Πρόταση Διάσωσης της περιοχής Να Ικαρίας
Α. Περιγραφή προβλήματος.
Στις 18 Οκτωβρίου του 2010 γίναμε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς καταστροφής στη περιοχή Να Ικαρίας. Μέσα σε 24 ώρες, μια βροχόπτωση (30 εκ.), ισοδύναμη με το 1/4 της συνολικής ετήσιας βροχόπτωσης άλλαξε τελείως το φυσικό περιβάλλον, μεταξύ άλλων, του ποταμού Χάλαρη και πιο συγκεκριμένα, της εκβολής του ποταμού στη περιοχή Να Ικαρίας. Οι εικόνες που αντικρίσαμε το επόμενο πρωινό ήταν εικόνες ολικής καταστροφής.
Εκατοντάδες υπεραιωνόβια Πλατάνια, καθώς και κάθε είδους άλλο δέντρο, ξεριζώθηκαν σε απόσταση τουλάχιστον 3 χλμ και παρασύρθηκαν στη θάλασσα. Το μοναδικής ομορφιάς φαράγγι του Να εξαφανίστηκε εντελώς. Σαν να έπεσε μια βόμβα Ναπάλμ.
Φυσικά, η αίτια ήταν η ένταση της βροχής, η μανία της φύσης, που σύμφωνα με μαρτυρίες των κατοίκων όμοια της δεν έχει υπάρξει τα τελευταία 100 χρόνια. Σύμφωνα με σκέψεις και λεγόμενα το τοπίο θα μπορούσε να αρχίσει να αναδημιουργείται μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια, χωρίς τη παρέμβαση του ανθρώπινου παράγοντα, αφού ειδικά τα πλατάνια είναι άγρια δέντρα και θα αρχίσουν να πετάνε βλαστάρια μέσα στον επόμενο χρόνο.
Ο ανθρώπινος παράγοντας όμως υφίσταται, και υφίσταται όχι ως αρωγός της φύσης για την αποκατάσταση του τοπίου αλλά ως απειλή για τη μόνιμη μετάλλαξη ενός πυκνού δάσους σε έρημη γη. Ειδικότερα ο άμεσος κίνδυνος είναι η κτηνοτροφική οικονομική δραστηριότητα που συναντάται στη περιοχή. Ένας μεγάλος αριθμός από τα 30 χιλιάδες (επίσημα στοιχεία) των αφύλακτων κοπαδιών άγριων εριφίων ( γνωστά και ως ρασκα) θα κατεβεί από τα βουνά και θα ξεχειμωνιάσει στη περιοχή του Χάλαρη ποταμού. Αυτό θα έχει ως άμεση συνέπεια τα νέα βλαστάρια να αποτελέσουν τη τροφή των εριφίων και το μοναδικής ομορφιάς φυσικό τοπίο - μνημείο, του Αιγαίου Πελάγους να περάσει στο οριστικό παρελθόν.
Παράλληλα, ο μεγάλος αριθμός κατασκηνωτών κατά τους θερινούς μήνες στο ποτάμι, αποτελεί μια επιπλέον απειλή για την ήδη επιβαρυμένη βιοποικιλότητα του.
Β. Στόχος
Καθόμαστε άπραγοι;
Την επόμενη μέρα της καταστροφής εκατοντάδες Ικαριώτες πέρασαν από τη κηδεία του Να. Θέλουμε να παρακολουθήσουμε και το μνημόσυνο του; Μήπως ήρθε η ώρα ο ανθρώπινος παράγοντας, εμείς, να υποστηρίξουμε το έργο της φύσης για την αποκατάσταση του τοπίου αντί να σταθούμε εμπόδιο της; Ήδη το 48% της έκτασης της Ικαρίας έχει ερημοποιηθεί. Θα δούμε και την έρημο του Να; Άλλο ένα γυμνό φαράγγι;
Ο στόχος μας είναι να προφυλάξουμε το ποτάμι από την επιδρομή των εριφίων και να αφήσουμε τη φύση να κάνει τη δουλειά της.
Με απλά λόγια: ΈΞΩ ΤΑ ΚΑΤΣΙΚΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΛΑΡΗ.
Σκοπός μας δεν είναι να δημιουργήσουμε προβλήματα στους κτηνοτρόφους, ούτε να θίξουμε το εισόδημα τους. Σκοπός είναι να βρούμε μια κοινώς αποδεκτή λύση, που θα εξασφαλίσει την αναγέννηση του φυσικού τοπίου που αποτελεί μεταξύ άλλων και πόλο έλξης, δεκάδες τώρα χρόνια, επισκεπτών από όλο τον κόσμο ( ώστε να μη πληγεί μια άλλη οικονομική δραστηριότητα) και ταυτόχρονα να προστατέψουμε το εισόδημα των κτηνοτρόφων.
Πώς θα το πετύχουμε αυτό;
Γ. Δράση.
Για να επιτευχθεί ο παραπάνω στόχος, θεωρούμε ότι θα πρέπει η δράση μας να ξεκινήσει ΑΜΕΣΑ. Προτείνουμε:
1. Δημιουργία Ερευνητικής Ομάδας που θα πιστοποιήσει το πρόβλημα και θα προτείνει λύσεις.
2. Δημιουργία φορέα που θα έρθει σε συμφωνία με τους κτηνοτρόφους. Οι κτηνοτρόφοι θα πρέπει να πεισθούν ότι η αποκατάσταση του τοπίου είναι προς όφελος τους και όχι εναντίον τους.
3. Περίφραξη ποταμού και φύλαξή του. Ζωντανό παράδειγμα - μοντέλο αποτελεί η δράση των κατοίκων των Βρακάδων - Κουνιάδων οι οποίοι κατάφεραν με τη προ πενταετίας περίφραξη να αναδασώσουν μέρος της περιοχής τους.
Έχουμε επίγνωση της πολυπλοκότητας του θέματος και των δυσκολιών που θα αντιμετωπίσουμε αλλά θεωρούμε τη πρόταση ρεαλιστική.
Καλούμε κάθε Ικαριώτη ή μη που αγάπησε το ποτάμι, μεγάλωσε έστω και λίγο μέσα σε αυτό, ερωτεύθηκε εκεί μέσα, κολύμπησε στις λίμνες του, κοιμήθηκε στις καλαμιές του, να συνδράμει στην αναγέννηση του για να έχει κάτι να δείχνει στα παιδιά του και αυτό να μην είναι φωτογραφίες...
Εν Εξάρχεια, τη 5η Νοεμβρίου του έτους 2010.
Πρωτοβουλία Πολιτών για την αποκατάσταση του Να