Πέρασαν τόσα χρόνια. Ακόμη θυμάμαι αυτήν την τρομερή καταστροφή του 2010 στην Ικαρία. Τότε όλοι πέρασαν στιγμές δύσκολες. Όμως τελικά, όπως αποδείχτηκε μετέπειτα, όλα αυτά έδωσαν μια απίστευτη ευκαιρία στα χωριά μας ν’ αναπτυχθούν έτσι όπως τους έπρεπε και σήμερα να είναι πραγματικά πανέμορφα, ιδανικός τόπος να ζει κανείς και ιδανικά για ν΄ αφήσουν ικανοποιημένους και τους πιο απαιτητικούς επισκέπτες.

Ποτέ δεν πίστευα ότι θα προλάβω σ’ αυτή τη ζωή να δω ασφαλτοστρωμένο το δρόμο Κάλαμος-Νας ή να θαυμάσω το χώρο της Λαγκάδας ως σημείο αναφοράς κάθε επισκέπτη του νησιού με πλακοστρωμένη πλατεία, τρεχούμενα νερά και πετρόχτιστα γεφυράκια κάτω απ’ τα αγέρωχα πλατάνια. Τώρα πια έτσι είναι (!) και στο βάθος υπάρχει χώρος έκθεσης αντικειμένων του τοπικού πολιτισμού. Μάλιστα, Ο Δήμος του νησιού περιποιήθηκε εκεί και ένα μονοπάτι -μια πολύ ιδιαίτερη διαδρομή- το οποίο έρχονται να περπατήσουν απ΄ όλες τις γωνιές του κόσμου.

Ποτέ δεν περίμενα ότι θ’ αγναντεύω ανέμελη το πέλαγος στο Καρκινάγρι ξέροντας πως πίσω μου δεν υπάρχει το χάος, αλλά ένα νοικοκυρεμένο χωριό με μια όμορφη πλατεία με πλάκες και λουλούδια, ξύλινα παγκάκια και παιδική χαρά για τα παιδιά, περιποιημένα σπίτια και προσεγμένα μαγαζάκια πάνω απ’ το κύμα. Δημιουργήθηκε και χώρος στάθμευσης για τ’ αυτοκίνητα λίγο πιο πάνω, ο κόσμος κάνει περιπάτους στους πλακοστρωμένους πλέον δρόμους, οι μαμάδες βγάζουν βόλτα τα παιδιά τους με το καρότσι, φτιάχτηκαν πέτρινα πεζούλια, επενδύθηκαν εκείνα τα άσχημα τσιμεντένια τοιχία, ανοίχτηκαν τα ρέματα και παρέμειναν ανοιχτά να κυλάει το νεράκι ελεύθερο προς τα εκεί που θέλει να πάει.

Το αλιευτικό καταφύγιο εκσυγχρονίστηκε, μεγάλωσε και πλακοστρώθηκε και οι ψαράδες αύξησαν το στόλο τους. Το ψάρι του Καρκιναγρίου έγινε το πιο φημισμένο στο Αιγαίο. Οι κτηνοτρόφοι του νησιού έφτιαξαν αγροκτήματα, ανέπτυξαν την ποιμενική κτηνοτροφία, παράγουν γάλα και τυρί. Μάλιστα, ο τοπικός συνεταιρισμός συσκευάζει και πουλάει τα προϊόντα του σε όλη την Ελλάδα, ενώ το καριώτικο μέλι έγινε απ΄ τα πιο γνωστά στον κόσμο. Αναπτύχθηκε πολύ και ο αγροτουρισμός και δημιουργήθηκαν θέσεις εργασίας. Πολλοί νέοι επέστρεψαν απ’ την πόλη στην Ικαρία και τα σχολεία γέμισαν ξανά παιδιά. 

Το ξυπνητήρι πρέπει να χτυπούσε ώρα.  Πέμπτη σήμερα, 10/3/2011.

Αφροδίτη Τσαμουδάκη
afroditi@ikariamag.gr