Στις 22 Φεβρουαρίου 2013, βρεθήκαμε στην κάτω αίθουσα του  Π. Δημαρχείο του Αγίου Κηρύκου, όπου εκτός από τα πεντανόστιμα μεζεδάκια, το βραστικό και το κρασί, απολαύσαμε μαζί με τα παιδιά ένα παραμύθι για την ομορφιά και τις «μαγικές» δυνάμεις της προσφοράς, παρακολουθήσαμε το ντοκιμαντέρ γαλλικής παραγωγής «εν αρχή είναι ο σπόρος» ( Δείτε το! Αξίζει την προσοχή μας) και κουβεντιάσαμε για τις προοπτικές ενός χαριστικού-ανταλλακτικού δικτύου στη περιοχή μας. 

Οι δυο προτάσεις που συζητήθηκαν ήταν: Α) η οργάνωση ενός χαριστικού δικτύου (με τη χρήση τετραδίων που θα βρίσκονται σε επιλεγμένα καταστήματα στη περιοχή του Αγίου και με τη χρήση λίστας  e-mail) και συμφωνήσαμε ότι το χαριστικό-ανταλλακτικό δίκτυο θα συνεχίσει το ταξίδι του σε χωριά του Αγίου Κηρύκου, όπως και η συζήτηση για τη κατεύθυνση και το περιεχόμενο του. Β) η οργάνωση ενός ανταλλακτικού δικτύου σπόρων με τη μορφή μιας Κοινοτικής Τράπεζας Σπόρων, όπου συμφωνήσαμε ότι το ανταλλακτικό μας δίκτυο μπορεί να οργανωθεί αρχικά γύρω από ντόπιους σπόρους, ζήτημα που θεωρούμε πολύ σημαντικό και επείγον, -ιδίως για τη νέα γενιά που εν πολλοίς είναι αποκομμένη από τους σπόρους και τη γνώση γύρω από αυτούς.

Διευκρινίστηκε ότι η κύρια διαφορά μιας «Κοινοτικής Τράπεζας Σπόρων» από μια «Τράπεζα Σπόρων» είναι ότι όλοι μας γινόμαστε μια μικρή τράπεζα σπόρων, αποφεύγοντας τον συγκεντρωτισμό και τα προβλήματα διαχείρισης μιας κλασσικής «τράπεζας σπόρων». Η κοινοτική τράπεζα σπόρων λειτουργεί ως εξής: κάθε ένας από εμάς ορίζεται ως υπεύθυνος για έναν σπόρο, αναλαμβάνοντας επιπλέον την ευθύνη να ετοιμάσουμε φυντάνια ώστε να τα χαρίσουμε σε όσους επιθυμούν να συμμετάσχουν σ΄ αυτό το δίκτυο και στους γείτονές μας που καλλιεργούν γύρω από τους κήπους μας, με σκοπό να μειώσουμε τις πιθανότητες να χρησιμοποιήσουν οι γείτονές μας γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς (Γ.Τ.Ο.).

Χέρι-χέρι με αυτή τη προσπάθεια συγκέντρωσης και μοιράσματος ντόπιων ή βιολογικών σπόρων θα πηγαίνει και η προσπάθεια συλλογής ενός μεγάλου όγκου γνώσης που συνδέεται με τον κάθε σπόρο (από το πώς τον κρατάμε, πώς τον φυτεύουμε, πώς καλλιεργούμε το φυτό, πώς αντιμετωπίζουμε παράσιτα και ασθένειες του φυτού μέχρι και το πως το μαγειρεύουμε και ποιές είναι οι θεραπευτικές του ιδιότητες).  Από αυτή τη συλλογική προσπάθεια θα προκύψει ένα κοινό παραδοσιακής γνώσης (Traditional Knowledge Commons), οι όροι πρόσβασης και χρήσης του οποίου θα καθοριστούν με βάση τις παραδοσιακές και πνευματικές αξίες που συνόδευαν πάντα το μοίρασμα των σπόρων: δηλαδή, ως δώρο ζωής (ΚΑΙ ΟΧΙ ΩΣ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ).

Καταλήγοντας, συμφωνήσαμε ότι απαιτείται περισσότερη ενημέρωση για το θέμα και αποφασίσαμε να δώσουμε σε αυτό μας το ταξίδι στα χωριά τον χαρακτήρα μιας αμφίπλευρης ενημέρωσης σε σχέση με τους Γ.Τ.Ο. και τους ντόπιους σπόρους.  Συμφωνήσαμε ότι είναι αναγκαίο να ζητήσουμε τη συμβολή των ανθρώπων που παραδοσιακά κρατάνε σπόρους και καλλιεργούν, όπως και του Ινστιτούτου Αρχιπελάγους που τα τελευταία χρόνια έχει συγκεντρώσει μεγάλη ποικιλία ντόπιων σπόρων με τη συνεισφορά όλων μας.

Ευχαριστούμε όλους όσους συμμετείχαν στην εκδήλωση αυτή, που με πνεύμα προσφοράς και συνεργασίας έβαλαν ένα ακόμα λιθαράκι για τη δημιουργία ενός «τόπου» όπου η αξία των ανθρώπων δε θα εξαρτάται από το πόσα βγάζουν στην αγορά, αλλά από το πόσα μπορούν να προσφέρουν στις κοινότητές τους και στις επόμενες γενιές.  Η συζήτηση για την οργάνωση και τις προοπτικές τόσο του χαριστικού-ανταλλακτικού δικτύου όσο και της κοινοτικής τράπεζας σπόρων συνεχίζεται... Ευχαριστούμε τον δήμο Ικαρίας για την παραχώρηση της αίθουσας.

Πρωτοβουλία Κατοίκων της Ικαρίας