Πριν κάνα μήνα έκατσα κι έκανα μια λίστα με θέματα που θα ήθελα να γράψω στις ελεύθερες πτήσεις. Ήμουν πολύ ενθουσιασμένη. Είχα πολλές ιδέες που μου φαίνονταν όλες τους υπέροχες και επιπλέον, θεωρούσα ότι είχα κάνει ένα πολύ σημαντικό βήμα, εφόσον δεν είναι πάντοτε εύκολο να βρεις ένα ενδιαφέρον θέμα. Κι εγώ είχα βρει πολλά!

Λευκή σελίδα. Το χεις ακούσει αυτό; Writers block. Όταν πρέπει να γράψεις, θέλεις να γράψεις, αλλά η έμπνευση έχει πάει περίπατο στο Φλοίσβο και τα δάχτυλα χτυπούν ρυθμικά, όχι το πληκτρολόγιο, αλλά το γόνατο του συγγραφέα.

12/12/2012 - 00:47H μαύρη γάτα

Έχω μία μαύρη γάτα στο σπίτι. Γύρω της συμβαίνουν περίεργα πράγματα. Τα μάτια της είναι κιτρινωπά, μα θα ορκιζόμουν ότι καμιά φορά που την κοιτάω αλλάζουν χρώμα και γίνονται πράσινα, μπλε, μαύρα, ροζ, μωβ.. Δεν ξέρω. Μπορεί να είναι και η κούρασή μου.

Στο πανηγύρι του Χριστού.
-Χορεύουμε;
-Μπα, δεν έχω όρεξη τώρα…

Πνίγομαι, πνίγεσαι, πνίγεται... Αφορμή σήμερα, τα λόγια του Μενέλαου, της Δώρας και του Σταύρου. Αφουγκράζεσαι τις ανάσες γύρω σου, παρατηρείς τα βλέμματα, τις σκυθρωπές ματιές, το αργό βάδισμα, την ένταση γύρω σου, την ανησυχία στα λόγια... Το στόμα ξεραίνεται γρήγορα.

Δοκίμασα πολλές φορές να ξεκινήσω να γράφω μία πτήση και διαρκώς την διέκοπτα. Αν και οι αφορμές που δίνει η εποχή είναι αμέτρητες, η σκέψη μου δεν μπορούσε να επικεντρωθεί σε ένα θέμα.

Η έμπνευση έχει χαθεί από καιρό. Δύο μήνες δεν έχω γράψει, δεν έχω σκεφτεί καν τίποτα. Στο τρόλευ έρχονταν οι ωραίες οι ιδέες εκεί στην αναποδη θέση που ξεχνιέμαι και χάνω τη στάση μου. Εδώ και εβδομάδες όμως τίποτα.

Για ιστορίες παλιές θα γράψεις, τρυφερές, και αστείες αν θυμηθείς. Μνήμες, νοσταλγίες, αγκάθι και βάλσαμο, κρυφές σκέψεις, καλοκαίρια και έρωτες. Για πανηγύρια. Για μύθους και για παραδόσεις που διάβασες ή κάπου άκουσες για αυτές. Έτσι είναι ωραία.