους εκάστοτε πολιτικούς. Δεν υπάρχει σε κανέναν τους η απαραίτητη γνώση και εμπειρία και σε άλλους ούτε καν η απαραίτητη βούληση! Και όταν δεν υπάρχουν λύσεις, αυτό λέγεται πρόβλημα αλλά όταν οι άνθρωποι γίνονται μέρος του, αυτό λέγεται κατάντια. Ελπίζουμε να υπάρξουν άνθρωποι, πολιτευόμενοι ή όχι που να θέλουν να γίνουν μέρος της λύσης, να θέλουν να τη βρουν έχοντας διδαχθεί από το παρελθόν και να θέλουν να τη βρουν για τον τόπο τους και για κανέναν άλλο. Οψόμεθα.

Εκ της Διοικήσεως της εταιρείας