Ο γάμος έγινε στους Αγίους Αναργύρους στο Καραβόσταμο, ένα καλοκαίρι περίπου 70 χρόνια πριν το γάμο της δεύτερης Ευτυχίας -το δικό μου δηλαδή! - στο ίδιο μέρος. Η γιαγιά δεν φοράει νυφικό, δεν έχουν γαμήλιες φωτογραφίες και στο γάμο τους δεν πήραν παρά μόνο δύο δώρα που η γιαγιά κρατούσε χρόνια για ενθύμιο. Μεταπολεμική Ελλάδα, θα μου πεις, δύσκολες εποχές.

Γνωριστήκαμε εντελώς τυχαία σε μια συναυλία του Β.Κορακάκη στο Ρέμα των Θερμών το 2002 κάποια μέρα τ’ Αυγούστου, μέσω κοινών παρεών. Η σκούφια μας κρατάει από το ίδιο χωρίο και ψάχνοντας το λίγο καλύτερα, ανακαλύψαμε ότι είμαστε και τεταρτοπέμπτα ξαδέρφια. Εγώ είχα αποφασίσει να μείνω μόνιμα στην Ικαριά λόγω εργασίας.

Σκέφτεσαι να παντρευτείς στην Ικαρία; Έλα, παραδέξου το, αν είσαι από κει ή αν πηγαίνεις χρόνια, σίγουρα έχεις ένα αγαπημένο ξωκλήσι ή μια εικόνα στο μυαλό σου για μια τελετή στην παραλία, για το δικό σου «πανηγύρι», όπως το έλεγα κα εγώ, μικρό η μεγάλο· για τα έθιμα και το τι γίνεται σε έναν Καριώτικο γάμο.

Δε γνωρίζαμε ο ένας για τον άλλο όταν επισκεφτήκαμε το νησί, πρώτη φορά το 2003. Θυμάμαι πάντα αυτό το συναίσθημα που με πλημμύρισε όταν βγήκα από το καράβι, εκείνη τη νύχτα, την μοναδική αύρα αυτού του νησιού.