ikariamag | ελεύθερες πτήσεις - της Τέτας Γεωργακοπούλου
της Τέτας Γεωργακοπούλου
Τις περισσότερες φορές στις ελεύθερες πτήσεις μας, η Ικαριά είναι σε πρώτο πλάνο. Σήμερα όμως ήταν στο φόντο της σκέψης μου γιατί η έμπνευση ήρθε από την άλλη ιδιαίτερη πατρίδα μου, τη Μάνη˙ αυτόν τον ξερότοπο με την άγρια ομορφιά –μιλάω για τη Λακωνική, Μέσα Μάνη-, τους πύργους και τους ανθρώπους που έχουν μάθει να αρκούνται στα λίγα, ως γνήσιοι Λάκωνες, και να μη σκύβουν το κεφάλι στον ήλιο και την πέτρα.
Την εποχή που τα λουτρά των Θερμών ανθίζανε και ο κόσμος κατέκλυζε την περιοχή του Αγίου για τα ιαματικά μπάνια, κυκλοφορούσε ένα ανέκδοτο. Είχε βάλει, λέει, ο τότε δήμαρχος τα «λατάρια» της περιοχής να «προωθούν» τα λουτρά. Ως γνωστό, η Σπηλιά στα Θέρμα βοηθούσε στα γυναικολογικά προβλήματα και την τεκνοποίηση. Έτσι, πολλές γυναίκες που είχαν πρόβλημα γονιμότητας ή δεν μπορούσαν να ολοκληρώσουν την κύησή τους, έρχονταν για λούσεις στη Σπηλιά. Έρχονταν για να μείνουν έγκυες! Ασυνόδευτες...!!!
Χρόνια τώρα ακούω φίλους και γνωστούς να λένε ότι θέλουν να «γυρίσουν» στο νησί, κι ομολογώ ότι είναι μια σκέψη που με στοιχειώνει κι εμένα από καιρό. Οι περισσότεροι από εμάς ούτε έχουμε γεννηθεί ούτε έχουμε ζήσει εκεί. Ωστόσο, μας είναι τόσο οικείο που το βλέπουμε σαν «επιστροφή» στον τόπο μας και όχι σαν μια απλή «μετακόμιση». Αλλά αυτή η «επιστροφή» ενέχει και πολλές δυσκολίες...
Ξεκινήσαμε για έναν γάμο στις Ράχες, λέει, αρχές Οκτώβρη. Ήρθε η Μυρτώ να με πάρει από τα Θέρμα κατά τις 8μμ, με μια προβλεπόμενη μικρή καθυστέρηση από το κανονισμένο. Πήγαμε Φάρο να πάρουμε τον Σταμάτη. Πριν καλά-καλά βγούμε από το χωριό, θυμήθηκε ότι κάτι είχε ξεχάσει. Γυρίσαμε πίσω. Πεινούσα πολύ και είπαμε να κάτσουμε στου Ιάκωβου να φάω κάτι. «Δεν πίνουμε και ένα εσπρεσάκι;», μου λέει η Μυρτώ. Ε, και το ήπιαμε. Πήγε 9 και...
Το Παλιό Γυμνάσιο του Αγίου Κηρύκου είναι, κατά γενική ομολογία, ένα από τα αρχιτεκτονικά κοσμήματα του νησιού. Ως Καριωτάκι της Αθήνας, δεν είχα την τύχη να φοιτήσω εκεί, έζησα όμως πολύ όμορφες καλοκαιρινές στιγμές στο προαύλιό του, ακούγοντας μουσικές αγαπημένων μου τραγουδιστών και τραγουδοποιών και βλέποντας θεατρικές παραστάσεις, εφόσον για πολλά χρόνια ήταν ο επίσημος συναυλιακός χώρος-ανοιχτό θέατρο του Αγίου.