Ο Μπαρμπα- Σταύρος από την Ικαρία, ανοίγει το καρνάγιο του τη δεκαετία του '60 στη Χώρα της Μυκόνου. Καραβομαραγκός, παντρεμένος με Μυκονιάτισσα. Καλός άνθρωπος και πρώτος μάστορας, αν και όχι ιδιαίτερα γρήγορος. Φυσικά αριστερός.

Έναν καημό έχει ο Μπαρμπα-Σταύρος, μόλις βγει τη σύνταξη να φτιάξει το δικό του σκαρί. Και να το ονομάσει... Ριζοσπάστη!

Φτάνει ο καιρός το λοιπόν, και ξεκινά για ένα μεγάλο στ' αλήθεια καΐκι. Και κάθε που περνάς από τη Φραγκοκκλησιά, τον βλέπεις, εκεί, να καταγίνεται με το όνειρο του, ώρες ατελείωτες.

"Κυρ Σταύρο, πώς πάει ο Ριζοσπάστης;". Και σού γνέφει χαμογελώντας "Καλά, καλά".

Τα χρόνια περνούν. Πάνω από μία δεκαετία πολεμά να το τελειώσει, μα δε θα το προκάμει ο δυστυχής. Πεθαίνει γύρω στα 85, ίσως και μεγαλύτερος.

Κι έτσι, ο γαμπρός του, φρόντιζει να ολοκληρωθεί το καΐκι και το 'δίνει σε άλλον, τι να το κάνει ο άνθρωπος, δε το χρειάζεται.

Ο Μπαρμπα-Σταύρος δεν πρόλαβε όμως ούτε και να γράψει στη πρύμνη του καϊκιού, τ' όνομα που 'θελε. Και ο τότε, ακόμα αβάπτιστος, εκεί στις αρχές του '90,  "Ριζοσπάστης" αλλάζει χέρια μα και όνομα, μια που ο γαμπρός του δεν το ονομάζει έτσι.

Πασοκτζής γαρ!

- - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Ο Γιώρης  (Γιώργος στα Μυκονιάτικα) κατάγεται από φτωχή ικαριώτικη οικογένεια γι΄αυτό και ήρθε στη Μύκονο, αρχές της δεκαετία του ’60, να δουλέψει ως μεταλλεργάτης στην εξαγωγή βαριτίνης "ὅπου   τὰ ἀποθέματα  ὑπολογίζονται  ἐκ  τῶν  ἐπιφανειακῶν  ἐνδείξεων  εἰς  4 ἐκατομ. τόννων”. Φυσικά αριστερός.

Συχνάζει στον καφενέ του Κωστή, στο παλιό λιμάνι, κάτω από το Δημαρχείο (τώρα το πήρε ο Δήμος και το ‘χει κάνει γραφεία). Εκεί συχνάζουν και οι περισσότεροι αριστεροί του νησιού, η Μέλπω Αξιώτη, μέχρι και ο Μανώλης Γλέζος έχει δώσει ομιλία. Ο Κωστής είναι έντιμος άνθρωπος, συγγενής μάλιστα του Καμπανέλλη.

Βρισκόμαστε στα 1987 και συγκεκριμένα τη βραδιά του τελικού Ευρωμπάσκετ μεταξύ ΕΣΣΔ και Ελλάδος. Το καφενείο γεμάτο, κόσμος πολύς να παρακολουθήσει τον αγώνα από τη μεγάλη ασπρόμαυρη τηλεόραση που στέκεται ψηλά στο βάθος της αίθουσας. Εκεί και ο Γιώρης, μπροστά μπροστά, μεγάλος πια, δεν βλέπει και καλά. Δίπλα του ένας άλλος ηλικιωμένος, επίσης κομμουνιστής.

Ο αγώνας προχωρά, αγωνία, φωνές, τσιγάρα και τσίπουρα που πηγαινοέρχονται. Τέσσερα δευτερόλεπτα πριν το τέλος, ισοπαλία. Φάουλ υπέρ της Ελλάδος. Ο Καμπούρης βάζει την πρώτη βολή κάνοντας το σκορ 101-102. Ανακούφιση, σφυρίγματα και αμέσως σιωπή ενόψη της δεύτερης βολής. Ο Γιώργης κοιτά απορημένος τον γέρο δίπλα του που χειροκροτά, έχει μπερδευτεί.

Ο κόσμος κρατά την ανάσα του για την τελευταία επίθεση των Σοβιετικών αλλά ο παππούς, με το που μπαίνει η δεύτερη βολή του Καμπούρη, σηκώνεται πάνω και φωνάζει ζήτω.

Ο Γιώργης δεν αντέχει. Γυρνά και του λέει: “Καλά, εσύ είσαι με εμάς ή με τους άλλους;”

Κωνσταντίνος Βατούγιος
konstantinos@ikariamag.gr

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις του Κωνσταντίνος Βατούγιου.