20/11/2017 - 10:27Ντόπιοι, πρόσφυγες & μετανάστες: «Είμαστε όλοι διαφορετικά ψάρια...»
Η δήλωση αυτή συνδυαζόμενη εικαστικά από έναν υπέροχο ωκεάνιο κόσμο, δουλεμένο από παιδικά χεράκια, στον πίνακα ανακοινώσεων του πρότυπου σχολείου ένταξης μεταναστών, στην πόλη Naxxar στη Μάλτα, όπου εδρεύει το Κέντρο Εκπαίδευσης Μεταναστών, τράβηξε από την αρχή το ενδιαφέρον των εκπαιδευτικών από την Ικαρία.
17/11/2017 - 10:16ΚΟΥΙΖ: Το πανηγύρι
Ήμουν στην παραλία, μπάνιο δεν έκανα γιατί είχε και φουρτούνα. Είχε ένα πανηγύρι, μακρινό κι όχι πολύ φημισμένο. Βοηθάει και η τοποθεσία. Στου διαόλου τη μάνα και κατσικόδρομος. Και η εποχή Ιούλιος, ακόμη δεν είχανε πλακώσει.
15/11/2017 - 08:53Οι γλυκοπατάτες της Ικαρίας
Η καλή είδηση της ημέρας:Σαββάτο, 11 Νοεμβρίου, στη λαϊκή της Γκράβας, στο Γαλάτσι υπήρχε ένας πάγκος με «Γλυκοπατάτες Ικαρίας».
13/11/2017 - 08:20Τουλάχιστον, σου έμεινε η Ικαρία! #IstoriesErota
Την Κούλα την γνώριζα πολλά χρόνια, από το σχολείο στην Αθήνα. Επρόκειτο, όμως για μια απλή γνωριμία, δεν κάναμε ποτέ παρέα, ούτε ήξερε πως κρατάω από την Ικαρία.
Γεννήθηκα σε παραθαλάσσια υπερβόρεια πολιτεία αλλά δεν είχα σπουδαία σχέση με τη θάλασσα. Είκοσι μπάνια όλα κι όλα το καλοκαίρι και πολλές ψαρόσουπες. Ελάχιστα ταξίδια με πλοίο έκανα σε νησιά που ανεξαιρέτως μου φαίνονταν εξωτικά.
06/11/2017 - 09:37The Mercy Seat #IstoriesErota
Σσσσσςςςς! Κάντε λίγη ησυχία, έχω βάλει τα παιδιά για ύπνο. Δυσκολοκοίμητα, πανάθεμα τα. Μα σαν αγγέλους μοιάζουνε σαν κοιμηθούν.
03/11/2017 - 11:41Τα πριονίδια του Κυριάκου
Πόσα έχουν γραφτεί σε αυτό το περιοδικό για τα καλοκαίρια στο νησί άραγε… πόσες φορές έχουμε θυμηθεί τις μυρωδιές των παιδικών μας χρόνων, τη μυρωδιά του αλατιού της θάλασσας, του θυμαριού στο βουνό, του κρασιού στο πανηγύρι και μαγεριού στην κουζίνα;
01/11/2017 - 12:34To πικάπ από την Αμερική & τo κρυμμένο κοντσέρτο #ikaria
Το κουρδιστό πικάπ ήταν δώρο του θείου Σταύρου από την Αμερική. Όταν της το είχε στείλει, μαζί με σεντόνια king size (πού να βρείς king size κρεββάτι στην Ικαρία, διπλωμένα τα έστρωνε), ένα σετ μαχαιροπίρουνα και δύο φουστάνια που της έπεφταν μικρά και την έκοβαν στις μασχάλες, -όλα δώρα για το γάμο της-, το κοίταζε εκστασιασμένη.
30/10/2017 - 10:12Η αγάπη η ήσυχη #IstoriesErota
Εκείνος την κρατά γερά με τα δυο του δυνατά χέρια. Κι εκείνη αφήνεται σ’ αυτά και κάνει τα βήματα που ταιριάζουν στο σκοπό τους. Δεν έχει σημασία πού και πότε.
27/10/2017 - 11:39Η δική μου Αντιγόνη [28 Οκτωβρίου, Κατοχή & Ικαρία]
Τα χρόνια της κατοχής ήταν δύσκολα στο νησί, όπως σε κάθε άλλος μέρος της Ελλάδας. Στην Αθήνα, βέβαια, όλα ήταν ακόμα δυσκολότερα. Πείνα, εξαθλίωση και όλοι οι κατακτητές βαθμοφόροι με τα επιτελεία τους πάνω από το κεφάλι σου σε κάθε γωνιά στην πρωτεύουσα.
