Έχει ήδη συνεργαστεί με τοnν Ψαραντώνη, την Αναστασία Μουτσάτσου, τον Νίκο Ζιώγαλα, τον Βασίλη Λέκκα, την Πέννυ Ραμαντάνη από τους Όναρ, τον Δημήτρη Καρρά, τους Παπιστάνους και τη Βιολέτα Ίκαρη.

Σήμερα, δυο χρόνια μετά και με αφορμή την παρουσίαση του 2ου προσωπικού του δίσκου "παράθυρο στο δρόμο", μιλάμε ξανά με τον Θεολόγο για τη μέχρι τώρα πορεία του, τα όνειρα, τις προθέσεις, τους κινδύνους και τις στιγμές που μετρούν για εκείνον σε όλη του την προσπάθεια. Συντελεστές του δίσκου: Σταμάτης Μαρίνος (μουσική-στίχους), οι Ικάριοι Δημήτρης Καντούνης (μουσική-στίχους) και Βιολέτα Ίκαρη (μουσική-στίχους),  Σπήλιος Παπαγιαννόπουλος (στίχους), Κατερίνα Ξαναλάτου (στίχους), Θανάσης Στουπής (στίχους), και ο μεγάλος ποιητής μας Ναπολέων Λαπαθιώτης. Έχει ήδη ξεχωρίσει το "Κάθε Κορμί".

Συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Βατούγιο:

Πριν δύο χρόνια είχε βγάλει τον πρώτο του προσωπικό δίσκο "Υπόγεια Διάβαση" και είχε μιλήσει και τότε στο ikariamag.gr. Στη συνέντευξη εκείνη, σας είχα εκμυστηρευτεί και την προσωπική μου σχέση με τον Θεολόγο Κάππο.

Ο Θεολόγος σήμερα ανοίγει "το παράθυρο" του στο ikariamag.gr και μας αφήνει να κοιτάξουμε μέσα αλλά και να παρατηρήσουμε εκ των έσω τι βλέπει ο ίδιος στον κόσμο. Απολαμβάνω την πορεία του Θεολόγου στο τραγούδι, όχι φυσικά από θέση ισχύος ή θεατή. Ίσα ίσα. Παρακολουθώ τα βήματα του, όπως ανοίγει δρόμο, γιατί κάθε ένα από αυτά είναι και μια πραγματική κατάκτηση, από έναν άνθρωπο με στόχο, ταλέντο και πολλή προσπάθεια. Τα παρακολουθώ γιατί τα ακολουθώ, γιατί παίρνεις δύναμη όταν βλέπεις ότι και ο διπλανός σου "το παλεύει" αλλά και "την παλεύει" με το όνειρο του στις σημερινές συνθήκες. Δεν είμαστε εδώ για να χειροκροτήσουμε. Αλλά για να καταλαβαίνουμε.

Έτσι απήλαυσα και αυτή τη κουβέντα, γιατί αντιλήφθηκα ότι οι "διαπιστώσεις" του, πιστοποιούν χιλιόμετρα, πορεία, κέρδος ουσιαστικό. Και αν χαίρομαι που υπάρχει αυτό το μέσο, είναι επειδή μοιραζόμαστε βιωματικούς "χάρτες πορείας" με ανθρώπους που προσπαθούν. Μαρτυρίες για το από πού πέρασαν και τι κατάλαβαν. Έτσι ακούγονται στα δικά μου αυτιά οι απαντήσεις του όπως πχ ότι μέσα από το "παράθυρο" του δεν αφήνει μόνο να τουν δουν, δε βλέπει μόνο αλλά και επιλέγει πόσο φως ή σκοτάδι θα περάσει. Μου φάνηκε πολύ χρήσιμο αυτό.
Τέτοιες στιγμές αλλά και άλλες, που ο συνομιλητής σου επιλέγει να μοιραστεί μαζί σου και - ίσως χωρίς να το καταλαβαίνει και ο ίδιος- σού πιστοποιηεί ότι εδώ μιλάμε για ένα πραγματικά δημιουργικό ταξίδι το οποίο ο ίδιος ζει και εξερευνεί και ανακαλύπτει, πριν από όλους:

"Αυτό που με ηλεκτροδοτεί αυτή την περίοδο στη σχέση μου με τους ακροατές, είναι εκείνες οι μοναδικές στιγμές δευτερολέπτων που μεσολαβούν από την τελευταία νότα ή τον τελευταίο ψίθυρο ενός τραγουδιού μέχρι το χειροκρότημα."

