Για τη Λένα Διβάνη δε χρειάζεται να πούμε πολλά. Τα λέει όλα μόνη της στις αίθουσες διδασκαλίας και τα βιβλία της. Περιγράφει τον εαυτό της ως δημιουργική, κωλοπερίεργη για όλα, παιγνιώδης αλλά και παιδαριώδης, κυρίως όμως ως ντούρασελ. Απεχθάνεται τα σούσουρα και τα σούργελα.

Το τελευταίο της βιβλίο «Αγάπη μου, συρρίκνωσα την Ελλάδα», μπορούμε να πούμε ότι αποτελεί τη συνέχεια του «Τι θα γίνω άμα δε μεγαλώσω και άλλα αναπάντητα ερωτήματα». Τα κείμενα του βιβλίου πρωτοδημοσιεύτηκαν στα Νέα, το Protagon και το Psychologies. Ιστορίες που καταγράφει περιμένοντας στη στάση ή κατά τη διάρκεια της διαδρομής, κουβέντες ή μονόλογοι ανθρώπων, συμπεριφορές, στάση ζωής.

Συνθέτει το παζλ της Ελλάδας και της κατρακύλας της. Γλιστράει πάνω στο χιούμορ και την ειρωνεία και μας μιλάει για τον έρωτα και τις άχαρες προσπάθειες για την ανακάλυψή του, για τις μειονότητες και το ρατσισμό, για τα λαμόγια που καταγγέλλουν το δυσκίνητο και διεφθαρμένο κράτος, για τα όνειρα των νέων και τα γκρεμισμένα όνειρα των ίδιων στην αναζήτηση καριέρας ή έστω δουλειάς.

Σε δύο από τις ιστορίες της κάνει αναφορά στην Ικαρία, «Πώς να ζήσετε εκατόν είκοσι χρόνια  - και να θέλετε κι άλλα!» και «Κλοτσιά ή φιλί;». Είναι λάτρης του νησιού μας, μας επισκέπτεται συχνά για χαλάρωση, ενώ έχει έρθει και με την ορειβατική της ομάδα για σκαρφάλωμα.

Διακόσιες πενήντα σελίδες με το μοναδικό της τρόπο να σερβίρει δροσερά τα καυτά θέματα, με συνοδεία λεμονιού, δυόσμου και πάγου. Όπως κάνουν οι μεγάλοι δάσκαλοι και όπως ταιριάζει περισσότερο στο καλοκαίρι. Διαβάστε το πιο ανάλαφρο βιβλίο για τους πιο βαθύς προβληματισμούς και.. ακουμπήστε το κάτω από μία γλυκανάλατη Μαντά ή μια προκλητικότερη Σίλβια Ντέι (κάνει αναφορά και στη λεγόμενη γυναικεία λογοτεχνία). Η σειρά ανάγνωσης δεν έχει σημασία.

Γιάννης Κέφαλος για το ikariamag.gr