Είναι τόσο άδικο να υπάρχεις και να μη σ' έχω εγώ...
δημοσιεύτηκε στην στήλη:ελεύθερες πτήσεις
21/12/2011 - 02:04
...υπέροχο φορεματάκι που σε βλέπω σ’ αυτή τη βιτρίνα τόσο καιρό και δεν μπορώ με τίποτα να σ’ αποκτήσω. «Τιμημένη» κρίση...
...αχνιστό φαγητάκι που σε λαχταράω κάθε μέρα πίσω απ’ τη βιτρίνα του εστιατορίου αλλά κάθε βράδυ επιστρέφω νηστικός στο παγκάκι για να κοιμηθώ. Αυτό που ξήλωσε ο δήμος...
...υπέροχο σπιτάκι μου που σε αγόρασα μετά κόπων και βασάνων αλλά γκρεμίστηκες στο λεπτό από έναν δυνατό σεισμό και εδώ και χρόνια μένω σε ένα κοντέινερ με την πενταμελή οικογένειά μου, πληρώνοντας ακόμα εκείνο το στεγαστικό...
...αγαπημένη μου οικογένεια που σε άφησα πίσω μου σε κάποια μακρινή χώρα και τώρα παλεύω με κάποιο, οποιοδήποτε τρόπο να μαζέψω λεφτά εδώ και να σου στείλω τα μισά...
...ζηλευτό Πανεπιστήμιο που πάντα ήθελα να σπουδάσω κάτι επάνω στα θρανία σου αλλά τώρα δουλεύω σερβιτόρος στα σκυλάδικα γιατί η μάνα μου είναι μεγάλη, τ’ αδέρφια μου μικρά και κάποιος πρέπει να τους δίνει ένα πιάτο φαΐ...
...κόσμε ολόκληρε που ονειρεύτηκα να επισκευτώ κάθε γωνιά σου, όμως επέλεξα να καθίσω εδώ και να παλέψω για ένα καλύτερο αύριο σ’ αυτή τη χώρα που βουλιάζει...
...ονειρεμένο μου επάγγελμα που σπούδασα μια ζωή για να μάθω να σε εξασκώ αλλά μέχρι να τελειώσω, ξαφνικά εσύ και πολλά πολλά άλλα δεν έχετε πια...ζήτηση...
...παιδικέ μου φίλε που μεγάλωσες μαζί μου αλλά τώρα βρίσκεσαι σε μια ξένη χώρα μόνος γιατί εδώ οι πατεράδες μας σου αρνήθηκαν ένα το «λαμπρό μέλλον» που σου υποσχέθηκαν, αφού είσαι... “overqualified”…
...λατρεμένο μου νησί που για είκοσι μέρες του καλοκαιριού γίνεσαι ο πιο χοτ προορισμός, αλλά το χειμώνα σ’ αφήνουν ολομόναχο να σαπίσεις αποκλεισμένο και απομονωμένο...
...καταγάλανε ουρανέ που γεννήθηκα άνθρωπος, καρφωμένος επάνω στη γη και όχι πουλί να χάνομαι μέσα σου όταν θέλω...
...πεντάμορφη κόρη μου που μέχρι πριν λίγο καιρό ήσουν η παρηγοριά μου μα τώρα ζω μακριά σου, η τιμωρία μου που απολύθηκα και δεν έχω να σας θρέψω....
...χαμένη μου ομορφιά, που συνήθισα να ζω μέσα στην ασχήμια αυτής της πόλης και τώρα δεν ξέρω πια τι ν’ αγαπήσω και με τι να ευχαριστιέμαι...
...μεγάλε μου έρωτα που είσαι εδώ, τόσο κοντά μου, αλλά διάλεξες να περάσεις τη ζωή σου χωρίς εμένα...
Αλεξία Παλαιστή
alexpalester@yahoo.gr
Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Αλεξίας Παλαιστή.
