ikariamag | ελεύθερες πτήσεις - της Βάσως Καττέ

Welcome to Tijuana! Η Βάσω Καττέ είναι τοπογράφος,ασχολείτai και με διάφορα άλλα που όμως ποτέ δεν τα τελειοποιεί γιατί είναι τεμπέλα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ικαρία. Με μητέρα Μαγγανιωτίνα και πατέρα Ραχιώτη, η ίδια μοιάζει περισσότερο της γιαγιάς της, Βασιλείας. Της αρέσει το γκρι, βαριέται το Αλ τσαντίρι και κάθε πρωί πίνει γάλα με μέλι. Έχει αδυναμία στα παιδία, τα ταξίδια και τη μουσική. Θα ήθελε να γνώριζε από κοντά τον Μάνο Χατζηδάκι, τον S. Kubrick και τον Constantan de Batougion. Στην προηγούμενη ζωή της ήθελε να ήταν τσιγγάνα χορεύτρια στη Γρανάδα, στην τωρινή ακόμα να αποφασίσει, ενώ στην επόμενη θα ήθελε απλά να ξέρει από νωρίς τι θα γίνει όταν μεγαλώσει!

της Βάσως Καττέ

Μια όαση πολιτισμου μέσα στον χειμώνα, τα «Μουσικά τζάκια» ήρθαν για να συμπληρώσουν τις «Μουσικές αυλές» που διοργανώνει η Κινηση Πολιτων Ραχών Ικαρίας, τα τελευταία χρόνια στον Χριστό Ραχών.

Στην αρχαία Ελλάδα, οι άνεμοι θεωρούνταν θεοί ή δαιμονικά όντα που απαιτούσαν θυσίες και προσφορές για εξευμενιστούν. Την θεϊκή οντότητα στους ανέμους συναντάμε στην Ιλιάδα, στην μυθολογία με τον τρομακτικό Τυφώνα και τον Αίολο, αλλά και στην λαϊκή μας παράδοση που έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα.

Ο δρόμος του Αρμενιστή είναι ο πρώτος αυτοκινητόδρομος που έγινε στην Ικαρία και ο τρόπος κατασκευής του είναι ένα από τα πιο ζωντανά παραδείγματα της συλλογικής προσπάθειας και εθελοντικής εργασίας που υπήρχε πάντα στο νησί. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1924 με προσωπική εργασία όπου συμμετείχαν όλες οι οικογένειες της περιοχής των Ραχών.

27/02/2015 - 02:40Η ντροπή

Mε αφορμή τα τελευταία γεγονότα που συνέβησαν στο Κέντρο Κράτησης Μεταναστών (δηλαδή στις άθλιες φυλακές εξόντωσης αθώων και μη, παιδιών, ηλικιωμένων, αρρώστων -όλοι μαζί ένα κουβάρι- ΑΝΘΡΩΠΩΝ) στην Αμυγδαλέζα, σκεφτόμουν τις προάλλες και εκείνη την ιστορία στο Φαρακονήσι, πριν ένα χρόνο σχεδόν.

Μα ποιος είναι δύο η ώρα τη νύχτα; Μουτσουνάρηδες. Ικαρία είμαστε! Έμπαιναν έμπαιναν, ήταν καμιά δεκαριά. Μα τι πλάκα που έχουν, ποίος να ΄ναι αυτός που κάνει τον γέρο… Και εκείνη η έγκυος που έπεσε κάτω ανάσκελα και έκανε πώς γένναγε…

Nova Icaria (Νέα Ικαρία)! Μόνο και μόνο να ακούς για «Ικαρία» σε μια ξένη χώρα, σε συγκινεί και σου κεντρίζει το ενδιαφέρον. Δεν ξέρω να σας πω από πού πήρε το όνομά της.

Φεύγει και ο Ιούνιος, τελείωσαν τα σχολεία και οι περισσότερες Καριωτίνες μαμάδες της Αθήνας, στέλνουν τα παιδιά τους στη γιαγιά στην Ικαρία για τρεις μήνες. Απίστευτη εμπειρία για τα Καριωτάκια που εξαιτίας του μεγάλου αυτού χρονικού διαστήματος που περνούν όλα μαζί , διατηρούν φιλίες και στην Αθήνα. Αναρωτιέμαι, μετά πώς γυρνάνε πίσω;

Σχεδόν τρία χρόνια ikariamag. Νιώθω πως αυτό το περιοδικό μάς έφερε πιο κοντά στην Ικαρία (ειδικά εμάς τους νέους που το ίντερνετ είναι μια ανακάλυψη της εποχής μας) ή μήπως είναι η ιδέα μου;

Η Ικαρία ανήκει στα νησιά του Bορείου Aιγαίου, ευτυχώς όμως συνορεύει με τις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα, ακόμη περισσότερο οι Φούρνοι. Και το ευτυχώς πηγαίνει στην μουσική επίδραση που πήρε από τα δύο αυτά νησιωτικά συμπλέγματα.

Με το που φτάνουμε εκεί μάς φάνηκαν όλα τόσο ακριβά που πήραμε το πρώτο πλοίο που περνούσε για να πάμε σε άλλο νησί και φτάνουμε τυχαία στη Νάξο. Εκεί δε βρίσκαμε δωμάτιο διαθέσιμο και μπαίνουμε πάλι στο πρώτο πλοίο που περνούσε με άγνωστο προορισμό, έτσι φτάνουμε στον Άγιο Κήρυκο. Μέσα στο πλοίο γνωρίσαμε μια γαλλίδα που μας πρότεινε να πάμε στους Φούρνους.

Σελίδες

ikariastore banner

ikariaki-agora.gr