Αρχίζοντας θα ήθελα να τονίσω ότι θα μπορούσε να πει κανείς ότι ζούμε ένα de ja vu. Οι ίδιες διαπιστώσεις που κάναμε και πέρσι στην αντίστοιχη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του 2015, επανέρχονται ακόμα πιο επίκαιρες και ακόμα πιο αποδεικτικές τις συνολικής ασφυξίας που βιώνουμε ως περιφέρεια και ως χώρα.
Άλλωστε, στην αποικία-Ελλάδα, όταν η κυβέρνηση και το κράτος ως διοικητικός μηχανισμός μετατρέπονται απλά σε διεκπεραιωτές των εντολών των δανειστών, ποια διαφορετική τύχη θα μπορούσε να έχει και η Αυτοδιοίκηση;
Και θα αρχίσω, λίγο ανορθόδοξα ίσως για κάποιους, αναφερόμενη στην κυβέρνηση, η οποία, δυστυχώς, ξεπερνώντας σε εθελοδουλία ό,τι είχαμε γνωρίσει όλα τα μνημονιακά χρόνια της επιτροπείας, όχι μόνο δεν καταργεί τον Καλλικράτη όπως είχε δεσμευτεί, αλλά αντίθετα επιταχύνει την υλοποίηση όλων των νεοφιλελεύθερων κατευθύνσεων, εφαρμόζοντας κατά γράμμα το μεσοπρόθεσμο του Στουρνάρα, που για τεχνικούς και πολιτικούς λόγους μεταφέρει από την 1η Ιανουαρίου 2016 τη μισθοδοσία των εργαζόμενων από τον κρατικό προϋπολογισμό στις περιφέρειες.
Και επιτρέψτε μου γι αυτό το ζήτημα να κάνω κάποιες επισημάνσεις και μια πολύ συγκεκριμένη πρόταση.
Το ότι η μισθοδοσία μεταφέρεται στην περιφέρεια είναι προφανές τι σκοπό έχει και τι προδιαγράφει με δεδομένη τη ζοφερή συνολική κατάσταση.
Ποιος εγγυάται και πώς, όπως έχουν αποδείξει όλα τα προηγούμενα χρόνια τα μνημόνια, ότι και του χρόνου ή στο μέλλον το σχετικό κονδύλι από τους ΚΑΠ για τη μισθοδοσία θα είναι το ίδιο; Κανείς δεν μπορεί να το εγγυηθεί. Και τι θα γίνει αν μειωθούν οι ΚΑΠ, γιατί το κουαρτέτο έτσι θα αποφασίσει; Πού θα βρει η περιφέρεια τα κονδύλια για να καλύψει τη μισθοδοσία; Μήπως κόβοντας, ας πούμε, από τη μεταφορά μαθητών ή από προνοιακά επιδόματα; Αισιοδοξεί κανείς ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα και ότι θα υλοποιηθεί και αυτή η δέσμευση; Μόνο ως αστείο ακούγεται…
Επιπλέον, τι θα σημάνει σε σχέση με τις αναγκαίες προσλήψεις αυτή η εξέλιξη; Όταν θα παγιωθεί ένα εξευτελιστικό κονδύλι για μισθοδοσία, θα μπορεί κανένα περιφερειακό συμβούλιο να πιέζει για κάλυψη οργανικών θέσεων, όταν η μνημονιακή κυβέρνηση θα λέει, «αυτό είναι το κονδύλι για μισθοδοσίες, αν μπορείτε προσλάβετε προσωπικό, δικό σας είναι το θέμα»; Εκεί κι αν θα δούμε την έκρηξη των πεντάμηνων και των εργολαβιών. Αυτός, άλλωστε, δεν είναι και ο διακηρυγμένος στόχος τους;
Και κλείνω το συγκεκριμένο θέμα με μια πρόταση. Μόλις την προηγούμενη Πέμπτη, 19 Νοεμβρίου, το Περιφερειακό συμβούλιο Αττικής, μετά από πρόταση της αρμόδιας αντιπεριφερειάρχη, αποφάσισε ομόφωνα, και το ομόφωνα το τονίζω, να μην εγγράψει το σχετικό κονδύλι στον προϋπολογισμό του 2016. Εσείς ως Αρχή, μετά και τη γνωμοδότηση του Παρατηρητηρίου για την Οικονομική Αυτοτέλεια των ΟΤΑ, εγγράψατε το σχετικό κονδύλι. Υπενθυμίζω, επίσης, ότι η περιφερειακή Αρχή Αττικής πρόσκειται στην κυβέρνηση. Με αυτά τα δεδομένα προτείνω στο Περιφερειακό Συμβούλιο να αποφασίσουμε κι εμείς την μη εγγραφή του κονδυλίου και ζητώ από όλες τις παρατάξεις να πάρουν δημόσια θέση.
Οι αιρετοί επιβάλλεται να παίρνουμε πολιτικές θέσεις και να πηγαίνουμε κόντρα σε μεθοδεύσεις και όχι να κρυβόμαστε πίσω από τυπικές νομιμότητες.
