ikariamag | ελεύθερες πτήσεις - φιλοξενούμενες πένες

φιλοξενούμενες πένες

28/06/2018 - 10:37Ή τώρα ή ποτέ

Δεν σας κρύβω ότι κάθομαι και διαβάζω απολαυστικά τόσα χρόνια τις Ελεύθερες Πτήσεις αλλά ποτέ δεν αξιώθηκα να γράψω έστω μια της προκοπής και ναι, πολυαγαπημένε αναγνώστη, ντρέπομαι γι αυτό.

Γνωστό κοιλιόδουλο πλάσμα στην πολύ κοντινή παρέα. Μπορεί και λίγο παραπέρα, αν μου ξεφύγει άθελα μου η σιελόρροια. Λιχούδα και περίεργη. Να μασουλάω διαρκώς θέλω. Και του διπλανού μου ει δυνατον, γιατί ως γνωστόν το ξένο είναι πάντα πιο ωραίο.

Το δρομολόγιο έλεγε ότι πιάνει Καρκινάγρι. Το προτιμούσαμε σαφώς, μιας και το χωριό μας το Τραπάλου, συνορεύει. Το ταξίδι ατελείωτο και ιδιαίτερα τρανταχτό. Έμοιαζε με Κυριακή σε λούνα παρκ εγκλωβισμένος όμως στο ταψί.

Οι Ικαριώτες έμαθαν από πολύ παλιά να κρύβονται, όχι από δειλία, αλλά επειδή ήθελαν να έχουν μια ήρεμη ζωή, προστατευμένοι από κάθε πιθανή απειλή. Φαίνεται πως δεν είχε φτάσει ακόμα η ώρα του Ικαριώτη, με το άγριο και ελεύθερο πνεύμα, να αντιμετωπίσει στα ίσια τον εχθρό, όπως έκανε αργότερα.

Δεν υπάρχουν πολλά λόγια για να περιγράψουν το συναίσθημα που νιώθεις όταν είσαι μακριά από το μέρος που αγαπάς και που θεωρείς σπίτι σου.

23/03/2018 - 11:18ΠλαγκτOn

Να αποτελειώσω ένα βιβλίο προσπαθώ εδώ και τρεις μέρες. Δεν είναι πολλά τα ψωμιά του. Εκατό σελίδες έμειναν, υποσχόμενες ανατριχιαστικές ανατροπές. Τις προηγούμενες τετρακόσιες τις ρούφηξα χωρίς να το καλοσκεφτώ, σε δύο απογεύματα.

Ο πολιτισμός κάθε κοινωνίας συνδέεται άρρηκτα με την έκφραση της αρχιτεκτονικής τέχνης. Φυσικά η αρχιτεκτονική και οι υπηρεσίες της, δε θα μπορούσαν να λείπουν από τις πολεμικές δραστηριότητες των ανθρώπων, κυρίως σε ό,τι αφορά την οχύρωση και την άμυνα ορισμένων περιοχών.

Πάμε να πρατιγάρουμε; Πόσες και πόσες φορές δεν άκουσα τη φράση αυτή από το στόμα σου! Τότε, πίσω στο ογδόντα, όταν ο Εύδηλος ήταν αλλιώς, ήταν ήσυχος και το δεκαπενταύγουστο ακόμα.

«Η Αυλή είναι η καρδιά του σπιτιού», συνήθιζε να λέει ο παππούς μου, ένας Ικαριώτης με όλη τη σημασία της λέξης. Όταν ήμουν μικρή δε μπορούσα να καταλάβω τι ακριβώς εννοούσε, γιατί είχα συνδέσει την αυλή αποκλειστικά με το παιχνίδι και την ξεγνοιασιά των παιδικών χρόνων.

Τρεις μέρες έμεναν δεμένα τα επιταγμένα καΐκια στην προκυμαία του Βαθιού. Το καράβι που θα μετέφερε τους πρόσφυγες από τους καταυλισμούς της Παλαιστίνης, το περίμεναν να φανεί από στιγμή σε στιγμή.

Σελίδες