ikariamag | ελεύθερες πτήσεις - της Ελένης Καρίμαλη
της Ελένης Καρίμαλη
Σήμερα ‘α σάς κάμω μάτσι, φέρε μου εσύ την μαλαχταρέ και εσύ την ματσόβεργα! Ας βάλουμε λίγο αγάπη στην ζωή μας, οι αναμνήσεις ειναι αγάπη! Οι γιαγιάδες μας και οι μαμάδες μας δεν άφηναν τίποτα να πάει χαμένο! Περίσσευε ζυμάρι από τα πιταράκια, τα έκοβαν σε λωρίδες τα έριχναν σε νεράκι και τα έφτιαχναν μια ωραιότατη σουπίτσα που όλοι θυμόμαστε.
Γιαγιά θρύλος: Σφεντόνα και αρχηγός. Δύο από τα παρατσούκλια που την συνόδευσαν σε όλο τον αιώνα που έζησε. Γρήγορή, αποτελεσματική, ψυχόπονη, βασανισμένη. Πολύ νέα, στα 38, έχασε τον άντρα και από 5 παιδιά που γέννησε τής έμεινε μόνο η μαμά μου. Της είχε αφήσει και ο γιος της 2 παιδιά, λατρεία!
Η μαμά μου όσα παιδιά κι αν έκανε ήταν καλοδεχούμενα.
Σου'ρχεται ώρες ώρες να φτιάξεις ενα γλυκό, χωρίς ειδική περίσταση, απλά να 'χει το σπίτι κάτι για τα παιδιά και τα εγγόνια και...τον μουσαφίρη φυσικά. Αρχίζεις το ψαχούλεμα σε ντουλάπια και ψυγείο για να δεις τι έχεις, κόβεις και κάνα δυο λεμόνια απο τον κήπο, πάντα χρειάζονται τα λεμόνια. Μπαίνει και η φίλη-γειτόνισσα, και τα βλέπει αραδιασμένα όλα πανω στο τραπέζι. Ενθουσιάζεται. Τι κι αν μόνη το βαριέται το τσουκάλι, με παρέα όλα αλλάζουν, με παρέα όλα ειν' ωραία.