Ελπίζω να απολαύσετε κι εσείς αυτή τη συνέντευξη:

Δύο χρόνια μετά επιστρέφεις, μ' ένα "παράθυρο στο δρόμο". Τι βλέπεις από αυτό;
«Το παράθυρό μου είναι ένας κινούμενος πίνακας της καθημερινότητας με αλουμινένια κορνίζα και φόντο το δρόμο» είπα σε κάποια άλλη συνέντευξη. Τώρα θα ήθελα να διευκρινίσω πως μέσα απ’αυτό βλέπω τη ζωή και τους ρυθμούς της, το καθημερινό άγχος και την αγωνία των ανθρώπων να φτάσουν στις δουλειές τους, τα παιδιά να πηγαίνουν στο σχολείο, τους παππούδες να κάνουν περίπατο. Μου αρέσει να παρατηρώ απο μακρυά τους ανθρώπους. Μέσω του “παραθύρου” μου, επίσης, επιλέγω  πόσο “φώς”, πόση ”ημέρα” ή “νύχτα”, θα βάλω μέσα και πόσα ακόμα θ’αφήσω να φανούν προς τα έξω.

Στον δίσκο σου ακούμε μουσική που κινείται από την μπαλάντα στο έντεχνο και φτάνει μέχρι το παραδοσιακό. Πλούσια ενορχήστρωση και πολύ ενδιαφέρουσες ερμηνευτικά απόπειρες. Ποιο επιθυμείς να είναι το μελωδικό σου αποτύπωμα με αυτόν τον δίσκο;
Αυτό είναι κάτι που επιθυμώ να αποτυπωθεί σε κάθε ακροατή σύμφωνα με τα δικά του γούστα, ακούσματα και βιώματα. Αυτό που εγώ έκανα, ήταν να ντύσω τους στίχους σύμφωνα με τη δική μου αισθητική. Ελπίζω πως θα δεχτεί ο καθένας  με ενδιαφέρον και με το δικό του τρόπο τα τραγούδια αυτού του δίσκου.

Ακούς μουσική πέρα από το ευρύτερο είδος που κινείσαι; Ελληνική και ξένη. Τι σ' αρέσει να ακούς;  Έχεις σκεφτεί να πειραματιστείς με πιο ηλεκτρονικούς ήχους ή και αγγλόφωνα (νέα) κομμάτια; Για να πάμε δηλαδή λίγο και στους στίχους, πέρα από τη μελωδία: Ως προς την ποιητική των στίχων, σε απασχολεί ο λυρισμός κι αν ναι, αναγνωρίζεις κάποιους κινδύνους; Τι "γλώσσα" θέλεις να μιλάνε τα τραγούδια σου στον κόσμο;  
Βέβαια ακούω μουσική και εκτός του χώρου που κινούμαι. Ρεμπέτικο, καλό λαικό, ροκ, τζαζ. Επίσης, πολύ συχνά επιλέγω ν’ακούσω ορχηστρική μουσική. Με ηλεκτρονικούς ήχους δεν έχω σκεφτεί προς το παρόν ν’ασχοληθώ.
Όταν εξαντλήσω την ανεξάντλητη ελληνική γλώσσα, ίσως τότε επιχειρήσω να πειραματιστώ με ξενόγλωσσο στίχο. Άλλωστε κρύβει μέσα της θησαυρό λέξεων και εννοιών και μ’αρέσει να τη σκαλίζω. Προς το παρόν με αφορά μόνο η ελληνική ώς προς την έκφρασή μου.
Ο λυρισμός των στίχων με απασχολεί αρκεί να μη γίνεται επί τούτου με σκοπό να προκαλέσει εντυπώσεις. Οι κίνδυνοι σ' έναν επιτηδευμένα λυρικό στίχο είναι, πρώτον να μην αγγίζει ως προς την κατανόηση τους ακροατή και δεύτερον να μην καταλαβαίνει ούτε καν ο τραγουδιστής τι ακριβώς λέει.  Ένας στίχος μπορεί να είναι λυρικός και συνάμα καθημερινός και να αφορά μεγάλο μέρος των ακροατών. Οι στίχοι των  τραγουδιών μου θέλω να είναι κατανοητοί και να μη χρησιμοποιούν λέξεις και εκφράσεις χιλοειπωμένες με αποτέλεσμα να καταλήγουν να είναι κακέκτυπα. Απο τη στιγμή που δεν υπάρχει παρθενοεγέννεση, ας βρούμε τουλάχιστον το στίγμα μας μέσα απο τις επιρροές μας.

