ikariamag | ελεύθερες πτήσεις - της Φαηδόνας

Η Φαηδόνα είναι ικαριώτικο μαμούνι και την ευνοεί ιδιαίτερα το κλήμα των Καρρών. Δεν έχει βασίλισσα γιατί της αρέσει να κάνει του κεφαλιού της. Την έχει δει με τα φτερά και σβουρίζει από δω κι από κει. Όταν όμως βρίσκεται στο νησί συχνάζει στα πανηγύρια τις πρωινές ώρες και στην παραλία λίγο πριν δύσει ο ήλιος. Όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει μπάμπουρας . Προσοχή! Τσιμπάει και δεν ψοφάει.

της Φαηδόνας

Τη θεία μου όταν ήτανε μικρή, τη ρώταγαν τ’ άλλα παιδάκια στην Αθήνα από πού είναι. Εκείνη έλεγε Ικαρία. Αυτά ακούγανε Ουγγαρία. Ήταν η πλησιέστερη τοπωνυμία που γνώριζαν και έμοιαζε με αυτό που μόλις είχε προφέρει. Αυτή δεν έχανε ευκαιρία και το συνέχιζε το δούλεμα.

05/11/2013 - 00:08Freelander

Σήμερα συνάντησα τον Ξένο. Σας στέλνει χαιρετίσματα, λέει και σας περιμένει όταν θα πάρετε την άδεια. Ξένος είναι και το όνομά του, το κανονικό. Μα όταν τον είχαμε πρωτοδεί, μας είχε φανεί κυριολεκτικά ξένος .

Άστα αυτά! Ξημερώνεις και πώς μάλιστα; Συνήθως μας βρίσκεις κάτω απ τα δέντρα. Σε μια πλατεία, στην αυλή ενός σχολείου, έξω απ την εκκλησία του χωριού ή σε μια εκκλησία στο πουθενά, κάπου στην Ικαρία. Μπροστά από ακατάστατους πάγκους με μισοάδεια μπουκάλια κρασί και λαδόκολλες με φαγωμένο κρέας. Ευτυχώς περισσεύει πάντα λίγο ψωμί να βουτάς στ’ απομεινάρια της σαλάτας αυτές τις δύσκολες ώρες.

23/07/2013 - 00:07Ονειροκυνηγός

Έρχονται εκεί που δεν τα περιμένεις. Όταν, ω του θαύματος, καταφέρνεις για λίγο να χαλαρώσεις. Δε νιώθεις θυμωμένος ούτε εκνευρισμένος. Για κάποιο μυστήριο λόγο δεν έχεις άγχος. Έχεις όμως χρόνο για να ξαπλώσεις, για να κουλουριαστείς στον καναπέ, χωρίς να πρέπει να κοιμηθείς. Μόνο για να μείνεις ακίνητος , έτσι, με τα μάτια στυλωμένα να κοιτάζεις το ταβάνι.

04/07/2013 - 10:55Ikarian Omertà

Πω πω παράπονα! Εμείς γκέτο; Που δυο λαλούν και τρείς χορεύουν; Πού να βρούμε το πρεστίζ για γκέτο με τέτοια εξωστρέφεια; Που σ’ αποχαιρετάμε για το νησί λέγοντας πάντα: «σε περιμένουμε όποτε θέλεις»; Που δεν υπάρχει ούτε ένα σπίτι που να μην έχει φιλοξενήσει ξένο;

Αλίμονο μου έτσι και πέρασε, το έχασα το μπάνιο μου για σήμερα. Και ποιος ακούει τις τσιρίδες και τα κλάματα; Όχι μόνο δε μετρούσαμε διπλά τα μπάνια (πρωί – απόγευμα) εμείς τα βουνίσια παιδάκια, αλλά αν χάναμε το λεωφορείο, ούτε ένα.

-Εγώ είμαι εδώ, απ’ την Αθήνα. Εδώ γεννήθηκα. Εσύ;
- Κι εγώ εδώ, μα είμαι από την Ικαρία.

Έχω δέσει στο δάχτυλό μου ένα σπαγκάκι. Το έβαλα γιατί κάτι πρέπει να θυμηθώ. Τώρα το κοιτάζω και δε θυμάμαι τι έπρεπε να θυμηθώ. Η γιαγιά μου έκρυβε τα λεφτά της για να μην τα βρουν οι κλέφτες. Μετά δεν τα έβρισκε ούτε η ίδια. Εγώ είμαι ακόμη νέα για να έχω τέτοια συμπτώματα. Καλού κακού, λύνω κανένα σταυρόλεξο που λένε ότι βοηθάει στη συγκέντρωση

15/03/2013 - 09:14Σ’ αποθύμησα

Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων. Oι φυσιολογικοί και αυτοί που προτιμούν το Χειμώνα. Εγώ είμαι νορμάλ τύπος. Το χειμώνα κρυώνω και μαζεύομαι, σιχτιρίζω όταν θέλω να βγω και ρίχνει καρεκλοπόδαρα, κουράζομαι να περπατάω στο δρόμο λες κι είμαι πάντα βιαστική.

05/02/2013 - 00:06Wannabe Ικαριώτες

Εμένα δε μου αρέσει να σκάβω κήπους, ούτε να έχω κότες και κατσίκια. Μόνο τα κατσικάκια τα μικρά, που είναι πολύ χαριτωμένα, να τα παίζω. Και τα γουρουνάκια σε μπριζόλες. Γι’ αυτό μου φαίνεται περίεργο, παιδιά της πόλης να τρελαίνονται για φύση και αγρό.

Σελίδες

ikariastore banner