Μέρα 1: Αρχές Δεκέμβρη, τρεις από το Δ.Σ. Του Ορειβατικού Συλλόγου Ικαρίας και άλλοι δυο φίλοι πάμε στη Χάλαρη να δούμε τον χαλασμό μετά την τρομερή κατεβασιά του Οκτώβρη. Σοκ. Καινούριο άγνωστο τοπίο. Χωρίς πλατάνια, σπηλιές, καταρράκτες, λίμνες.

Ίσως οι φωτογραφίες δεν απεικονίζουν το μέγεθος της ζημιάς που υπέστη το ποτάμι της Χάλαρης από τις βροχές του Οκτώβρη αλλά και από την βόσκηση των κατσικιών στη συνέχεια (τα οποία δεν αφήνουν τίποτα "νέο" να ανθίσει).

Στις 22 Μαρτίου του τρέχοντος έτους, ο γράφων βρέθηκε συμπτωματικά στο μέρος εκείνο του δρόμου προς Καρκινάγρι που διασχίζει το φαράγγι του Χάλαρη στο Να. Μέρος της κατάστασης που επικρατούσε εκεί τότε, όπως και κάθε χρόνο την ίδια εποχή, αποτυπώθηκε στις παρακάτω φωτογραφίες.

Οι παρακάτω υπογράφοντες δηλώνουμε πρόθυμοι να εργαστούμε εθελοντικά με δικά μας εργαλεία και έξοδα για να μαζέψουμε τα λάστιχα άρδευσης που κατάστρεψε και συσσώρευσε ο ποταμός Χάλαρη σε διάφορα σημεία σε όλο το μήκος της κοίτης του στην διάρκεια της μεγάλης πλημμύρας της 18ης Οκτωβρίου 2010. Σχεδιάζουμε τη δράση μας για μια από τις δύο εβδομάδες του Πάσχα 2011. Ως προς τη μέθοδο που θα ακολουθήσουμε, τα μεγαλύτερα σωζόμενα κομμάτια, εφόσον καταστεί δυνατό να απεμπλακούν από δέντρα και βράχους, θα γίνει προσπάθεια να τυλιχτούν σε κουλούρες και να παραδοθούν στους ιδιοκτήτες τους, ενώ τα υπόλοιπα θα κοπούν σε τεμάχια μήκους 1-1, 50 μέτρου, θα γίνουν δεμάτια και θα μεταφερθούν για ανακύκλωση.

Πριν τρεις μήνες, όταν αποφασίσαμε να αναδείξουμε το θέμα της Χάλαρης, δεν είχαμε ιδέα για το πώς θα κινηθούμε και τι θα συναντήσουμε. Το μόνο ξεκάθαρό ήταν το κοινό όραμα. Το όραμα να προστατευθεί και να αναδειχθεί το μνημείο φυσικής κληρονομίας και ανυπέρβλητης ομορφιάς το φαράγγι της Χάλαρης και οι εκβολές του στη παραλία του Να.

Πριν πολλά χρόνια όταν στο Να υπήρχε μόνο ένα καφενεδάκι με ψησταριά, ο πατέρας μου, που ήταν ιστορικός, μας έκανε ξενάγηση. “Από δω έμπαινε η πεντηκόντορος. Εκεί έδεναν τους κάβους. Εκεί ήταν ένας ναός. Έβγαιναν οι ιερείς να ευλογήσουν το καράβι. Ανέβαινε ο καπετάνιος με δώρα και το σφαχτό για τη θυσία”.

Στις 18 Οκτωβρίου του 2010 γίναμε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς καταστροφής στη περιοχή Να Ικαρίας. Μέσα σε 24 ώρες, μια βροχόπτωση (30 εκ.), ισοδύναμη με το 1/4 της συνολικής ετήσιας βροχόπτωσης άλλαξε τελείως το φυσικό περιβάλλον, μεταξύ άλλων, του ποταμού Χάλαρη και πιο συγκεκριμένα, της εκβολής του ποταμού στη περιοχή Να Ικαρίας.

Με ανακοίνωση του Αρχιπέλαγος Αιγαίου επισημαίνει την ανεξήγητη καθυστέρηση για την Ίδρυση ΚΑΖ στο Δάσος του Ράντη από τη Δ/νση Δασών Σάμου.

Το τελευταίο δρυοδάσος Αριάς του Αιγαίου απειλείται από την εγκληματική αδιαφορία τοπικής αυτοδιοίκησης και δασικών υπηρεσιών.

Ένα έτος εξελίξεων στις προσπάθειες του Αρχιπελάγους για την ίδρυση ΚΑΖ (Καταφυγίου Άγριας Ζωής) στο Δάσος του Ράντη

Σελίδες

ikariastore banner