Με αφορμή την συναυλία των Χειμερινών Κολυμβητών στην Ικάρια το Σάββατο 25/2 στις Ράχες, συναντήσαμε την ηγετική μορφή του συγκροτήματος; Αργύρη Μπακιρτζή.

Καυστικός, ιδιοφυής, πολυμαθής, αξιολάτρευτος. Χαρακτηριστικό του ο ήχος της φωνής του και το αστείρευτο χιούμορ του στις συναυλίες. Αρχιτέκτονας στο επάγγελμα, αυτοδίδακτος στην μουσική και ο αγαπημένος ηθοποιός του σκηνοθέτη Σταύρου Τσιώλη που τον έχει κάνει πρωταγωνιστή σε τέσσερις ταινίες του.

Οι Χειμερινοί Κολυμβητές έρχονται στην Ικαρία για πρώτη φορά και μας υπόσχονται ένα μεγάλο  αποκριάτικο γλέντι . Το μυστικό τους είναι πως αν και χειμερινοί, καταφέρνουν πάντα να μας κάνουν να νιώθουμε έξω καρδιά!

Συνέντευξη στη Βάσω Καττέ.

Σας αποκαλούν το μακροβιότερο συγκρότημα την Ελλάδας. Πώς δημιουργηθήκαν οι Χειμερινοί Κολυμβητές;
Το 1965, μια μικρή παρέα 3 ατόμων, ο Παπαδάμου, ο Σιδέρης κι εγώ, ξεκινήσαμε αυτή την ιστορία που για την ώρα καλά κρατεί. Τώρα μας ακούν ως και εγγόνια των πρώτων ακροατών μας.

Ποιές επιρροές είχατε ώστε να δημιουργήσετε αυτό το ιδιαίτερο ηχόχρωμα στα τραγούδια σας;
Το ηχόχρωμα που λέτε δεν το επιδιώξαμε. Προέκυψε από το ότι δεν επιλέξαμε όργανα αλλά έτυχε να συναντηθούμε και να κολλήσουμε  οι συγκεκριμένοι άνθρωποι, που τυχαίνει να παίζουν τα συγκεκριμένα όργανα με τον τρόπο του ο καθένας. Στο δρόμο, πάντως, άλλος μπήκε, άλλος βγήκε. Όχι και πολλοί.

Στο πέρασμα των χρόνων εκτός από τραγουδιστή και τραγουδοποιό των χειμερινών κολυμβητών, σας είδαμε και στον κινηματογράφο. Ποιές είναι οι δυνατές στιγμές  που σας έχουν μείνει στην μνήμη από όλη αυτήν την πορεία;
Παρότι έχω παίξει και σε ταινίες άλλων σκηνοθετών, είμαι ηθοποιός ενός σκηνοθέτη,  του Σταύρου Τσιώλη που με παρέσυρε, και συνεχίζει να το κάνει, στα οράματά του. Ο κινηματογράφος μού χάρισε μια απολαυστική αίσθηση συμπυκνωμένης εμπειρίας ζωής στα γυρίσματα, μια αίσθηση που πάντα νοσταλγώ αφού ο Σταύρος δεν γυρίζει πια ταινίες για λόγους υγείας. Έτσι, ως πρωτάρηδες,  συνεχίζουμε στο θέατρο. Ακόμη καλύτερα. Στη μουσική, οι  δυνατές στιγμές ήταν πάρα πολλές, αφού πολλές φορές νιώθω έντονα πως είναι η τελευταία μας φορά. Θα ξεχωρίσω τη συνύπαρξή μας για μερικές συναυλίες με τον εξ Αμερικής «ρεμπέτη» Γιώργο Κατσαρό και τη συνάντησή μας με τον «ιδιόρρυθμο, -όπως τον παρουσίαζε ο Καλφόπουλος πριν από χρόνια-, ρεμπέτη» Γιάννη Κυριαζή, που θα τραγουδούσε στον πρώτο μας δίσκο, αλλά τον πρόλαβε ο Χάρος.

Τι γνωρίζετε για την Ικαρία;
Όχι πολλά πράγματα. Κυρίως όσον αφορά στον τρόπο ζωής σας. Τι ώρα ξυπνάτε, το ωράριο των καταστημάτων, τη μακροζωία των κατοίκων της. Όταν ήμουν φαντάρος, μεσούσης της χούντας, είχα αγοράσει το βιβλίο της Λιλίκας Νάκου «Οι οραματιστές της Ικαρίας». Πριν το διαβάσω, μου ζήτησε ο οδηγός του διοικητή, επειδή  έβλεπε πως διάβαζα,  να του δώσω κάνα βιβλίο για να διαβάζει στις ώρες της αναμονής ως οδηγός. Του το έδωσα, το διάβασε και μου το επέστρεψε χωρίς να πει τίποτα. Μετά το διάβασα κι εγώ. Ευκαιρία να το ξαναδιαβάσω αφού δε θυμάμαι τίποτα.