Ας πάμε τώρα και στα υπόλοιπα του προϋπολογισμού που κληθήκαμε να συζητήσουμε…
Και ο φετινός προϋπολογισμός, υπακούοντας και στη γενικότερη πολιτική της απόλυτης επιτροπείας της χώρας, αλλά και στις ασφυκτικές προβλέψεις του Καλλικράτη, όπως είπα και πιο πριν, κινείται στην γνωστή διεκπεραιωτική και διαχειριστική λογική.
Ζούμε την αποθέωση της πρακτικής του copy-paste. Πάλι δεν υπάρχει καμιά πολιτική εισήγηση για το αν ιεραρχούνται κάποιες κοινωνικές ή άλλες ανάγκες για το Βόρειο Αιγαίο. Είναι σαν να μην καταλάβατε κάτι για τις ανάγκες των ανθρώπων του Βορείου Αιγαίου τον έναν χρόνο που ασκείτε διοίκηση. Διεκπεραίωση και συμπλήρωση αριθμών σε φόρμες και κουτάκια που ορίζουν τα αρμόδια υπουργεία.
Πού είναι και πώς φαίνεται και στο νέο Προϋπολογισμό η πολιτική πρόθεση και κατεύθυνση της πλειοψηφίας; Υπάρχει κάπου;
Επιπλέον η κοινωνία έχει καμιά συμμετοχή στη διαμόρφωση του προϋπολογισμού και των αναγκών που πρέπει να εξυπηρετηθούν ή να προταχθούν; Προφανώς και όχι.
Θα μπορούσαμε να σταθούμε σε επιμέρους νούμερα, αλλά δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία, όταν όλο το σχέδιο διέπεται από τη λογική που περιέγραψα.
Ενδεικτικά μόνο να αναφέρω:
• Τι προβλέψεις υπάρχουν για την ενίσχυση των αγροτών και των κτηνοτρόφων, και πώς θα τους στηρίξουμε με ουσιαστικό τρόπο; Είναι ωραία η συμμετοχή σε εκθέσεις για τα προϊόντα, αλλά πώς στηρίζουμε έμπρακτα τους αγρότες;
• Ή για να το πάω λίγο πιο πέρα, πήρε θέση η Περιφερειακή Αρχή για τον φόρο στο κρασί; Το έκανε κεντρικό θέμα; Για τη Σάμο και τη Λήμνο τι σημαίνει αυτός ο φόρος, ξέρετε;
• Αντίστοιχα, σε ποιους κωδικούς φαίνεται να αυξήθηκαν τα ποσά για τη στήριξη των συμπολιτών μας που αδυνατούν να επιβιώσουν; Μπορείτε να μας πείτε αν υπάρχει πρόβλεψη και ποια είναι ακριβώς;
Θα θέλαμε, όπως περιμένει και η κοινωνία, να δώσετε σήμερα σαφείς και συγκεκριμένες απαντήσεις.
Είναι προφανές ότι καταψηφίζουμε τον προϋπολογισμό, επαναλαμβάνω την πρόταση που κάναμε στην αρχή για μη εγγραφή του κονδυλίου για τη μισθοδοσία και επαναφέρω αυτούσια κάποια συγκεκριμένα ερωτήματα που είχαμε καταθέσει και στην αντίστοιχη περσινή συνεδρίαση, ευελπιστώντας ότι αυτή τη φορά θα απαντηθούν.
Ζητάμε από την περιφερειακή Αρχή και τις αντίστοιχες υπηρεσίες:
1) Να μας δώσουν αναλυτική ενημέρωση για όλες τις προγραμματικές συμβάσεις που έχει υπογράψει η περιφέρεια, τα ποσά που αφορούν και σε ποιο στάδιο βρίσκονται.
2) Αναλυτική κατάσταση με τα έργα που αφορούν το Βόρειο Αιγαίο. Ποια έχουν ολοκληρωθεί, ποια είναι σε εκτέλεση και ποια είναι στη φάση δημοπράτησης.
3) Αναλυτική ενημέρωση για τα δάνεια που αναφέρονται στον προϋπολογισμό. Πότε συνήφθησαν , από ποιους, τι ποσά αφορούν και πού διατέθηκαν.
Κλείνοντας αισθάνομαι την ανάγκη, ως πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και ως επικεφαλής της παράταξης Βόρειο Αιγαίο - Γόνιμη Γραμμή να κάνω μια προσωπική πολιτική δήλωση:
Ζητώ συγγνώμη από τους πολίτες του Βορείου Αιγαίου για το ότι συναίνεσα κι εγώ ως επικεφαλής της παράταξης και ως κυβερνητική βουλευτής τότε στο να μεταφερθούν με την επαίσχυντη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου τα αποθεματικά της περιφέρειάς μας στις «τσέπες» των δανειστών. Ζητώ συγγνώμη γιατί τότε εκτίμησα ότι η κυβέρνηση όντως διαπραγματευόταν και είχε σχέδιο κόντρα στις εντολές των δανειστών και της τρόικας. Δυστυχώς η πραγματικότητα απάντησε με τον πιο σκληρό για το λαό μας τρόπο. Και πλέον είμαι σίγουρη ότι εκείνο θα έπρεπε να ήταν το πρώτο μου όχι.