Βράδυ Δευτέρας, 18ης Οκτωβρίου 2010, ένα πρωτοφανές κύμα κακοκαιρίας χτυπά την Ικαρία. Από το ένα άκρο του νησιού μέχρι το άλλο σημειώνονται τεράστιες καταστροφές. Η ανοχύρωτη από άποψη έργων αλλά και αποψιλωμένη νοτιοδυτική πλευρά του νησιού δέχεται το μεγαλύτερο πλήγμα: Το Αμάλου θρηνεί έναν νεκρό, το βουνό κατεβαίνει παρασύροντας τα πάντα στο πέρασμα του, αλλάζει την γεωμορφία ολόκληρων περιοχών. Ζωές σε κίνδυνο, περιουσίες παρασύρονται, το Καρκινάγρι αποκτά αμμουδιά, το οδικό δίκτυο κόβεται, οι βάρκες στη στεριά, τα αυτοκίνητα στη θάλασσα, οι κάτοικοι σε κατάσταση σοκ, χωρίς ρεύμα και αποκομμένοι βλέπουν τα χωριά τους να μεταμορφώνονται με εφιαλτικό τρόπο.

Στη φωτογραφία 1 βλέπουμε το σημείο του δρόμου στο ρέμα του Ρυάκα που βρίσκεται μετά τη Δάσα του Μαγγανίτη. Φαίνεται καθαρά το επίπεδο που αρχικά βρισκόταν ο δρόμος αλλά και η κοίτη όπως διαμορφώθηκε από θεομηνία του 2010. Το νερό σήμερα κυλάει 8 μέτρα πιο χαμηλά αφού η ορμή του εκείνο το βράδυ παρέσυρε χιλιάδες κυβικά μέτρα χώματος και βράχων.

Δύο χρόνια μετά την καταστροφική νεροποντή της 18.10.2010 αισθάνομαι την ίδια ηθική υποχρέωση να καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια προς την κατεύθυνση της αποκατάστασης των ζημιών. Σε αντίθεση βέβαια με πρόσφατο άρθρο που σπεύδει να εισάγει όρους, όπως νικητές και ηττημένοι.

Δεν είναι μόνο τα δύο χρόνια που πέρασαν από την καταστροφική πλημμύρα που έπληξε την Ικαρία και πιο πολύ την νοτιοδυτική ικαρία, αλλά είναι σχεδόν μισή ζωή που «όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν».

Στο περιθώριο της συνδιάσκεψης με θέμα «τα βασικά προβλήματα των σχολείων στην Ικαρία» που πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα στον Άγιο Κήρυκο (διαβάστε το ρεπορτάζ μας εδώ), ρωτήσαμε τον Αντιπεριφερειάρχη κ. Παπαθεοφάνους για την πορεία ορισμένων έργων στο νησί μας.

Το «επετειακό» ρεπορτάζ – 1ο θέμα μας για τα 2 χρόνια από την καταστροφή του 2010 είναι εκτενές και δείχνει ότι δεν έχουν αλλάξει και πολλά από το αντίστοιχο περσινό. Θα μπορούσαμε λοιπόν, η σκέψη της ημέρας να είναι ίδια με την περσινή! Να μην αλλάξουμε ούτε κεραία! Μα ούτε κεραία;;;;

Δύο χρόνια μετά την καταστροφική νεροποντή της 18ης Οκτωβρίου 2010, ελάχιστα είναι αυτά που έχουν γίνει όπως ομολογεί και ο Δήμαρχος Ικαρίας Χρ. Σταυρινάδης. Οι υποσχέσεις έμειναν στα λόγια και οι κάτοικοι των χωριών Καρκινάγρι, Αμάλου, Κάλαμος και Τραπάλου υποδέχονται έναν ακόμη δύσκολο χειμώνα.

Ξεφυλλίζουμε τις ελεύθερες πτήσεις της Καταστροφής: τα συναισθήματα, οι ώρες, πανικού, οι εντυπώσεις της πρώτης εικόνας, οι πρώιμες οργανωμένες σκέψεις "οργανωμένες σκέψεις", οι ανησυχίες και οι ελπίδες.

Απο το ξημέρωμα της 19ης Οκτωβρίου 2010, το ikariamag έδωσε σε όλη την Ελλάδα και τα δίκτυα τις πρώτες εικόνες της καταστροφής. Την ίδια μέρα, όσο και τις επόμενες ακολούθησαν εκτενή ρεπορτάζ με ψυχραιμία και χωρίς υπερβολές, που αποτύπωναν το μέγεθος της καταστροφής.

Ακολουθεί το πρακτικό που κατέθεσε το τοπικό συμβούλιο Καρκιναγρίου στο τέλος του 2011 για τα βασικά προβλήματα σε όλα τα χωριά της πρώην Κοινότητας Καρκιναγρίου. Μέρος του πρακτικού, με τα πρώτα κύρια σημεία, επανακατατέθη στις 6 Ιανουαρίου 2012 για το τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου Ικαρίας.

Σελίδες