Επιστρέφοντας από την Πανικαριακή συγκέντρωση διαμαρτυρίας σχετικά με την υγεία και το Νοσοκομείο Ικαρίας, που δυστυχώς η προσέλευση δεν ήταν αυτή που προσωπικά περίμενα, μου δημιουργήθηκαν κάποιες σκέψεις – εντυπώσεις και θα ήθελα να τις μοιραστώ μαζί σας.

• Δε γίνεται να πραγματοποιείται διαμαρτυρία για την συγχώνευση του Νοσοκομείου και να είναι γεμάτες οι καφετέριες και τα καφενεία στον Άγιο Κήρυκο!

Ξέρω ότι θα γίνω γραφικός λέγοντας ότι η υγεία είναι το πολυτιμότερο αγαθό, αλλά μάλλον για πολλούς δεν είναι πρωτεύον ζήτημα στην ζωή τους.

• Δε γίνεται να πραγματοποιείται διαμαρτυρία για την συγχώνευση του Νοσοκομείου και να αναφέρεται σε ομιλία ότι πρέπει να ευαισθητοποιηθούν οι ικαριώτες της Αθήνας.

Η δραστηριοποίηση του καθενός πρέπει να γίνει αυτόματα, από εσωτερική και μόνο παρακίνηση και όχι με παρακάλια και παρότρυνση από τρίτους. Εάν χρειάζεται για ένα τόσο μείζον θέμα να ευαισθητοποιηθούν οι μόνιμοι κάτοικοι ή/και οι ικαριώτες της Αθήνας τότε όχι απλά ξεκινάμε από το μηδέν αλλά από το μείον.

• Δε γίνεται να πραγματοποιείται διαμαρτυρία για την συγχώνευση του Νοσοκομείου και να μην συμμετέχουν άνθρωποι λόγω κομματικών αντιλήψεων, στάσεων και επιρροών.

Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει, αλλά όλοι λίγο πολύ κάποια στιγμή θα χρειαστούμε ιατρική περίθαλψη. Σε όλους όσους απέχουν από αυτή τη διαμαρτυρία τους παρακαλώ να αναρωτηθούν πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε το νοσοκομείο Ικαρίας στην περίθαλψή κάποιου φίλου – συγγενή – γνωστού και τι θα είχε συμβεί αν δεν υπήρχε αυτό το νοσοκομείο στο νησί μας.

Απλά να θυμάστε: Η ΥΓΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΡΩΜΑΤΑ. Η ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ. ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ.

Κλείνοντας να εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια στην Επιτροπή Αγώνα για την υγεία και να ευχηθώ καλή συνέχεια.

Με φιλικούς χαιρετισμούς,

Γιώργος Γλαρός
glarosgeorge@gmail.com

ΙΚΑΡΙΑ: Ζούμε πολύ αλλά ζούμε κατά τύχη

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις από τις φιλοξενούμενες πένες.