ikariamag | ελεύθερες πτήσεις - του Γιάννη Κέφαλου
του Γιάννη Κέφαλου
Κοντεύουμε στο μέσο του καλοκαιριού και έχει αρχίσει η πανηγυριώτικη δραστηριότητα. Αυτή η πρώτη περίοδος είναι η καλύτερη, για μας τους ντόπιους, κάθε γιορτή είναι κυρίως αντάμωμα. Συναντιόμαστε με φίλους και γνωστούς που ίσως δεν έχουμε δει καθόλου στη διάρκεια του χειμώνα. Έχουμε να πούμε πολλά. Το κέφι ακολουθεί και το γλέντι ίσως έρθει αργότερα αλλά δεν είναι το ζητούμενο.
Περιμέναμε, και πολλοί ήταν εκείνοι που το ζήτησαν, να γίνει μία σοβαρή συζήτηση για την υπερβόσκηση. Κάτι τέτοιο δεν ήρθε ποτέ στο δημοτικό συμβούλιο. Χωρίς λοιπόν να έχει εκδηλωθεί μια διάθεση για αλλαγή πορείας που θα κάνει την κτηνοτροφία στην Ικαρία πιο σύγχρονη και αποδοτική, με λιγότερες επιπτώσεις στο περιβάλλον,
Κάποτε, τα παλιά όμορφα χρόνια, ο χωρικός βοηθούσε το γείτονά του να επισκευάσει τη στέγη ή του δάνειζε τα βόδια για να οργώσει. Η τάση για αλληλοβοήθεια ήταν ριζωμένη και βαθιά συνυφασμένη με την εξέλιξη των τότε κοινωνιών. Ισχυροποιούσε τους δεσμούς, κυρίως στις τάξεις των φτωχότερων, τους κρατούσε ενωμένους και αποτέλεσε τον παράγοντα που μακροπρόθεσμα τους βοήθησε να αντιδράσουν απέναντι στις ολιγαρχίες.