Συνεχίζεται για λίγες ακόμη μέρες στη γραφική πλατεία της Ακαμάτρας η έκθεση των έργων του Χριστόδουλου Ξηρού. Είναι η 5η έκθεση στη σειρά και στο μικρό χώρο του παλιού καφενείου μπορεί κάποιος να δει τα ρολόγια, τα καράβια και τα γνωστά πλέον ξηρόμετρα.

Όλα τους έχουν κατασκευαστεί στις φυλακές του Κορυδαλλού από ευτελή υλικά και με εργαλεία ιδιοκατασκευές. Όπως έχει γράψει παλαιότερα ο ίδιος, έχει μάθει να βρίσκει λύσεις σε άλυτα προβλήματα και να ανακαλύπτει τη χρησιμότητα σε αντικείμενα που υπό άλλες συνθήκες θα κατέληγαν στα σκουπίδια. Λάμπες, σπάγκοι και λάστιχα, σύρματα και ελατήρια, κομμάτια ξύλου. Η φαντασία του επεκτείνεται και στα κουτιά συσκευασίας που ενδεχομένως κάποιος θα αποθηκεύσει το έργο που θα αποκτήσει για να το μεταφέρει.

Να θυμίσουμε εδώ ότι ο Ξηρός με την επιμονή του και τις έντονες διαμαρτυρίες του κατάφερε να φύγει από το υπόγειο κελί της 6ης πτέρυγας «ειδικών συνθηκών». Είχε κινδυνέψει επανειλημμένως από την αλλεργία που τον ταλαιπωρούσε και οφειλόταν στο άθλιο περιβάλλον που ζούσε. Μόλις πριν λίγους μήνες εισακούστηκε το αίτημά του για μεταφορά αφού πριν είχε βάλει φωτιά στο στρώμα και στα σκεπάσματά του.

Τα πιο εντυπωσιακά κομμάτια της έκθεσης είναι τα ξηρόμετρα, ‘μηχανισμοί που μετράνε την υγρασία. Ο Μιχελακάκης έχει γράψει ότι ταυτόχρονα έχει επιθυμηθεί να μετράνε, σ’ ένα συμβολικό επίπεδο, και την ψυχοκοινωνική ξηρασία μιας κοινωνίας που βιώνει διαχωρισμένα τα πεδία πολιτικής και αισθητικής.

Όλες οι δημιουργίες έχουν τη σφραγίδα του Χριστόδουλου που τα κατάφερνε εξίσου καλά ως κατασκευαστής μουσικών οργάνων. Η ευφυΐα και η αισθητική του αποτυπώνονται στα έργα που τραβούν το βλέμμα, πρώτα για το εικαστικό τους ενδιαφέρον και δεύτερον για την ευρηματικότητά τους.

Γιάννης Κέφαλος για το ikariamag