Είναι πρωί. Κάθεσαι στον καναπέ και πίνεις βαριεστημένα τον καφέ σου. Η τηλεόραση χωρίς φωνή, μόνο εικόνα. Το ραδιόφωνο χωρίς εικόνα, μόνο φωνή. Έχεις συνηθίσει τις χαοτικές συνθήκες και δεν είναι η πρώτη φορά που κοιτάζεις την τηλεόραση αλλά ακούς τον αγαπημένο σου παραγωγό στο ραδιόφωνο. Όλα μαζί. Λίγο απ’ όλα και τίποτα. Πολύ τίποτα. Η διάθεση σέρνεται στα πατώματα κι αν γινόταν θα διαπερνούσε το τσιμέντο και θα ζωγράφιζε σκιές στο ταβάνι του γείτονα. Μετράς τρεις μήνες χωρίς δουλειά κι ακόμα δεν το έχεις πει σε κανέναν. Ντρέπεσαι. Το ξέρουν μόνο οι δικοί σου αλλά όλοι οι υπόλοιποι έχουν την εντύπωση πως ανήκεις ακόμα στους τυχερούς, σε εκείνους που έφυγαν πριν χρόνια απ’ το νησί, που έχουν βρει την άκρη τους και περνάνε καλά.

Τα ρολά κατεβασμένα, μόνο λίγες ακτίνες από τις γρίλιες γιατί το άπλετο φως σημαίνει αισιοδοξία ή τουλάχιστον όρεξη για βόλτα. Θυμάσαι το λιμάνι του Ευδήλου γεμάτο κόσμο, η ποικιλία του Θοδωρή είναι σχεδόν μπροστά στα μάτια σου. Ασυναίσθητα σπρώχνεις την κούπα και τον καπνό για να ακουμπήσει την πιατέλα. Ανάβεις τσιγάρο και βρίσκεσαι ξαφνικά στην Ακαμάτρα, δίπλα στον Αντώνη και τον Πέτρο να πειράζετε την Αλέκα και τη Μαρία.

Σηκώνεσαι και φτάνεις μέχρι το νεροχύτη αλλά δε θέλεις κάτι συγκεκριμένο και ξαναγυρίζεις στον καναπέ. Αφήνεις το σώμα σου να μπλάσει στα μαξιλάρια κι έχουν περάσει τόσες ώρες από τότε που ξύπνησες που θαρρείς ότι βλέπεις τον ήλιο να βουτάει πίσω από το εκκλησάκι της Ανάληψης.

Ξοδεύεις μέρες, η σημερινή είναι ίδια με τη χθεσινή, σίγουρα θα βγάλει με καρμπόν και την αυριανή. Φοβάσαι τον άγνωστο χειμώνα της αγαπημένης καλοκαιρινής Ικαριάς. Σκέφτεσαι το σπίτι που δεν έχει όλες τις ευκολίες. Δεν έχεις κεφάλαιο κι η ελπίδα έχει χαθεί γιατί κάποιοι φρόντισαν να την εξαφανίσουν. Χωρίς ελπίδα δε βάζεις στόχους, άρα δε βλέπεις μέλλον.

Η ζωή στην πόλη, όπως στην πούλησαν, ήταν σαν το αχυρένιο σπίτι που χάθηκε στο πρώτο φύσημα του λύκου. Η ζωή στο νησί είναι πέτρινη, σκληρή και λιτή αλλά αληθινή. Υπάρχουν δύσκολοι άνθρωποι, ενίοτε συναντάς μιζέρια ή μοιρολατρία. Υπάρχουν όμως χαμόγελα και πολλή ζεστασιά. Μην εγκλωβίζεσαι. Το δικό σου μέλλον είναι στο νησί που έχει για σένα το πιο πλούσιο παρελθόν. Αυτός ο τόπος είναι η δική σου σχεδία.

Γιάννης Κέφαλος
kefalos@ikariamag.gr

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις του Γιάννη Κέφαλου.