Στο πλαίσιο της θεματικής μας: ΦΑΚΕΛΟΣ: Τουρισμός & Ικαρία, ξεκινήσαμε έναν διαδικτυακό διάλογο, πάντα στο επίπεδο που ταιριάζει τόσο σε εμάς όσο και στο νησί μας.. Περιμένουμε και τη δική σας άποψη στο info@ikariamag.gr. Η συντακτική ομάδα του ikariamag.gr διατηρεί το δικαίωμα επιλογής των κειμένων που τελικώς θα δημοσιευτούν. Η συμμετοχή όπως και η ανάγνωση της διαδικτυακής συζήτησης του θέματος, δε συνίσταται για ανθρώπους που δε μπορούν να έρθουν σε επαφή με καμία άποψη που είναι διαφορετική από τη δική τους.

Βρείτε όλες τις αναρτήσεις για το θέμα, εδώ.

Ακολουθεί το 2ο μέρος από τις παρεμβάσεις των αναγνωστών μας και έπεται συνέχεια:

Η Ικαρία έχει μια περίεργη "ενέργεια". Aν καταφέρεις να τη νοιώσεις, περνάς αξέχαστα. Ο χρόνος δεν έχει καμμία σημασία και όλα είναι σε πιο αργούς ρυθμούς. Πρωτοήρθα τη δεκαετία του 90. Αν και κάνω ελεύθερο κάμπινγκ πάνω από 20 χρόνια, δεν μου δόθηκε η ευκαιρία όμως να κάνω ποτέ στο νησί. Εχω επισκεφτεί τις παραλίες που αναφέρετε. Μέχρι τώρα νόμιζα ότι κατασκηνωτές είναι μόνο στην παραλία Να και απο πίσω. Τέλος πάντων.

Θλίβομαι όταν διαβάζω για γκρούβαλους. Ο συνειδητοποιημένος κατασκηνωτής κάνει ελεύθερο ακριβώς γιατί αγαπάει τη φύση. Την φροντίζει, καθαρίζει, σέβεται το περιβάλλον και τους άλλους. Η Ικαρία έγινε γνωστή ΚΑΙ από το ελευθερο κάμπινγκ. Για χρόνια η οικονομία της στηριζόταν από τους κατασκηνωτές.  Διαβάζω για πλιάτσικο, για σύριγγες στις παραλίες κλπ. Αυτοί που προβαίνουν σε τέτοιες πράξεις ΔΕΝ είναι συνειδητοποιημένοι κατασκηνωτές.

Αν τώρα τα πράγματα έχουν ξεφύγει, μάλλον κάπου φταίει και η δημοτική αρχή ή οι ίδιοι οι Ικαριώτες που δεν βάλανε από την αρχή όρια. Σας παραπέμπω σε ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας. Διαβάστε τί λένε οι Δήμαρχοι και άλλων νησιών που είναι προορισμοί για ελεύθερο κάμπινγκ.
Λεωνίδας Σουστάκης

Αν και δεν είμαι από την Ικαρία, έχω έρθει πολλές φορές και ποτέ δεν ένιωσα «τουρίστρια» γιατί αγαπώ αυτό το νησί πολύ πριν γίνει «διάσημο». Το σέβομαι και ένα μέρος της καρδιάς μου ανήκει εκεί κι ας μην είμαι «στα χαρτιά» Καριωτίνα! Συνεπώς λυπάμαι όταν αντικρίζω τις καταστάσεις στις οποίες αναφέρεστε. Στη συγκεκριμένη κατηγορία επισκεπτών, έχει μπερδευτεί η έννοια της ελευθερίας και της ήρεμης ζωής με το «χύμα» και την έλλειψη σεβασμού. Είναι ελευθερία να κινδυνεύεις από τις σύριγγες που κάποιος αδιάφορος χρήστης παρατά στην άμμο της Μεσακτής; Είναι ελευθερία να επισκέπτεσαι της δημόσιες τουαλέτες της παραλίας και να μη ξέρεις τι θα αντικρίσεις; Είναι ελευθερία σ' ένα νησί που φημίζεται για την οικολογία του να μολύνουν την παραλία με χημικά προϊόντα όπως τα σαμπουάν; Είναι σεβασμός στα πανηγύρια να βουτάνε από τους δίσκους των υπολοίπων που μπορεί από το υστέρημά τους να δίνουν για να ενισχύσουν τους οργανωτές των υπέροχων αυτών γλεντιών;
Η ελευθερία του καθενός σταματά εκεί που αρχίζει η ελευθερία του συνανθρώπου. Η συγκεκριμένη κατηγορία «τουριστών» δεν είναι καν ενίσχυση της οικονομίας του νησιού καθώς αποσκοπός τους είναι να μείνουν, να φάνε και να μετακινηθούν δωρεάν. Είναι αυτοί που θα σταματήσουν να έρχονται όταν δεν θεωρούνται πλέον «in» αυτού του είδους οι διακοπές. Είμαστε όμως κι εμείς που κάθε φορά όταν φεύγει το καράβι δακρύζουμε και αφήνουμε πίσω τη καρδία μας περιμένοντας να ξανάρθουμε και συχνά ευχόμαστε να ήταν καλύτερα τα πράγματα και να μέναμε μόνιμα στο νησί.
Ελπίζω να εισακουστούν οι σκέψεις μας και να βρεθεί η καλύτερη δυνατή λύση γι’ αυτό το πανέμορφο νησί!
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΣΣΑ

