‘Ει! εσύ, μικρούλι, ξέρεις πόσο τυχερό είσαι; Θα ακούσεις πολλές ιστορίες μεγαλώνοντας και θα τα μάθεις όλα, μα τώρα που η αγωνία έχει κορυφωθεί και σε περιμένω πολύ σύντομα, ήθελα να σου γράψω αυτήν την τελευταία μου «ελεύθερη πτήση» ως εισαγωγή…

Γιατί τις λέμε ελεύθερες πτήσεις; Μα γιατί περιγράφουν τα συναισθήματα και τα βιώματα ανθρώπων που έμαθαν να ζουν ανοίγοντας πάντα τα φτερά τους σε ελεύθερο ουρανό. Ανεξαρτήτως συνθηκών και περιβάλλοντος. Είναι αλήθεια, βέβαια, πως πρωταγωνιστικό ρόλο για να διαμορφώσουν χαρακτήρα αυτά τα ελεύθερα «πτηνά» έπαιξε  ένα περιβάλλον μοναδικό στον κόσμο που το λένε Ικαριά..!

Ναι, κι εσύ από εκεί είσαι. Να σου κάνω τις συστάσεις, λοιπόν, πτηνό μου. Με τον ερχομό σου παίρνεις τα σκήπτρα  του τελευταίου στη σειρά «Κατσαρόλα», μιας μεγάλης οικογένειας  από το Καραβόσταμο. Το δέντρο της οικογενείας σου έχει Κατσαρολάτους  από όλες τις πλευρές, μιας και η μαμά και ο μπαμπάς είναι από το ίδιο σόι. Ναι, είμαστε ξαδέρφια, κάτι που, παρά το ότι είναι συνηθισμένο, μας δυσκόλεψε λιγάκι στην αρχή.
Αλλά, είπαμε, είμαστε ελεύθερα πτηνά και αυτό σημαίνει πως διαλέγουμε ελεύθερα από οποιαδήποτε προκατάληψη τις πτήσεις μας στον ουρανό, μα και τον ίδιο τον ουρανό μας!

Ο μπαμπάς  σου είχε την τύχη να μεγαλώσει στην Ικαρία. Η μαμά την λάτρευε πάντα, ως καταγωγή και ησυχαστήριο της.  Τύχη είναι και αυτό. Αν καταφέρνεις και  έχεις έναν τόπο που μπορεί να σου απαλύνει κάθε πόνο, να  σου προσφέρει μια παύση στο χρόνο, όποτε το επιθυμείς και ατελείωτες μαγικές εικόνες και αναμνήσεις που σε βοηθούν σε οποιοδήποτε βήμα ή απόφαση της ζωής σου… τύχη δεν είναι;  Έτσι, εγώ και ο μπαμπάς σου, πάντα ζηλεύουμε ο ένας την τύχη του άλλου, μα αυτό τελικά κατέληξε σ’ έναν συνδυασμό που ολοκληρώνει και τους δύο και μια τύχη που περνά πλέον ολόκληρη σε σένα!

Όταν τον γνώρισα περνούσα μια περίοδο μεγάλης ερωτικής αναρχίας. Είχα κρύψει κάπου την ελπίδα πως αναμένω να εμφανιστεί το άλλο μου μισό «πτηνό» και άφηνα για άλλη μια φορά τον αγαπημένο μου τόπο να αναλάβει το γέμισμα  της ελεύθερης, σχεδόν «μποέμ» καλοκαιρινής ζωής μου. Και κάπως έτσι «ξαφνικά», όπως το περιγράφει η ιστορία μας, είδα ένα πτηνό μπροστά μου που ενώ έμοιαζε απογοητευμένο από τον περίγυρο (των υπόλοιπων «ζωντανών») είχε αυτή τη σπίθα… Για να καταλάβεις την κατάσταση, έχεις δει ποτέ αυτές τις μεγάλες δεκαοχτούρες  που παλεύουν βγάζοντας η μία το μάτι της άλλης  για τα ψίχουλα που έχουν πέσει  από κάποιον περαστικό και κάπου μέσα στο χαμό να υπάρχει ένα μικρό, μα θαρραλέο, σπουργίτι που πρέπει να διεκδικήσει και αυτό ένα ψίχουλο; Ε, κάπως έτσι ήταν η όψη του… Μόνο που τα σπουργίτια παρά το μέγεθος τους  σε σχέση με την τεράστια δεκαοχτούρα, είναι πουλιά έξυπνα, ελεύθερα, με επιμονή… και μαθημένα να επιβιώνουν τις βαρυχειμωνιές. Αυτό ήταν, αυτό ήθελα. Όχι τον ατρόμητο αετό που έχουμε όλοι στο μυαλό μας όταν μιλάμε για ελεύθερα πουλιά.  Έναν μαχητή που χωρίς να έχει τα όπλα των δυνατών, έχει τη δύναμη που του δίνει η καλοσύνη του. Αυτό είναι το δικό μου συμπλήρωμα στη ζωή και ήρθε με τον ίδιο τρόπο που θα έρθεις και εσύ τώρα. Σαν κάτι  ξαφνικό που όμως το αγαπάς  από πριν να ξέρεις ότι υπάρχει.

Εύχομαι εκεί, σε αυτόν τον τόπο, να μάθεις κι εσύ να είσαι ελεύθερος. Να ζήσεις ξημερώματα που θα σταθούν οι καλύτεροι δάσκαλοι σου, να σου παίρνει ο αέρας το μυαλό και να στο ταξιδεύει, να στο «ανοίξει», όπως ποτέ δεν θα καταφέρουν να στο ανοίξουν στο σχολείο. Να γεμίσεις αρώματα, γέλια, εικόνες από ήρεμη, αλλά και άγρια θάλασσα, που θα σε βοηθήσουν να ανατρέπεις και να αμφισβητείς κάθε τι δεδομένο, κάθε τι απόλυτο που θα βρεθεί μπροστά σου. Μόνος σου. Γιατί, παιδί μου, τα φτερά των ελεύθερων πουλιών έτσι ανοίγουν… για μια διαρκή αναζήτηση μιας νέας αλήθειας. Διαφορετικής από αυτής που ξέρουμε ως σήμερα και που μας πάει σε ένα καινούριο μαγικό κόσμο ή απλά όπως λέμε εμείς οι μεγάλοι - σχετικό αυτό γιατί δεν μεγαλώνει ποτέ ένας Καριώτης – «ένα βήμα παρακάτω». Είσαι πολύ τυχερό, λοιπόν, όχι μόνο γιατί έχεις 2 γονείς με αστείρευτη αγάπη για αυτό το μικρό θαύμα που περιμένουν και μια ήρεμη αγάπη  μεταξύ τους που ήρθε ως αλήθεια σε κάποια από τις  πολλές τους ελεύθερες πτήσεις, μα γιατί έχεις μπροστά σου έναν τόπο που θα σε βοηθήσει να ανακαλύψεις και να κυνηγάς  και εσύ ελεύθερα τα όνειρά σου. Τον τόπο του Ικάρου.

Αφιερωμένο με πολλή αγάπη σε όσους πετούν ελεύθερα μαζί μας. Και στον γιο μου που περιμένω να αγκαλιάσω  σύντομα και ανατρέπει την μέχρι τώρα φιλοσοφία μου περί… αναμονής.

Ευτυχία Βασάλου

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Ευτυχίας Βασάλου.