Η Βιολέτα Ίκαρη τραγουδάει, γράφει στίχους και μουσική και μας συστήνεται μέσα από το πρώτο ηχογραφημένο της τραγούδι «Η γη της επαγγελίας». Έχει συνεργαστεί με αγαπημένους καλλιτέχνες της Ελληνικής έντεχνης και ροκ σκηνής όπως: Διονύσης Τσακνής, Γιάννης Μηλιώκας, Νίκος Ζιώγαλας και Ψαραντώνης. Σπουδάζει Βυζαντινή μουσική, έχει παρακολουθήσει μαθήματα φωνητικής, κιθάρας και πιάνου. Έχει έτοιμο ηχογραφημένο ντουέτο με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου στο οποίο μουσική έχει γράψει η ίδια και στίχους η Σμαρώ Παπαδοπούλου, επίσης έχει ηχογραφήσει τραγούδι του Νίκου Ζιώγαλα και του Γιάννη Μηλιώκα ενώ την περιμένουν πολλά δικά της τραγούδια και συνεργασίες με άλλους δημιουργούς.

Καλησπέρα Βιολέτα μου και καλώς ήρθες στο Music Space. Που σε βρίσκουμε αυτή τη περίοδο επαγγελματικά;
Καλώς σας βρήκα !  Τραγουδάω  με τον Γιάννη Μηλιώκα και τον Διονύση Τσακνή σε διάφορες μουσικές σκηνές ανά την Ελλάδα, ενώ  παράλληλα ετοιμάζω την πρώτη μου ολοκληρωμένη προσωπική δουλειά.

Αλήθεια, πως ξεκίνησε το ταξίδι σου στη μουσική; Αναμνήσεις , σκέψεις, εικόνες;
Σε πολύ μικρή ηλικία κατάλαβα πως η μουσική μίλαγε στην καρδιά μου… θυμάμαι  γύρω στα εννιά δάκρυσα ακούγοντας το «έπεφτε βαθιά  σιωπή» από τον Πουλόπουλο.  Δεν ήταν μόνο οι στίχοι του Παπαδόπουλου ( που αμφιβάλλω αν τους καταλάβαινα τότε σε βάθος), με συγκλόνιζε η μουσική του Πλέσσα και η ερμηνεία …όλο αυτό για μένα ήταν μαγεία και εξακολουθεί να είναι. Οι μουσικές που άκουγα με τους γονείς μου με συντροφεύουν ακόμα. Αν και δεν προέρχομαι από οικογένεια μουσικών, τις περισσότερες ώρες της ημέρας αν το ραδιόφωνο δεν ήταν τέρμα στο σπίτι , σίγουρα ψιθύριζε. Σωπαίναμε όλοι, ακούγοντας τη φωνή του Παπακωνσταντίνου, της Βιτάλη , του Μητροπάνου ,του Παπάζογλου.

Ποιοι υπήρξαν καθοδηγητές και η πηγή νερού στην όαση αυτή, του ξεκινήματος δηλαδή, στη μουσική;
Ξεκίνησα να τραγουδάω μετά από προτροπή ενός καλού φίλου και μουσικού , όχι ότι δεν ήθελα να τραγουδήσω επαγγελματικά αλλά δεν είχα το θάρρος να ανέβω στο πάλκο.   Ήμουν  πολύ μικρή και η φωνή μου ήταν εντελώς αδούλευτη , ίσως να ήταν και η φωνή της συνείδησης, που μου έλεγε ότι τα τραγούδια που επρόκειτο να πω ήταν πολύ μεγάλα για το μικρό της ακατέργαστης  φωνής μου. Οπότε μετά από την πρώτη εκείνη εμπειρία που είχα, αποφάσισα ότι πρέπει να εξελιχθώ και κάπως έτσι ξεκίνησα  μαθήματα φωνητικής.

