Diane Kochilas: Μία Ελληνίδα (Ικαριώτισσα) μαθαίνει στους Νεοϋορκέζους να τρώνε φασολάδα

Η ελληνική κουζίνα είναι αγαπητή στα πέρατα του κόσμου, αλλά θεωρείται πρόχειρο και εύκολο φαγητό ή έθνικ, όπως η μεξικάνικη ή η ιταλική. Ειδικά για τους Αμερικανούς που έχουν μια πλούσια επιλογή για take out και fast food, η ελληνική κουζίνα είναι και αυτή μια από αυτές τις «εύκολες» επιλογές.

Υπάρχει μια γυναίκα όμως, που έχει αναδείξει την ελληνική κουζίνα σε υψηλής αισθητικής γαστρονομία. Είναι η Diane Kochylas, ελληνοαμερικανίδα, σεφ, συγγραφέας και ένθερμη υποστηρικτής και ειδικός της ελληνικής κουζίνας.

Η Kochylas ζει κυρίως στην Νέα Υόρκη και προμοτάρει την ελληνική κουζίνα σε όλο τον κόσμο κάνοντας σεμινάρια και workshops και δίνοντας συμβουλές σε Πανεπιστήμια, αεροπορικές εταιρείες κτλ, στο πώς να τρώνε ελληνικά.

Είναι επίσης σύμβουλος τριών πολύ σημαντικών εστιατορίων των Η.Π.Α. Του Pylos στην Νέα Υόρκη, του Axia στο Νιού Τζέρσι, και του Avli στο Σικάγο καθώς και του Volos στον Κανάδα. Πάνω από όλα όμως είναι μια γυναίκα που λατρεύει το ελληνικό φαγητό.

Τι είναι αυτό που κάνει την Ελληνική κουζίνα να ξεχωρίζει από τις άλλες;
Η απλότητά της, ο σεβασμός για πρώτες ύλες στην εποχή τους και η τάση να μην τις αλλάξουμε πολύ. Το υγιεινό στοιχείο το οποίο είναι παντρεμένο με καλοπέραση. Αυτό ίσως είναι πολύ σημαντικό. Και, φυσικά, το γεγονός ότι η ελλ. κουζίνα περιέχει αμέτρητες συνταγές για χορταρικά, σαν κυρίως πιάτα, κάτι που πεινάει η Δύση να γνωρίσει τώρα!

Η Ικαρία, βρίσκεται εδώ και χρόνια υπο παρακολούθηση μιας και οι κάτοικοι της ζουν περισσότερο. Έχετε ταξιδέψει εκεί πολλές φορές. Τι πιστεύετε ότι κάνει αυτούς τους Έλληνες να ζουν τόσο πολύ;
Η ώρα Ικαρίας είναι πάντα "αργάμιση" -- δεν έχουμε ΣΤΡΕΣ! ΑΛλά πέραν απ' αυτό οι Ικαριώτες ήταν μια ζωή ξεχασμένοι από την εξουσία, μια ζωή "εξόριστοι", μακριά από την τουριστική ανάπτυξη, μακριά από τα χρήματα που έπεσαν αλλού, είναι όμως αυτάρκεις. Έχουν κύρος επειδή ότι κάνουν μόνοι τους το κάνουν, μέσα σε μια κοινωνία δεκτική και με δυνατή αίσθηση συνύπαρξης.

Έχετε δουλέψει με αρκετούς διάσημους σεφ,αλλά και celebrities. Ποια θεωρείται την μέχρι τώρα πιο καλή σας εμπειρία;
Δεν το βλέπω έτσι ακριβώς. Μαθαίνω συνέχεια! Η πιο πρόσφατη εμπειρία που διασκέδασα πολύ και ένιωσα πολύ περήφανη που με κάλεσαν είναι στα Πανεπιστήμια Harvard και Yale. Στο Harvard συνεργάζομαι ως σύμβουλος για να δημιουργήσουμε μαζί ελληνικές συνταγές στα μενού των φοιτητών. Το παίρνω πολύ σοβαρά -- δείχνοντας την επόμενη γενιά ηγετών το τι εστί υγιεινή, νόστιμη ελληνική κουζίνα. Έχει τεράστια επιτυχία στους φοιτητές. Ουρές!

Είστε σύμβουλος στο εστιατόριο Πύλος στην Νέα Υόρκη. Όταν δουλεύετε στο μενού ποια είναι τα κριτήρια σας για επιλογή ή απόρριψή πιάτων ή γεύσεων;
Εποχιακά υλικά, συνταγές που έχουν στοιχεία της τοπικής ελληνικής παράδοσης, με τιμές που είναι προσιτές σε Αμερικάνους. Αυτά παίζουν ρόλο στην διαμόρφωση ενός καινούργιου πιάτου.

Ποια θεωρείτε την μεγαλύτερη σας επιτυχία στην ζωή ως τώρα;
Το ότι έχω καλή οικογένεια και αγαπητούς φίλους, φίλους ζωής.

Λένε ότι το φαγητό συνδέεται με την ευτυχία. Το πιστεύετε αυτό πραγματικά;
Νηστικό αρκούδι δεν χορεύει!

Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα για εσάς όταν μαγειρεύετε για φίλους και οικογένεια. Και ποια είναι η πιο σημαντική συμβουλή που θα δίνετε για κάποιον που καλεί κόσμο για φαγητό;
Θέλω να μου μένουν λίγα μόνο πράγματα να κάνω όταν φθάσουν σπίτι μου για να μπορώ κι εγώ να περάσω καλά. Τιπ - διασκέδασέ το, αλλά με οργάνωση!

Ποιο είναι το αγαπημένο σας ελληνικό πιάτο;
Σαν να με ρωτάτε πιο από τα παιδιά μου αγαπάω περισσότερα.

Ποια είναι η πρώτη σας ανάμνηση από φαγητό;
Νεαϋορκέζικη πίτσα σε ηλικία 2-3 χρονών, καθισμένη στο πάγκο όπου με τάιζε ο ίδιος ο πιτσαδόρος!

Νιώθετε αλλαγές στην συμπεριφορά των ξένων όταν αναφέρετε την ελληνική σας καταγωγή από τότε που μας χτύπησε η κρίση;
Ένα πράγμα που με πληγώνει είναι όταν ακούω την τελευταία κουτσή Μαρία να λέει "Τουλάχιστον δεν είμαστε Ελλάδα". Τσαντίζομαι με την τεμπέλικη δημοσιογραφία που ταΐζει στον κόσμο έξω ότι τους ταΐζει η ίδια η Τρόικα, όταν δεν ψάχνει πιο βαθιά. Αλλά σε γενικές γραμμές δεν έχω καταλάβει κάποιο "ρατσισμό" επειδή είμαι Ελληνίδα. Ίσα-ίσα συμπόνια εκφράζει ο κόσμος.

Και στην Ελλάδα, ποιες αλλαγές παρατηρείτε κάθε φορά που έρχεστε;
Κανένας δεν χαμογελάει εδώ πια. Είναι αισθητό.

protothema.gr