Η πρόσκληση από τον Δήμο Ικαρίας σε Δημόσια Διαβούλευση για τις ΑΠΕ & τα Νομικά και Ηθικοδεοντολογικά της Προβλήματα

Ο Δήμος Ικαρίας λοιπόν καλεί τους δημότες του σε ‘δημόσια διαβούλευση’ και σε ‘δημόσιο διάλογο’ για τις ΑΠΕ στο νησί μας και ειδικότερα σε σχέση α) με την εκμετάλλευση της γεωθερμίας και β) του αιολικού δυναμικού του νησιού μας.

Η πρόσκληση αυτή είναι ιδιαίτερα προβληματική διότι δεν έχει προηγηθεί καμία εκ των προτέρων υπεύθυνη και πλήρης ενημέρωση για τα θέματα αυτά όπως ορίζεται από τη σύμβαση του Άαρχους, που έχει υπογράψει η Ελλάδα και που δεσμεύει τη Δημοτική μας Αρχή.

Ειδικότερα, πως είναι δυνατόν να καλούμαστε να κάνουμε προτάσεις, ενστάσεις ή να αποφασίσουμε για το εάν επιθυμούμε ή όχι να γίνει μια έρευνα (που έχει ήδη προκηρυχθεί από το ΥΠΕΚΑ και  που σύμφωνα με επίσημες πληροφορίες από το ίδιο το ΙΓΜΕ η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ήδη εγκρίνει κονδύλι).  Το να συμμετάσχουμε στη λήψη μιας απόφασης για το αν θα γίνει μια έρευνα ή όχι δεν είναι καθόλου το ίδιο με το να συμμετάσχουμε στη λήψη μιας απόφασης για το αν θέλουμε ή όχι να γίνει ένα εργοστάσιο γεωθερμίας στο νησί μας..Εκτός αν η έρευνα γεωθερμικών πεδίων έχει σημαντικά περιβαλλοντικά κόστη, κάτι για το οποίο όμως δεν έχουμε καμία απολύτως ενημέρωση.

Πως είναι δυνατόν να καλούμαστε να συμμετάσχουμε στη λήψη μιας απόφασης σε σχέση με την επενδυτική πρόταση του Ομίλου Μυτιληναίου για την εκμετάλλευση του αιολικού δυναμικού του νησιού μας, χωρίς να υπάρχει εκ των προτέρων πλήρης και υπεύθυνη ενημέρωση -τόσο από την ενδιαφερόμενη εταιρεία (ως συμβαλλόμενο μέρος) όσο και από τον Δήμο (ως δημόσια αρχή)-, σε σχέση με τις επιπτώσεις ενός αιολικού βιομηχανικού σταθμού στο περιβάλλον και στη δημόσια υγεία* (σχετικά με τα είδη των περιβαλλοντικών πληροφοριών που υποχρεούται ο Δήμος να μας παρέχει: βλ.εδώ).

Η συνθήκη του Άαρχους αναγνωρίζει τρία βασικά δημόσια δικαιώματα σε σχέση με περιβαλλοντικά θέματα: 1) το δικαίωμα στη πρόσβαση στη περιβαλλοντική πληροφορία 2) το δικαίωμα στη συμμετοχή στη λήψη περιβαλλοντικών αποφάσεων και 3) το δικαίωμα της ισότιμης πρόσβασης στη δικαιοσύνη για προσβολή δημοσίων αποφάσεων που έχουν παρθεί χωρίς να τηρούνται τα δυο προαναφερθέντα δικαιώματα ή η περιβαλλοντική νομοθεσία εν γένει (Ε.Ενταφιανός, 2011, “Η Σύμβαση του Άρχους: Μια Επισκόπηση” στο The Cyprus Dossier).

Ο Δήμος Ικαρίας προσπερνά την υποχρέωση της ενεργούς διάδοσης όλων των σχετικών πληροφοριών που διαθέτει για το συγκεκριμένο επενδυτικό σχέδιο καταπατώντας το δικαίωμά μας για πλήρη και υπεύθυνη ενημέρωση, η οποία όμως τίθεται ως βασική προϋπόθεση για την άσκηση του δεύτερου δικαιώματός μας- τη συμμετοχή στη λήψη της σχετικής απόφασης. Η αρχή της ελεύθερης,   εκ των προτέρων και ενημερωμένης συναίνεσης της τοπικής κοινωνίας (FPIC) για θέματα που  αλλοιώνουν με μη αναστρέψιμο τρόπο το περιβάλλον που θα κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές διαστρεβλώνεται και η λήψη της απόφασης μετατίθεται περίτεχνα σε ‘ομάδα ειδικών’ (διάβαζε αντικειμενικών, αδιάβλητων, δίκαιων, ηθικών, σοφών κ.λ.π.) ενώ ο ρόλος του κοινού περιορίζεται σε συμβουλευτικό και (λίγο αργότερα) σε ρόλο θεατή…. (Εύγε!)

Πρωτοβουλία Πολιτών για τη Διάσωση του Πράμνειου Όρους

Σημείωσεις
*Στην ημερίδα της Εταιρείας Ικαριακών Μελετών για το θέμα της γεωθερμίας, όπως και στο πρόσφατο συνέδριο της ίδιας Εταιρείας για τις ΑΠΕ γενικά, δεν λάβαμε πλήρη ενημέρωση για αυτά που καλούμαστε τώρα να αποφασίσουμε. Ειδικότερα, στην ημερίδα της προηγούμενης άνοιξης το ζήτημα της γεωθερμίας παρουσιάσθηκε εντελώς μονομερώς (π.χ. η καρτέλα του powerpoint με τις αρνητικές πλευρές της γεωθερμίας σε εισαγωγική παρουσίαση για αυτή τη μορφή ενέργειας προσπεράστηκε με απίστευτη ταχύτητα και δεν συζητήθηκε). Στο τελευταίο συνέδριο της εν λόγω Εταιρείας (Οκτώβρης 2011), κάθε απόπειρα να αρθρωθεί λόγος αντίθετος με τις α/γ και κάθε ερώτηση σε σχέση με αιολικούς βιομηχανικούς σταθμούς καταπνίγηκε με το επιχείρημα ότι το συγκεκριμένο συνέδριο δεν αφορά το έργο αυτό ειδικά, αλλά τις ΑΠΕ συνολικά.