Η συνεργασία σου με τον Γιάννη Μηλιώκα πως ξεκίνησε, πλέον αποτελεί πιστός συνοδοιπόρο σου, αλλά και εσύ γι αυτόν.
Πριν από δύο χρόνια περίπου είχαν ξεκινήσει πρόβες για το σχήμα “Μηλιώκας, Τσακνής , Ζιώγαλας” και με πρότεινε  ένας γνωστός και πλέον φίλος που με είχε ακούσει λαιβ . Από τότε συνεργαζόμαστε. Ο Γιάννης  είναι ο πρώτος άνθρωπος που με αγκάλιασε από την αρχή της συνεργασίας μας , πίστεψε σε μένα και  βοήθησε αμέριστα στην εξέλιξη μου. Πλέον  τον νοιώθω σαν έναν αγαπημένο συγγενή που θαυμάζω  πρώτα σαν άνθρωπο κι ύστερα ως καλλιτέχνη.
«Η γη της επαγγελίας». Το πρώτο ηχογραφημένο σου τραγούδι  μέσα από το οποίο μας συστήνεσαι και με το οποίο ειλικρινά μου θύμισες και μου έφερες ίχνη του Νικόλα Παπάζογλου. Λίγα λόγια γι’ αυτή τη νέα δουλειά;
Το τραγούδι αυτό είναι το μοναδικό από τα τραγούδια μου που έχει κυκλοφορήσει με εξολοκλήρου υπογραφή δική μου, και σε θέμα σύνθεσης αλλά και φωνητικά. Στη μουσική με βοήθησε μια αγαπημένη φίλη και εξαιρετική μουσικός η Δώρα Πολιτοπούλου, με την οποία έχω γράψει κι άλλα τραγούδια που κάποια στιγμή στο μέλλον θα επικοινωνήσω.Πραγματικά μου έχουν ξαναπεί ότι μου βρίσκουν ίχνη από  Παπάζογλου αλλά κατά τη γνώμη μου αυτό οφείλεται  στον αέρα του τραγουδιού και σε τίποτε άλλο… μακάρι να ήξερα λίγα από τα μαγικά του κόλπα.

Τι αποτελεί πηγή έμπνευσής για τα τραγούδια σου; «Η γη της επαγγελίας» είναι αφιερωμένη στην πατρίδα σου, την Ικαρία;
Πηγή έμπνευσης μπορεί να γίνει οτιδήποτε αγαπώ, με προβληματίζει ή με περιβάλλει στον φυσικό και στον φανταστικό μου κόσμο. Δεν γράφω συχνά γιατί δεν έχω τεχνική… αν δεν νοιώσω την καρδιά μου να βροντά δεν πιάνω μολύβι και χαρτί, θα είναι άδικος κόπος. Η γη της επαγγελίας είναι ο τόπος που ποθεί ο κάθε άνθρωπος να βρεθεί και σίγουρα η Ικαρία είναι ένας υπέροχος προορισμός. Δεν έχω αναφέρει κάτι τέτοιο αλλά γιατί όχι; Εκεί ζουν οι πιο όμορφες αναμνήσεις μου, εκεί ζουν οι αγαπημένοι μου άνθρωποι και πάντα εκεί θα επιστρέφω.

Απ’ όσο γνωρίζουμε πιθανόν τα καλοκαίρια μπορεί να σε ακούσει κάποιος σε παραδοσιακά Ικαριώτικα πανηγύρια. Τι είναι για σένα η παράδοση καθώς και τα παιδιά της, όπως αυτά τα πανηγύρια;
Παράδοση είναι τα έθιμα ,τα τραγούδια , οι ιδιωματισμοί και οτιδήποτε μεταδίδεται από γενιά σε γενιά που αντικατοπτρίζει το πνευματικό και το πολιτιστικό επίπεδο του κάθε τόπου από το παρελθόν στο παρόν. Είναι η ρετσινιά που κανείς δεν θέλει να βγάλει από πάνω του γιατί είναι σαν να απαρνιέται την ίδια του την καταγωγή .Η παράδοση μονιάζει τους ανθρώπους. Πόσες φορές δεν αγκαλιαστήκαμε χορεύοντας την Αμπελοκουτσούρα στα Ικαριώτικα πανηγύρια ; Πόσες φορές δεν είπαμε χρόνια πολλά στον αντιπαθή γείτονα και μετά δεν μας επέστρεψε την ευχή με χαμόγελο; Η παράδοση για μένα είναι η υπενθύμιση της αδελφότητας μας ,ένα όμορφο ξύπνημα της αλληλεγγύης και στα Ικαριώτικα πανηγύρια αυτό το συναίσθημα έρχεται στο πικ.

