photo: kkart

Περί έρωτος μιλούμε όλοι.

Διαφωνούμε, συμφωνούμε, ξεδιπλώνουμε τις ιστορίες μας, τους πόνους μας, τα δίκια και τις απογοητεύσεις μας. Βρίσκουμε ψυχές να περάσουμε μαζί τους μερικές μέρες, μερικές νύχτες, να ονειρευτούμε, ν’αγγίξουμε και να νιώσουμε, για να τα καταστρέψουμε όλα με μια κίνηση, γιατί έτσι μας έχουν μάθει: Πως αυτό που έχουμε «δεν είναι αυτό» που θέλουμε, πως πρέπει να είμαστε καχύποπτοι, άμυνες και δυσπιστία απέναντι σε οτιδήποτε, οποιονδήποτε, πως αυτός/αυτή/αυτό δεν είναι «ο κατάλληλος/η/ο», μαθαίνουμε ν’απορρίπτουμε, ν’ απαιτούμε, να κρίνουμε και να κατακρίνουμε, να ζητάμε χωρίς να δίνουμε, μαθαίνουμε να ζούμε μ’ ένα σφίξιμο στο στομάχι, μ’ένα αίσθημα ανικανοποίητου, να φοβόμαστε την πρόκληση αλλά και την ησυχία, τη γλυκιά ρουτίνα μιας όμορφης σχέσης, μαθαίνουμε απλώς να θέλουμε κάτι «άλλο»...Τι;

Τίποτα.

Do Love

Αλεξία Παλαιστή
alexpalester@yahoo.gr