Επιβατηγό - οχηματαγωγό (Ε/Γ-Ο/Γ) ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ. Το δρομολόγιο που εκτελέστηκε στις 26 Σεπτεμβρίου του 2000, είχε ως κατάληξη μία από τις σοβαρότερες ναυτικές τραγωδίες στην Ελλάδα με 81 νεκρούς, την δεύτερη μεγαλύτερη μετά το ναυάγιο του οχηματαγωγού ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ.

Το πλοίο αναχώρησε από τον Πειραιά με 533 άτομα. Στις 22.12 προσέκρουσε με ταχύτητα 18 κόμβων, στις νησίδες Πόρτες με συνέπεια το πλοίο να υποστεί ρήγμα μήκους περίπου τριών μέτρων, στη βάση του δεξιού πτερυγίου ευσταθείας. Αρχικά ο θάλαμος επιχειρήσεων που ειδοποιήθηκε καθυστερημένα δεν ανησύχησε αλλά οι επιβάτες που επικοινωνούσαν με τα κανάλια έδιναν άλλη εικόνα. Εντέλει το νερό κατέκλυσε το μηχανοστάσιο και σε μόλις 25 λεπτά το Σαμίνα βυθίστηκε.

Με το πρώτο φως της ημέρας αποκαλύφθηκε το μέγεθος της τραγωδίας. Ο αριθμός των θυμάτων συνεχώς αυξαινόταν. Από 40 στους 42,  στους 63 και τελικά στους 80 νεκρούς.

Το πλοίο ναυπηγήθηκε στη Γαλλία το 1966. Στις 31 Δεκεμβρίου 2001 θα συμπλήρωνε 35 χρόνια και σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία θα έπρεπε να αποσυρθεί.

Ενδιαφέρον συνεχίζουν να παρουσιάζουν οι δύο καταγγελίες του μηχανικού του πλοίου που υπήρξε μέλος του πληρώματος ως τις 19 Σεπτεμβρίου που παραιτήθηκε. Εξ αιτίας του διενεργήθηκαν δύο έκτακτες επιθεωρήσεις, (21 & 26 Σεπτεμβρίου του 2000) επειδή υποστήριζε ότι το πλοίο ήταν αναξιόπλοο, καταγγέλλοντας την άσχημη κατάσταση των μηχανών, την παλαιότητα και την έλλειψη συντήρησης των τεσσάρων ηλεκτρομηχανών, την προβληματική λειτουργία των συστημάτων καθέλκυσης των λέμβων, την ανεπαρκή συντήρηση της εφεδρικής ηλεκτρογεννήτριας ανάγκης, την προβληματική λειτουργία χειριστηρίων που μπλόκαραν μεταξύ μηχανής και γέφυρας και την ανεπάρκεια των υδατοστεγών θυρών σε περίπτωση που ένα τμήμα του πλοίου κατακλυζόταν με νερά όπως και έγινε. Είναι όλα εκείνα που συνδυαστικά οδήγησαν στη βύθιση και ενώ δυστυχώς δεν εισακούστηκε, δικαιώθηκε με τον πιο μακάβριο τρόπο.

Έπειτα από δωδεκάμηνη έρευνα, οι διορισμένοι πραγματογνώμονες συνέταξαν μία έκθεση που αφορούσε στους ελλιπείς χειρισμούς του πληρώματος πριν και μετά την πρόσκρουση, στις ανοιχτές υδατοστεγείς πόρτες,  στην καθυστερημένη ειδοποίηση πλοιάρχου και υποπλοίαρχου, στην ανύπαρκτη καθοδήγηση για εκκένωση του πλοίου, τα πλημμελώς εφοδιασμένα σωσίβια και πλήθος άλλων αστοχιών, δυσλειτουργιών και παραβάσεων.

Οι δύτες είχαν καταγγείλει ότι γίνονταν προσπάθειες αλλοίωσης των στοιχείων του ναυαγίου. Το ραντάρ ήταν ακέραιο και μετά σπασμένο, από τη γέφυρα είχαν αφαιρεθεί κάποια όργανα της κονσόλας και βρέθηκαν ηλεκτρόδια οξυγονοκοπής στο βυθό. Ο συνήγορος του υποπλοιάρχου είχε αμφισβητήσει την αξιοπιστία των δύο δυτών και είχε ζητήσει από τον ειδικό εφέτη - ανακριτή την εξαίρεση τους από προανακριτικό έργο. Το ποινικό μητρώο του δύτη βαρυνόταν με κατηγορίες και καταδίκες και εξαιρέθηκε από τις έρευνες. Τέτοιου είδους παιχνίδια και υπερασπιστικά τεχνάσματα παίχτηκαν πολλά στις πολυετής ακροάσεις.

Από εκεί και πέρα άρχισε ο χορός των ευθυνών. Ο πλοίαρχος κατηγορούσε τον υποπλοίαρχο, ο υποπλοίαρχος το πηδάλιο, η εταιρία το πλήρωμά της, η αντιπολίτευση την κυβέρνηση, η κυβέρνηση τις χαρτογραφημένες νησίδες και την τρικυμία, άλλοι τον αγώνα ποδοσφαίρου. Δίκες, προσφυγές, αποζημιώσεις, παρασκήνια και συμφωνίες. Οι νεκροί όμως δε γύρισαν πίσω.

ikariamag.gr

Ανακοίνωση για τα 13 χρόνια από το Ναυάγιο εξέδωσε και η βουλευτής Σάμου Α.Καλογερή (εδώ).