Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: Σάμος – Ικαρία – Φούρνοι είναι νησιά. Και τα νησιά έχουν θάλασσα. Και στη θάλασσα ταξιδεύεις με πλοία.

Από τα πολλά πλοία που έδεναν στο νησί πριν 1-2 δεκαετίες, περάσαμε, μετά βασάνων, σε ένα (πάρα πολύ καλό) καράβι, έπειτα περιορίστηκαν τα δρομολόγια του σε 3 την εβδομάδα και τώρα, όπως φαίνεται, θα πάμε και στο αμέσως επόμενο βήμα: Να μπει στη γραμμή ένα πλοίο 35ετίας. Μας μένει ένα ακόμα, να κοπούν εντελώς τα πλοία και να πηγαίνουμε κολυμπώντας.

Εχτές, εκτός από τα εκτενή ρεπορτάζ,  θελήσαμε να προσεγγίσουμε με σάτιρα και χιούμορ την όλη κατάσταση, παρουσιάζοντας σε αποκλειστικότητα την νέα ακτοπλοϊκή κατάσταση μας που ακούει στο όνομα: ΑΡΓΩ….ΑΡΓΩ πολύ!

Σήμερα, ίσως χρειάζεται να πούμε 1-2 κουβέντες ακόμη:
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλά, για τις δύσκολες συνθήκες μετακίνησης που ακόμα υπάρχουν πάνω στο νησί, για τον παραγκωνισμό της περιοχής μας σε σχέση με άλλα νησιωτικά συμπλέγματα, ή και για τους νεκρούς μας από τα ναυάγιο του ΣΑΜΙΝΑ, η μνήμη των οποίων ακόμα ζητά δικαίωση.

Εμείς θα μιλήσουμε με τους «δικούς τους όρους»:
Καμία ανάπτυξη δε θα έρθει ποτέ και από πουθενά αν απομονώνεις ολόκληρα κομμάτια της επικράτειας σου.  Κανείς δείκτης δε θα βελτιωθεί και κανένα επίπεδο ζωής δε θα ανέβει ποτέ, αν καταδικάζεις ολόκληρο πληθυσμό σε επικοινωνιακό, τουριστικό, καθημερινό, κοινωνικο-οικονομικό αυτισμό. 

Είστε ανόητοι; Ανίκανοι; Τι δεν καταλαβαίνετε; (Ερωτήματα ίσως ρητορικά διότι αν λαμβάνονταν υπόψη, -για τους ίδιους ακριβώς λόγους- δε θα κόβονταν πχ οι συντάξεις!)

Όσο για εμάς τους Ικαριώτες, που ευτυχώς φημιζόμαστε για την ομόνοια και την αλληλεγγύη μας, η αντίδραση θα πρέπει να είναι μαζική, καίρια, συντονισμένη και…νικηφόρα! Μακριά από καπηλείες, σπασμωδικά σαλπίσματα και κούφιες αντιδράσεις σε κουφά ώτα. Κάτι πρέπει να κάνουμε!

Και επίσης αυτός ο ακτοπλοϊκός ευνουχισμός μας να μην αποτελέσει άλλοθι για να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια σε όλα τα άλλα πράγματα που πρέπει να αλλάξουν (και να αλλάξουμε) στο νησί. Να μην πούμε (πάλι), «εδώ δεν έχουμε πλοία, το τάδε μας μάρανε;»

Έτσι ώστε η ανατροπή αυτού του (ουσιαστικά) αποκλεισμού, όταν έρθει (γιατί πρέπει να έρθει), να μας βρει έτοιμους να προχωρήσουμε μπροστά, σύμφωνα με τις ανάγκες μας και τη δική μας φυσικά περπατησιά.

Για ένα νησί, όπως το αγαπάμε και το ονειρευόμαστε… αφιερωμένο σε όλους, το παρακάτω βίντεο.

ikariamag|η Ικαρία…αλλιώς!