Στο νησί έχω γινει ημιμόνιμη απο το 2000 περίπου. Κάθε μέρα του καλοκαριού μου, σχεδον την περνάω στις 2 παραλιες. Τα τελευταία 6 χρονια δουλεύω στην παραλία της Μεσακτής κ 2 χρονια στο Λιβάδι. Έχω δει  το θεμα τουρισμός, το θέμα ρύπανση, υποδομές κ τα 'χω συζητήσει απ' όλες τις απόψεις.
Η αλήθεια ειναι αυτή, στις παραλίες αυτές το καλοκαίρι κανείς ντόπιος που ξέρει δε θα πάει να κάνει μπάνιο εκεί τέλη Ιούλη και τον Αυγουστο. Για πολλούς λόγους.
Γνώρισα πολλούς απ' τους κατασκηνωτές,  αναμεσα τους πολλοι είναι φιλοι μου. Έχω να πω πως δυστυχως σε πολλούς, ο όρος κατασκηνωτής δεν τους αρμόζει γιατί ο ελεύθερος κατασκηνωτής σέβεται τη φυση, θέλει να είναι κοντά της, αποφεύγει τον συνωστισμό και περνάει ήρεμα τις μέρες των διακοπών του με διάφορες δραστηριότητες που του προσφέρει η γύρω φύση.
Τώρα, αυτο που συμβαίνει εκει είναι ό,τι του φανεί του λωλοστεφανή! Συνωστίζονται τα πιτσιρίκια γιατί είναι όλοι γνωστοί και όλοι εκεί μαζεύονται, δεν έχει κάπου υποδομή για κατασκήνωση. Όπως είπα, οι περισσότεροι δεν εχουν ιδέα από κανόνες υγιεινής σε κατασκήνωσης. Εδώ, σαφέστατα έρχεται το δημοτικό κάμπινγκ που έπρεπε να έχει φτιαχτεί... χθες! Όλα θα ήταν πιο ρόδινα και δε θα τσακώνονταν τόσα χρόνια.
Αυτό που με λυπεί παραπάνω απ' την κατάσταση τρώγλη, που όντως βιώνουν αυτες οι 2 παραλιες κάθε Αύγουστο, εκτός απ'τους ανύπαρκτους μικρότερους κάδους που θα 'πρεπε να υπάρχουν οι δεκαπλάσιοι επί των παραλιων, εκτός από τον ελλιπή καθαρισμό τους από τους δημοτικούς υπαλλήλους, λυπάμαι περισσότερο γιατί ενώ συζητάτε για ρύπανση, δεν συζητάτε για την ρύπανση του δήθεν βιολογικού και κάθε ξενοδοχείου και ταβέρνας που είτε υπερχειλίζοντας το μικρί δίκτυο του Αρμενιστή είτε με αυτόνομους σωλήνες, αδειάζουν τους βόθρους τους σ' αυτές τις παραλίες και ειναι ο βασικός λόγος που οι ντόπιοι δεν κάνουν μπάνιο εκεί!
Η γνωμη μου λοιπον ειναι πως με ενα προσεγμενο δημοτικό κάμπινκγ με υπαλλήλους να το καθαρίζουν, μερικούς ακόμα κάδους και καθαριστές στις παραλίες και προσοχή... με καλή θέληση (οχι να συζητάμε το χειμωνα τι θα τους κάνουμε αλλά πώς να τους βολέψουμε, να βολευτούμε όλοι). Επίσης ΛΥΣΗ ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΒΟΘΡΟΥΣ και λίγα δρομολόγια λεωφορίων παραπάνω, ένα  δυο ακόμη ναυαγοσωστες. Με αυτά, τα πραγματα θα γίνουν πιο σοβαρά και οργανωμένα και ανεκτά για όλους!
Χωρίς οργάνωση και υποδομή, ποιος θα μας πάρει σοβαρά;
Με εκτίμηση
Εκάβη Κλαδή

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις από τις φιλοξενούμενες πένες.