«Με απόλυτο σεβασμό προς το επιβατικό κοινό, η NEL LINES ανανεώνει τον στόλο της και διαμορφώνει πολιτικές που αποσκοπούν στη βελτίωση των συνθηκών της τουριστικής κίνησης και την ικανοποίηση και διευκόλυνση των πελατών της.» http://www.linkedin.com/company/nel-lines

Το κείμενο που εδώ ξεκινά και που ίσως θελήσετε να διαβάσετε δεν είναι βέβαια διαφημιστικό… Μα-θα πει κανείς-τότε, τι είν’ όλ’ αυτά τα γλυκά λόγια για τη NEL LINES και γιατί παρατίθενται σαν ένας τεράστιος άχαρος τίτλος; Δεν είναι τίτλος αλλά ένα πολύ σοβαρό ψέμα –ναι!- που πρέπει να αναιρεθεί  βήμα προς βήμα. Ας μπούμε λοιπόν στο κυρίως θέμα…

Τι σημαίνει «ανανεώνει το στόλο της» άραγε; Να το εξηγήσουμε: Σημαίνει πως το πλοίο «Μυτιλήνη» της NEL, μετά από την πολύμηνη φάση επισκευής του, φεύγει από το λιμάνι του Πειραιά γεμάτο επιβάτες, για να τους γυρίσει πίσω στο σημείο εκκίνησης λόγω βλάβης! Σημαίνει επίσης πως, όταν το σεβαστό, κατά τα άλλα (ποια άλλα, άραγε;) επιβατικό κοινό φτάσει μετά κόπων και βασάνων στο λιμάνι των Φούρνων Κορσεών, το περιμένει μια… έκπληξη: Το «Μυτιλήνη», που μπορεί, πάντοτε με τον πρέποντα σεβασμό, να καθυστερεί τους επιβάτες του, δεν μπορεί ωστόσο να τους… περιμένει: η μπουκαπόρτα αρχίζει να ανεβαίνει, πριν λύσει ο καβοδέτης-υπάλληλος της ίδιας εταιρίας, αφού, ωστόσο ο λοστρόμος τον έχει πετάξει έξω από το πλοίο απωθώντας τον βίαια-με γενναίες σπρωξιές, και χυδαία-με προσβλητικές ύβρεις-χαρακτηρισμούς!

Και μια επιβάτισσα, που προφανώς συμπεριλαμβάνεται στην «τουριστική κίνηση», για τη «βελτίωση των συνθηκών» της οποίας περηφανεύεται η NEL, τρέχει να προλάβει το πλοίο που δεν μπορεί να περιμένει και προλαβαίνει να επιβιβαστεί την τελευταία στιγμή, μα αυτό δεν της είναι αρκετό: ζητάει σεβασμό από την εταιρεία και για τον συνταξιδιώτη της που τρέχει να προλάβει κι αυτός. Ε, φτάνει πια: ο λοστρόμος αγανακτεί, τη σπρώχνει με δύναμη, τη ρίχνει κάτω και τη… σέρνει… Ο συνταξιδιώτης της γυναίκας πηδάει στη μπουκαπόρτα που πλέον κλείνει και καταφέρνει να πηδήξει στο εσωτερικό του πλοίου, μόνο και μόνο επειδή κάποιος από το πλήρωμα-ίσως κι ο ίδιος ο λοστρόμος!-του δίνει το χέρι, για να μην έρθουν τα χειρότερα...

Ο κόσμος στο λιμάνι «τρελαίνεται» και διαμαρτύρεται έντονα στους νεαρούς λιμενικούς, που προφανώς ενοχλούνται από το αίτημα των Φουρνιωτών  να είναι ασφαλής ο απόπλους και που, χωρίς να έχουν παρέμβει καθόλου ούτε καν ως άνθρωποι, πόσο μάλλον ως λιμενικοί, στην εξέλιξη του συμβάντος, κατηγορούν τον κόσμο ότι προκαλεί αναταραχή! Το πλοίο αποπλέει ανενόχλητο…

Θα πείτε πως το πρόβλημα δεν είναι μόνον η NEL, μα και το Λιμενικό Σώμα, όσον αφορά στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται και εφαρμόζει τους κανονισμούς ασφαλείας στο λιμάνι των Φούρνων. Ώρα να διευρύνουμε, λοιπόν, το νοητό χώρο των ευθυνών με την παραπάνω πολύ ουσιαστική αφορμή και να γράψουμε με έμφαση πως η λογική ή –αν θέλετε- η καχυποψία λέει πως δεν είναι παρά η εύκολη λύση να φορτώσουμε τις ευθύνες όλες αποκλειστικά στον τελευταίο τροχό της αμάξης: ο λοστρόμος και οι νεαροί λιμενικοί δεν είναι προφανώς αθώοι  αλλά εργάζονται, λειτουργούν κι «αποφασίζουν» μέσα στα πλαίσια των οδηγιών-ενίοτε πιεστικών - των ανωτέρων τους, που κι αυτοί με τη σειρά τους πιέζονται από τα δικά τους αφεντικά… Το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι κι ας φτάνει να βρωμάει ως την ουρά!

Τα γεγονότα που παρουσιάσαμε και κάναμε μια μικρή προσπάθεια ερμηνείας τους δεν είναι προϊόν ζωηρής φαντασίας ούτε υπερρεαλιστικό ή αλληγορικό δημιούργημα, δυστυχώς… Η αλήθεια τους πονάει και απαιτεί την αμερόληπτη έρευνα σε βάθος και την αντίστοιχη απόδοση ευθυνών με δίκαιο τρόπο. Τα εν λόγω συνέβησαν την 1η Ιουλίου 2014… Καλό μήνα από τους Φούρνους της παραμεθορίου, που οι άνθρωποί τους αξίζουν καλύτερη μεταχείριση…  

Κλαίρη Θανοπούλου