Ο παπα-Λίας ο Καραπέτης από το Πέζι λειτουργούσε από το 1850 ως το 1865 στην εκκλησία των Ταξιαρχών και κάθε Σαββατόβραδο κατέβαινε στο Μαγγανίτη. Κάποτε ο δέσποτας της Σάμου τον έκαμε ξαγοράρη (εξομολογητή) και, ανάμεσα στις άλλες οδηγίες του δεσπότη, ήταν και ο κανόνας (τιμωρία), αναλόγως το βάρος της αμαρτίας.

Εκείνα τα χρόνια η μεγαλύτερη αμαρτία των Καριωτών ήταν η ζωοκλοπή. Ο δεσπότης το ήξερε καλά και προέτρεψε τον παπά να ξεκινάει ρωτώντας τον καθένα πόσα ζώα έχει κλέψει. Εκεί ταίριαξε και την τιμωρία: για ένα ζωντανό  ένας μήνας νηστεία και εκατό μετάνοιες κάθε βράδυ, για δύο ζωντανά δύο μήνες νηστεία και διακόσιες μετάνοιες κάθε βράδυ. Για να μη μετράει ο δεσπότης ένα – ένα και γιατί τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται, πήδηξε από το δυο στο δέκα, τουτέστιν δέκα βδομάδες νηστεία και χίλιες μετάνοιες κάθε βράδυ.

Δεν πέρασε πολύς καιρός, τέτοιες μέρες ήτανε, και κάποιος Καρίμαλης πήγε στον παπά να ξαγορέψει. Μόλις εκείνος τον είδε να περνάει το κατώφλι κατάλαβε το σκοπό της επίσκεψης και τον ρώτησε «ε, παναγκασμάσε Γιώργη, σκατοδουλειά έκαμες πάλι;» Μπήκε μέσα ο αμαρτωλός, έκατσε σ’ ένα σκαμνί πλατανιτικό, πήρε ύφος συνομωτικό για να μην ακούγεται και ομολόγησε πως έκλεψε δυο αί(γ)ες κι έναν τρά(γ)ο.

Ο παπάς προβληματίστηκε κι όσο κι αν προσπαθούσε να φέρει στο νου του τα λόγια του δεσπότη, τίποτα δε θυμόταν για τρία ζωντανά!  Σκέφτηκε πολύ, ύστερα ακούμπησε το χέρι του στο κεφάλι του Γιώργη και του ‘πε: «πρόσεξε τι ‘α κάμεις, θα πας στο καλό, θα κλέψεις άλλα επτά ζώα κι ύστερα ‘α ‘ρτεις να μ’ έβρεις και να λογαριαστούμε».

Ο Καρίμαλης έφυγε τρέχοντας, μην τυχόν κι αλλάξει γνώμη ο παπάς. Ήταν όμως πολύ ευχαριστημένος. Το ίδιο βράδυ πήγαν οι φίλοι του να τον δουν, να μάθουν  και το βαρύ κανόνα που του επιβλήθηκε. Τον ρώτησαν πώς ξεμπέρδεψε με το ξαγόρεμα. Ο Γιώργης τα είπε όλα με το νι και με το σίγμα και τους προέτρεψε, μιας κι είχαν την ίδια κακιά συνήθεια, να πάνε κι εκείνοι στον ίδιο κατάκαλο παππούλη. Κι είπε ο Κόχυλας, ο άλλος ζωοκλέφτης: «αύριο κιόλας θα πάω να ξαγορέψω, είναι και κοντοπόδι μου*, γιατί ξόμεινα εδανά λίγες μέρες από κρέας και α ξανακλέψω. Ποιος στραβός δε θέλει το φως του;».

Γιάννης Κέφαλος
kefalos@ikariamag.gr

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις του Γιάννη Κέφαλου.

υγ. Την ιστορία αυτή την έχω ακούσει με πολλές εκδοχές. Επίσης την έχει καταγράψει ο δάσκαλος Γιάννης Στενός στο βιβλίο του "Νικαριώτικα Πούλουδα".

*κοντοπόδι =κοντά