Πώς ένιωσες όταν άρχισες να παράγεις μουσική επαγγελματικά και όχι μόνο για τον εαυτό σου;
Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησα να γράφω για μένα. Είχα την ανάγκη να εκφραστώ και πραγματικά κάτι μαγικό με ώθησε να γράψω  αλλά το πρώτο πράγμα που έκανα μόλις έγραψα ήταν να το μοιραστώ, είχα και έχω μια δυσκολία στην προφορική έκφραση των συναισθημάτων μου και η μουσική είναι μια διέξοδος. Ένα γιατρικό που με ισορροπεί όπως το τραγούδι. Οπότε τι καλύτερο από το να φτιάχνω μουσική για να συνοδεύει τα δικά μου λόγια ή λόγια που με εκφράζουν, και έπειτα να βγαίνω στον κόσμο και να  τραγουδάω τα εσώψυχα μου; Πρόκληση και λυτρωμός.

Η Βιολέτα Ίκαρη ακούει Βιολέτα Ίκαρη;
Ακούει αλλά μόνο για να διορθώνει τα λάθη της. Σε όποιο επίπεδο κι αν φτάσει κανείς ποτέ δεν πρέπει να επαναπαύεται .Όλα εξελίσσονται .

Τι σε φοβίζει ή και απεχθάνεσαι στον χώρο της μουσικής;
Δεν φοβάμαι τίποτα περισσότερο από τον εαυτό μου, για αυτό και με προσέχω πολύ, αν κάνω κάποιο λάθος εγώ θα φταίω και όχι ο οποιοσδήποτε που μπορεί να βρεθεί στο δρόμο μου και γενικά δεν καταναλώνομαι σε απέχθειες. Κοιτάζω ο περίγυρος μου να είναι καθαρός και όμορφος, να γράψω κάτι καλό, να τραγουδήσω με την ψυχή μου , να προσφέρω και να παίρνω ευτυχία από όλο αυτό , όχι φαρμάκι.

Τι να περιμένουμε στο  μέλλον;
Έχω αρκετά τραγούδια στο συρτάρι μου. Μέσα σε αυτά υπάρχει ένα τραγούδι σε στίχους της Σμαρώς Παπαδοπούλου και μουσική δική μου που το έχω πει παρέα με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και ενδέχεται να είναι το επόμενο που θα κυκλοφορήσει αλλά έχω και τραγούδι του Γιάννη Μηλιώκα και του Νίκου Ζιώγαλα και πολλές συνεργασίες με αγαπημένους φίλους δημιουργούς. Τα αποκαλυπτήρια με την κυκλοφορία του δίσκου.

Τετάρτη 6 Απριλίου ο Θεολόγος Κάππος θα παρουσιάσει τον νέο του δίσκο στο Σταυρό του Νότου «Παράθυρο στον δρόμο». Μέσα σε αυτή την όμορφη δουλεία έχω συμπράξει και εγώ με την σειρά μου, με τραγούδι το οποίο παρέδωσα στην όμορφη φωνή του Θεόλογου. Το τραγούδι ονομάζεται «Έλα να με σώσεις». Σας περιμένουμε στην παρουσίαση να τραγουδήσουμε και να στηρίξουμε τον Θεόλογο σε αυτό το μεγάλο και όμορφο βήμα του.

Ευχαριστούμε πολύ την Βιολέτα για την αποδοχή καθώς και για την όμορφη συζήτηση. Της ευχόμαστε κάθε επιτυχία.

music-space.gr

Διαβάστε τη συνέντευξη του Θεολόγου Κάππου στο ikariamag.gr