Η Ικαρία και το κοινό της σε αγαπά και σε ανέδειξε. Βλέπουμε με χαρά ότι επιφυλάσσεις live στο νησί και κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Είναι μια σχέση που αλληλοτροφοδοτείστε και σου δίνει επομένως και σένα δύναμη; Είναι μια αίσθηση σαν να τραγουδάς στο σπίτι σου;
Είναι μία σχέση εξάρτησης θα έλεγα. Πηγαίνω παίρνω τη “δόση” μου κι επιστρέφω. Μου δίνει δύναμη, οξυγόνο, δυνατές στιγμές και όμορφες εικόνες. Όταν μάλιστα τη συνδυάζω και με τη δουλειά μου είναι ακόμα πιο όμορφα όλα. Σ’αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφέρω πως είμαι ιδιαίτερα συγκινημένος για τη στήριξη και την “αγκαλιά” που δέχομαι απο τον κόσμο του νησιού όλα αυτά τα χρόνια.

Αν και ερμηνευτικά δεν κινείσαι σε χώρους με τραγούδια γλεντιού, ωστόσο παρατηρούμε στα Live σου μια "ανεβασμένη" ατμόσφαιρα. Έχεις τον τρόπο και ξεσηκώνεις το κοινό. Είναι στη φύση σου μια που από παιδί έχεις ζήσει τη λειτουργία του ικαριώτικου πανηγυριού; Μας επιφυλάσσεις κάτι τέτοιο και στο Live της παρουσίασης του νέου σου δίσκου;
Σίγουρα με έχει επηρεάσει το ικαριώτικο πανηγύρι. Πώς να μη σ’επηρεάσει άλλωστε.Δεν είναι μελετημένη ή προγραμματισμένη η ανεβασμένη ατμόσφαιρα, αντιθέτως προκύπτει στην πορεία και με βάση τη σχέση που αναπτύσσουμε με το κοινό κάθε φορά. Άλλωστε δεν είναι και κάτι δύσκολο να ξεσηκώσεις τον κόσμο, πόσο μάλλον σε χώρους που κυκλοφορεί και αλκοόλ. Αυτό που με ηλεκτροδοτεί αυτή την περίοδο στη σχέση μου με τους ακροατές, είναι εκείνες οι μοναδικές στιγμές δευτερολέπτων που μεσολαβούν από την τελευταία νότα ή τον τελευταίο ψίθυρο ενός τραγουδιού μέχρι το χειροκρότημα.

Όσο για το live της  παρουσίασης του νέου μου δίσκου,σας περιμένω όλους την Τετάρτη 6 Απριλίου στο Σταυρό του Νότου, ν’ακούσετε όλα τα τραγούδια απ’ τη νέα δισκογραφική δουλειά μου, καθώς και τραγούδια άλλων αγαπημένων καλλιτεχνών. Για ακόμη μία φορά, θα με τιμήσει με την παρουσία της στη σκηνή η φίλη μου και συντοπίτισσα, Βιολέτα Ίκαρη.

Σε ευχαριστουμε πολύ!

Διαβάστε περισσότερα για την παρουσίαση του νέου δίσκου του Θεολόγου Κάππου στις 6 Απριλίου με χορηγό επικοινωνίας το ikariamag.gr και πάρετε μέρος στον διαγωνισμό για να κερδίσετε διπλές προσκλήσεις.