Τι θα προτείνατε σε εμάς τους νέους να κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε αυτήν την δύσκολη εποχή που μας πλήττει ως γενιά περισσότερο απ’ όλους; Είναι ο δακοκτόνος  το επάγγελμα του μέλλοντος;
Φαίνεται πως έχετε ελιές, οπότε βρήκαμε ένα σημείο επαφής. Έχουμε και τον «Δρόμο» αφού μας χωρίζει και μας ενώνει το Αιγαίο. Πιστεύω πως θα τα καταφέρετε καλύτερα από τους υπόλοιπους Έλληνες. Όσοι συχνάζουν στα μεγάλα κέντρα, είναι ευκαιρία να τα αποφύγουν, εκτός κι αν είναι μπελαλήδες. Οι αγροτικές δουλειές ταιριάζουν στον καιρό μας. Έχω κι εγώ δυο μπαχτσεδάκια, εδώ στην Καβάλα και στη Θάσο, γεμάτα ζαρζαβατικά. Αξίζει ακόμη να αναφέρω αυτό που απάντησαν, με διαφορετικό τρόπο ο καθένας, ο Ινδιάνος Γιακί Δον Χουάν, δάσκαλος  του Καστανέντα, ο Καυκάσιος, κατά κάποιον τρόπο νεότερος  σούφι, Γεώργιος Γεωργιάδης ή Γκουρτζίεφ, και ο Κορνήλιος Καστοριάδης, στην ερώτηση «τι χρειάζονται οι φιλόσοφοι;»: «-Για τις περιόδους των κρίσεων» χρειάζονται. Οπότε και πάλι μάλλον έχετε κάποιο πλεονέκτημα. Δεν θέλω μ’ αυτό να σας κολακέψω. Το πιστεύω.

Ποιά χρονική περίοδο της Ελλάδας αναπολείτε περισσότερο;
Για να μην πάω πάρα πολύ παλιά, την περίοδο της διοίκησης των Ισαύρων, αφού έχουμε κι εμείς ένα μεγάλο μερίδιο στην κληρονομιά των Βυζαντινών. Ήταν μια από τις ελάχιστες περιόδους της ιστορίας μας  που ο λαός ένιωσε τί σημαίνει δημοκρατία. Και μερικές περιόδους στην Τουρκοκρατία, που ο Ελληνισμός μεγαλουργούσε.

Είσαστε αισιόδοξος για το μέλλον;
Το είχαμε παραξεφτιλίσει. Όλοι το νιώθαμε πως δεν πήγαινε άλλο. Ασπάζομαι αυτό που λέει το ΤΑΟ: «αν δε βουλιάξεις δε θα βγεις στην επιφάνεια, αν δε λυγίσεις θα σπάσεις». Γι’ αυτό είμαι αισιόδοξος.  

Στο ελεύθερο χρόνο σας σίγουρα κάτι δημιουργικό θα κάνετε όντας πολυτάλαντος. Τί είναι αυτό;
Δε νομίζω πως είμαι πολυτάλαντος. Απλά, δε δίστασα να ασχοληθώ με πράγματα που μου άρεσαν πολύ. Τώρα ασχολούμαι, μαζί με μια ομάδα μηχανικών και αρχαιολόγων πρώτης γραμμής, με την  αναστήλωση της καταπληκτικής ξύλινης στέγης του Μεγάλου τεμένους στο Διδυμότειχο, στην οποία είναι αποκρυσταλλωμένες μοναδικές τεχνικές κατακτήσεις των Βυζαντινών, πρωτοποριακές ακόμη και για σήμερα.

Τι είναι αυτό που τόσα χρόνια θέλατε να πείτε σε μια συνέντευξη και δεν σας ρώτησαν ποτέ;
Αισθάνομαι πως έχω παρασυρθεί  πάρα πολλές φορές και είπα πάρα, πάρα πολλά. Να σας απαντήσω με το στίχο του φίλου Σταμάτη Χοντρογιάννη «Είμαι ασαφής και κενός, μα αυτό που έχω να σου πω, θα στο πω» και σα συνέχεια αυτού, με ένα στίχο του Paolo Conte: “E, allora, viva la musica”.

Ευχαριστούμε πολύ!

ikariamag| η Ικαρία... αλλιώς!
Ακολουθήστε μας στο twitter
Ακολουθήστε μας στο Facebook

Οι Χειμερινοί Κολυμβητές θα εμφανιστούν αυτό το Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012, 9 και μισή το βράδυ, στο πολιτιστικό κέντρο του Χριστού Ραχών, καλεσμένοι από την Κίνηση Πολιτών Ραχών και την Αυτόνομη Συσπείρωση Πολιτών Ικαρίας.

Διαβάστε όλες τις συνεντεύξεις στο ikariamag, εδώ.