Αρχόντισσά μου θάλασσα
πόσες φορέςναυάγησα
σε παραλίες χίμαιρες,
σε αγκαλιές εφήμερες.
                     
Πάρ’τη φουρτούνα  απ’την καρδιά
Ρίξ’τη  στα  μαύρα  σου  νερά,
στα κύματά σου τους καημούς
και στον αφρό τους στεναγμούς.

Παρηγοριά μου θάλασσα
τα όνειρά μου χάλασα
σ’ εφηβικά σκιρτήματα,
σε ανήμερα αισθήματα.
 
Με τη γλυκιά σου μουσική
στ’ αστέρια κάνω προσευχή.
Στου ασημοφέγγαρου το φως
ο πόνος γίνεται αδερφός.

Ιωάννα Μαλαχία
imalahia@yahoo.gr