Πριν λίγο καιρό, η Ικαρία μύρισε λίγο από το φιόρο του Λεβάντε. Ένα μικρό παρεάκι τριγυρνούσε στα στενά του Αγίου Κηρύκου και επισκέφθηκε όλες σχεδόν τις ταβέρνες της γύρω περιοχής. Με μια κιθάρα, ένα μαντολίνο και με ρεπερτόριο τις καντάδες του Ιόνιου, έδωσε άλλο χρώμα και ήχο στα βράδια του νησιού.

Ο κ. Γιάννης, μετά από αρκετές προσπάθειες, κατάφερε να επισκεφθεί τον φίλο του Σπύρο που εδώ και δυο χρόνια μένει και εργάζεται μόνιμα στο νησί ως δάσκαλος της Φιλαρμονικής Ικαρίας. Μαζί του, έφερε και μια κιθάρα που δεν αποχωρίζεται ποτέ αλλά και κάτι άλλο που παίρνει μαζί του όπου πάει, το αγαπημένο του κρασί. Για την ακρίβεια 27 μπουκάλια για μία εβδομάδα παραμονής!

Ο κ. Γιάννης είναι ένας καλοστεκούμενος 65αρης, με πλούσια κόμη πυκνά μαύρα φρύδια και μια μπάσα τενορικη φωνή. Είχε ακούσει τόσα για την Ικαρία από τον φίλο του Σπύρο, γι΄ αυτό θέλησε να έρθει προετοιμασμένος. Εκείνος μας γνώριζε. Εμείς τον μάθαμε.

Σε κάθε ταβερνάκι που επισκέφθηκε, χαιρετούσε και συστηνόταν σε όλους, παράγγελνε τα μεζεδάκια του και έπινε το κρασί του. Λίγα ποτηράκια αργότερα έβγαζε και την κιθάρα και παρέα με το μαντολίνο του Σπύρου, διασκέδαζε τους πάντες με ακούσματα που σπάνια συναντάμε από αυτή την μεριά της Ελλάδας.

Στην Ζάκυνθο είναι ιδιοκτήτης ταβέρνας στο λιμάνι του νησιού ονόματι Βαρκαρόλα (από την ιταλική λέξη barca = βάρκα, είναι είδος τραγουδιού ή οργανικής μουσικής, που σχετίζεται με τη βαρκάδα σε βενετσιάνικη γόνδολα). Κάθε βράδυ με συνοδεία του γιους του, κάθεται σε κάθε τραπέζι και αφιερώνει από ένα τραγούδι σε κάθε έναν από τους θαμώνες.

Στην Ικαρία ήρθε για να την δει με τα μάτια του όσα μέχρι πρότινος άκουγε. Έπαιξε τα πάντα στις σχεδόν καθημερινές επισκέψεις του και έδειξε σε όλους μια διασκέδαση διαφορετική απ’ όσα είχαμε μέχρι τώρα συνηθίσει. Για μερικούς λίγο πιο αυθεντική από πολλά που «συνηθίζονται», και σίγουρα πιο ρομαντική. Όπου και να τραγούδησε οι πιο παλιοί τον άκουγαν με νοσταλγία και οι νεότεροι με απορία. Όλοι όμως με χαμόγελο μιας και το ρεπερτόριο με τις καντάδες έφερνε συναισθήματα ευφορίας σε όλους.

Φεύγοντας έδωσε ραντεβού για του χρόνου. Είπε ότι του τελείωσε το κρασί και έπρεπε να στείλει καινούριο. Μόνο που θα έπρεπε να φέρει παραπάνω γιατί τα 27 μπουκάλια αποδείχθηκαν λίγα για μια εβδομάδα!!! Ζήτησε και απ΄ όσους γνώρισε να μη ντραπούν και αν θέλουν να κάνουν καντάδα στην αγαπημένη τους να του το ζητήσουν και αυτός θα ετοίμαζε ειδικό ρεπερτόριο.

Αυθεντικός και πέρα για πέρα ρομαντικός έφερε στο νησί για μια εβδομάδα ήχους και εικόνες από έναν άλλο τόπο αλλά και μια άλλη εποχή.

Μανώλης Ξενάκης
exenakis@hotmail.com

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις του Μανώλη Ξενάκη.