Μετά και την τελευταία καταστροφή του χώρου της Λαγκάδας από την θεομηνία της 18ης Οκτωβρίου, βρέθηκε επιτέλους η από κοινού λύση.

09/03/2011 - 22:00Τόπος να ζεις

Πέρασαν τόσα χρόνια. Ακόμη θυμάμαι αυτήν την τρομερή καταστροφή του 2010 στην Ικαρία. Τότε όλοι πέρασαν στιγμές δύσκολες. Όμως τελικά, όπως αποδείχτηκε μετέπειτα, όλα αυτά έδωσαν μια απίστευτη ευκαιρία στα χωριά μας ν’ αναπτυχθούν έτσι όπως τους έπρεπε και σήμερα να είναι πραγματικά πανέμορφα, ιδανικός τόπος να ζει κανείς και ιδανικά για ν΄ αφήσουν ικανοποιημένους και τους πιο απαιτητικούς επισκέπτες.

Σε καλό δρόμο, σύμφωνα με πληροφορίες, φαίνεται να βρίσκεται η προσπάθεια του Δήμου Ικαρίας να δοθεί μια πρώτη λύση στα προβλήματα που προκάλεσαν οι βροχοπτώσεις από τον περασμένο Οκτώβριο στη δυτική Ικαρία. Την επόμενη εβδομάδα αναμένεται να η τελική απάντηση από το Γενικό Επιτελείο Στρατού όπου ο Δήμος σε συνεργασία με τον Διοικητή του Στρατοπέδου της Ικαρίας έχουν αποστείλει αίτημα ώστε να μεταφερθούν στα χωριά της δυτικής πλευράς του νησιού μηχανήματα του στρατού προκειμένου να βοηθήσουν στην αποκατάσταση των ζημιών που έχουν προκληθεί.

Η συνήθεια είναι το πιο καταλυτικό και αμφιλεγόμενο πράγμα στη ζωή του ανθρώπου. Δεν εκτιμάμε τα καλά πράγματα και δεν αντιδράμε στα κακά. Από την άλλη, λειτουργεί και «αναισθητικά» καθώς συνηθίζουμε τις απώλειες ή ακόμα και τον σωματικό πόνο.

Από τη μια, οι αρμόδιοι εκκρεμεί να ανταποκριθούν στην άμεση (άμεση; χαχα, καλό!) αποκατάσταση των πληγών που άφησε πίσω της η θεομηνία του περασμένου Οκτωβρίου. Από την άλλη, εμείς μιλάμε συνεχώς για την «ανοιχτή πληγή» του νησιού και κυρίως της Νοτιοδυτικής Ικαρίας.

Η επόμενη μέρα της καταστροφής, η επόμενη μέρα της θεομηνίας, η επόμενη μέρα του χαλασμού… Επόμενες μέρες που όμως μένουν κολλημένες στη λάσπη χαραμίζοντας παράλληλα ζωές ανθρώπων, σε ένα νησί που έχει ήδη κλείσει 100 ημέρες μετά την καταστροφική βροχόπτωση της 18ης Οκτωβρίου 2010.

Έρμαια των καιρικών συνθηκών φαίνεται να είναι πια τα χωριά του Πάπα, καθώς σε κάθε νεροποντή, οι πληγές που άφησε πίσω της η κακοκαιρία του περασμένου Οκτώβρη, αιμορραγούν διαλύοντας ολοσχερώς την ήδη υποβαθμισμένη κοινωνική ζωή, τη δυνατότητα άσκησης κάθε επαγγελματικής δραστηριότητας, την επικοινωνία με το υπόλοιπο νησί αλλά και βάζοντας σε κίνδυνο τις ζωές των κατοίκων με τις συνεχείς κατολισθήσεις.

Με διαλυμένες πια όλες τους τις υποδομές από την καταστροφική θεομηνία του περασμένου Οκτωβρίου, τα χωριά του Πάπα δοκιμάζονται σε κάθε νεροποντή. Η χτεσινή βροχή (28/1) απέκλεισε πάλι Καρκινάγρι, Τραπάλου και Αμάλου από την υπόλοιπη Ικαρία. Οι κατολισθήσεις που προκλήθηκαν, έκλεισαν τον δρόμο από Καρκινάγρι προς Τραπάλου στο ρέμα στο Κρικανάτο, στο ρυάκι του Αγίου Ισιδώρου και στου Καλού ενώ από την άλλη πλευρά, στην είσοδο του Καρκιναγρίου, έκλεισε ο δρόμος από πέτρες στη θέση Ζανούλικες όπως συνέβη το ίδιο και στο Αμάλου.

Το κοινοτικό γραφείο του Καρκιναγρίου βρίσκεται στην καρδιά της πλατείας. Ένα λιτό δωμάτιο με βιβλιοθήκες, ένα γραφείο και διάφορα μικροαντικείμενα. Ένας θησαυρός όμως για την Ιστορία της Νοτιοδυτικής Ικαρίας καθώς το γραφείο αυτό λειτουργούσε και διατηρούσε αρχείο για όλα τα χωριά του Πάπα.

12η μέρα εδώ. Η τελευταία. Κόπασε λίγο η μπόρα. Βγαίνω στο «κατάστρωμα» (= στην αυλή).

Σελίδες

ikariastore banner